به گزارش مازند اصناف و به نقل از بازار خبر، نیمنگاهی به تقویم و بررسی رویدادهای مهم حاکی از 20 ساله شدن ورود تلفن همراه به کشور است.
همچنین گزارشهای وزارت ارتباطات حاکی از وجود ضریب 115 درصدی این وسیله در بین ایرانیان است و طبق گزارش جهانی بر اساس تعداد تلفنهای همراه موجود در کشور، ایران جزء 20 کشوری است که بیش از 70 درصد از جمعیتش از این وسیله استفاده کرده و بهاصطلاح برخی از کارشناسان و متخصصان معتاد هستند.
از سوی دیگر با فراگیر شدن تعداد کاربران تلفن همراه، شاهد رونق کسبوکار مشاغلی هستیم که بعید به نظر میرسد میتوانستند قبل از ورود این وسیله برای خود کسب سود کنند.
صنف تعمیرکاران تلفن همراه و فروش لوازم جانبی از عمده مشاغلی است که تا پیش از ورود این وسیله بعید بود شاهد فعالیتشان در مراکز شهر و حتی کنار خیابانها باشیم!
تاریخچه ورود تلفن همراه در کشور
یک دهه پس از ظهور پدیده تلفن سیار در جهان، ایران نیز در سالهای 1354 و 1355 درصدد استفاده از این سیستم بر آمد و با بررسیهایی که از سوی شرکت مخابرات ایران و کارشناسان خارجی صورت گرفت، این نتیجه حاصل شد که ایران سالانه کشش جذب 4 تا 5 هزار مشترک را دارد. بررسی که در آن زمان ناکام به حال خود رها ماند.
در سال 1367 وزارت پست و تلگراف اقدام به طراحی تلفن سیار کرده و با یک تجدیدنظر در این طرح، تجهیزات آن در سال 1372 خریداری و در مرداد سال 1373 فاز اول این طرح به ظرفیت 10000 شمارهای آغاز به کار کرد.
اگرچه در ابتدا به علت لوکس بودن این وسیله و یا عدم آشنایی کافی، استقبال سردی از سوی مردم صورت گرفت؛ با این حال تبلیغات فراوانی که بیش از آنکه معرف کارایی تلفن همراه باشند، بیانگر نوعی نیاز اجتنابناپذیر در بین افراد بود، سبب شد تا چرخی غیرمنتظره در تعداد کاربران تلفن همراه صورت بگیرد؛
بهطوریکه در اواسط سال 1374 جمعاً 9 هزار و 947 نفر متقاضی دریافت تلفن همراه شدند.
شبکه تلفن همراه در ابتدا تنها محدوده تهران بزرگ را از شرق به سرخهحصار، از غرب به ابتدای عوارضی جاده کرج، از جنوب به بهشتزهرا و از شمال به ارتفاعات شمال تهران محدود میکرد و تنها از ساعت 8 صبح تا 8 شب قابلدسترس بود؛ اما در حال حاضر شرکت ارتباطات سیار با بیش از 66 میلیون مشترک در 1239 شهر و بیش از 70 هزار کیلومتر از جادههای کشور قابل پوشش و آنتن دهی است.
از کالایی لوکس تا نیازی روزمره
بدون تردید تنها کاربردی که برای هر ایرانی در ابتدای ورود تلفن همراه به کشور، مد نظر بود زدن دکمهای برای قطع و وصل ارتباط بود.
در آن زمان شاید تنها و معتبرترین گوشیهای موجود در بازار مدلهای S4 و S6 زیمنس، مدلهای HC600، HC800 و HC 1000 آلکاتل، مدلهای CH337، GF337، GH388 و GF 388 اریکسون، مدلهای 2110، 2110I، 1611 و 8110 نوکیا به همراه RC620 ساژم بود که هم اکنون بعید به نظر میرسد بتوان دست چندم آنها را هم در بازار یافت.
کمتر کسی تصور میکرد که زمانی تلفنهای همراه به چنان قابلیتی برسند که بتوان به وسیله آنها در اینترنت چرخید و یا شخصیترین اطلاعات را ذخیره کرد.
بر اساس همین گزارش؛ با پیشرفت تکنولوژی، یکی از مهمترین فاکتورهایی که افراد در حین خرید گوشی مد نظر داشتند، تجهیز وسیله ارتباطی خود به بلوتوث و یا حداقل مادون قرمز بود.
اما هنوز به یک دهه هم نمیرسد که یکباره این معیارها تغییر رویه داده و اکنون اگر سری به فقط یکی از مراکز تجاری تلفن همراه زده باشید، شاهد سیل عظیمی از گوشیهای مختلف و عمدتاً لمسی خواهید بود که با جذب پیر و جوان، زن و مرد پیروز میدان عصر ارتباطات و دیجیتال تلقی میشوند.
به روز بودن و صفحه لمسی از مهمترین معیارهایی است که به گفته فروشندگان بازار موبایل برای افراد در حین خرید مدنظر است.
یرای صحت ادعای فوق کافی است تا سری به یکی از مراکز فروش تلفن همراه در کشور بزنید تا دریابید که برای پیداکردن یک گوشی ساده و غیر لمسی چه قدر باید زحمت کشید.
جالب است که بدانید بنا به گفته چندی از فروشندگان بازار موبایل برای برخی از خریداران نه کیفیت صدا و آنتن دهی و نه حتی مدل گوشی، اهمیت چندانی ندارد؛ بلکه قیمت از مهمترین معیار این افراد برای خرید گوشی مورد نظر است.
خریدارانی که برای تمایز از سایر متقاضیان در پی گرانترین گوشی موجود در بازار بوده و به اصطلاح فروشندگان، «خورههای موبایل» نامیده میشوند.
ارسال دیدگاه