مازند اصناف به نقل از تراز:» بعضی ها در زندگی و حتی در دینداری سطحی نگرند. در یادداشت های گذشته (یادداشتی با عنوان چگونه آدم ها را از روی دعا کردنشان بشناسیم) ملاحظه شد که قرآن کریم در آیات ۲۰۰ و ۲۰۱ سوره بقره آموزش می دهد که سطحىنگر نباشيم. گروهى در بهترين زمانها و مكانها، تنها دعاى آنها رسيدن به زندگى كوتاه مادى است. مثلاً در ساعات ماه رمضان و ایام و لیالی قدر و در سایر ساعات استجابت دعا تنها برای خانه و ماشین و از این قبیل دعا می کنند!
در آیه ۲۰۲ سوره مبارکه بقره می خوانیم:
«أُولَـئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ.»
«آنها هستند كه از دستاوردشان نصيبى خواهند داشت، و خداوند زودرس به حساب است.»
سه نکته کوتاه:
* در آیه ۲۰۱ می فرماید که مومنان از خداوند متعال در دعا طلب حسنه می کنند. اما منظور از حسنه در قرآن چیست؟ در روايتى از امام صادق (ع) به معنى وسعت رزق و حسن خلق در دنيا و خشنودى خدا و بهشت در آخرت تفسير شده است.
بعضى از مفسران نیز آن را به معنى علم و عبادت در دنيا و بهشت در آخرت، يا مال در دنيا، و بهشت در آخرت، يا همسر خوب و صالح در دنيا و بهشت در آخرت دانسته اند.
** در آیات قبلی سخن از دعا کردن بود اما در این آیه از واژه کسب استفاده شد. تعبير به "كسب" در جمله "مما كسبوا"، به گفته بسيارى از مفسران به معنى همين دعائى است كه درباره خير دنيا و آخرت مى كند، و انتخاب اين تعبير ممكن است اشاره به نكته لطيفى باشد كه دعا كردن خود يكى از بهترين عبادات و اعمال است.
البته جاى تعجب نيست كه دعا نوعى كسب و اكتساب باشد بخصوص كه دعاى حقيقى تنها با زبان نيست، بلكه با قلب و با تمام وجود انسان مى باشد.
*** به «بهره»، «نصيب» مىگويند. گويا سهمى را براى انسان نصب كردهاند. بهره مؤمنان تنها به خاطر دعاى «ربّنا اتنا» نيست، بلكه به خاطر تلاش و كسب آنان نيز بوده است. و اين به ما هشدار مىدهد كه الطاف خداوند به كسانى مىرسد كه به همراه دعا، تلاش و كوشش نيز بكنند. پس باید یادمان باشد که بدون كسب و تلاش، بهرهاى نيست.
ارسال دیدگاه