وزیری که فقط برای عکس‌گرفتن آمده بود! نیامدن که بهتر بود

• کد خبر : 26700
• 1396/10/13
• 0
• https://mazandasnaf.ir/26700
• چاپ

به گزارش مازند اصناف به نقل از بابل نوین، علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از یکی از کارخانه‌های تولیدکننده قطعات خودرو در بابل به نام پیشرو بازدیدی انجام داد، که کل این بازدید کمتر از ۳۰ دقیقه به طول انجامید.
 
آنچه که در این مجال از این بازدید در نگاه ابتدایی اهالی رسانه حاضر، تولیدکنندگان و کارگران کارخانه به چشم آمد، نوع حضور و بازدید که فقط به خوش‌و بش‌های معمول و عکس‌های متفاوت بود که به مذاق حاضرین خوش نیامد.
   
فارغ از هیجانات یک بازدید در این سطح، سوالاتی در ذهن حاضرین شکل گرفت که حتی رئیس انجمن کارفرمایان و تولیدکنندگان شهرستان بابل در حاشیه این بازدید با گلایه، برخی از این موارد را متذکر شد که موارد فوق به همراه دیگر سوالات در زیر مطرح می‌شود، تا شاید احیانا از وزارت‌خانه مطبوع این وزیر و یا دیگر مسئولان استانی در این مورد پاسخی شنیده شود.
 
چگونه است که وزیری در این سطح وارد بزرگ‌ترین شهرستان استان از نظر جمعیتی و با وجود شهرک‌های صنعتی و مراکز متعدد تولیدی در مازندران می‌شود و فقط به یک بازدید آن هم برای عکس گرفتن و خوش‌و بش در حد ۳۰ دقیقه و کمتر وقت می‌گذارد؟!.
 
جای تعجب دارد که وزیر حتی آنقدر برای تولیدکنندگان ارزش قائل نمی‌شود که مشکلات آن‌ها را بشنود و در حد توان خود به رفع آن مبادرت ورزد.
 
و باید بسیار متاسف بود وزیری که نام وزارتخانه‌اش با کار و کارگر پیوند خورده است، حتی پای درد دل کارگران این واحد تولیدی برای شنیدن مشکلات‌شان ننشیند و فقط به خوش‌و بش در مورد ازدواج با یکی از کارگران یا چگونگی تولید قطعه‌ای آن هم بصورت گذرا چند کلامی بیان کند.
 
آیا واقعاً فقط برای اجابت نظر نمایندگان و اینکه گفته شود بازدیدی از تولید در بابل انجام دادیم، حضور پیدا کردید و در گزارشات گفته شود: بله بابل هم فلان و چنان.
   
برادر محترم آقای ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی! بهتر نیست بیشتر به فکر تولیدکنندگان، کارگران و صنایع باشید تا با وجود مشکلات عدیده اقتصادی که بخش عمده‌ای از آن مربوط به صنایع، تولید و وضعیت اشتغال است. حداقل به عنوان وزیر مسئول پای درد و دل همکارانتان در کارخانه‌ها و مراکز تولیدی بنشینید که این حداقلی‌ها هم مورد توجه شما و یا کسانی که این مانور حضور را به راه انداختند قرار نگرفت.
 
در پایان باید گفت حداقل حضور نیافتن با این شیوه این است که هزینه‌های متداول مالی و زمانی این بازدیدها بر دوش تولیدکنندگان قرار نخواهد گرفت؛ پس این‌گونه نیامدن‌ها بهتر از آمدن است و باید دید حداقل، این کارخانه و کارگرانش از عواید این بازدید بهره‌ای خواهند برد یا خیر که در آینده خواهیم دید.

*/

---