به گزارش مازند اصناف؛
سارا گلچین- اقتصاد جهان هرچه جهانیتر میشود مشکلاتش هم بزرگتر میشود. در اقتصاد امروز جهان به چیزی فراتر از بهرهوری انسانی نیاز است؛ راهحلی که بتواند از پس مشکلات غولآسای امروزی برآید.
براساس پژوهش انجام شده از سوی شرکت جهانی مشاوره و مدیریت در بخش خدمات «اکسنتور»، هوش مصنوعی (AI) این قابلیت را دارد تا سال ۲۰۳۵ میلادی (۱۴-۱۴۱۳) به نرخ رشد تولید ناخالص ملی ۱۲ کشور توسعهیافته جهان کمک کند. این شرکت همچنین در پژوهشی دیگر با عنوان «چرا هوش مصنوعی آینده رشد اقتصادی است؟» به این نتیجه رسید که هوش مصنوعی میتواند به میزان قابل توجهی بهرهوری نیروی کار را افزایش دهد. براین اساس افزایش بهرهوری نیروی کار با کمک هوش مصنوعی در مواردی تا ۴۰ درصد هم میرسد.
۱۲ کشور توسعهیافته بررسی شده بیش از نیمی از کل خروجی اقتصاد جهان را در اختیار دارند. اکسنتور و شرکت همکارش «فرونتیر اکونومیکز» که آنهم یک شرکت مشاوره اقتصاد خرد است، اقتصاد هر یک از این کشورها را در سال ۲۰۳۵ میلادی (۱۴-۱۴۱۳) با یک سناریوی پایه و شرایط امروزی مدلسازی کردند. این مدلسازی رشد اقتصادی براساس مصرف کنونی آنچه بررسیکنندگان انتظار داشتند را نشان داد. آنها سپس نتیجه بهدست آمده را با مدلی مقایسه کردند که در آن هوش مصنوعی وارد اقتصاد شده و تاثیرش را بر آن میگذارد؛ مدلی که بررسیکنندگان برای ۱۸ سال آینده پیشبینی کردهاند. شگفتآور نیست که هوش مصنوعی با ورود به بزرگترین و قدرتمندترین اقتصادهای دنیا یعنی امریکا، برای این کشور منافع قابلتوجه و بزرگی را به همراه داشته باشد. مدلس۸/۳ تریلیون دلار درآمد بیشتر ایجاد خواهد کرد. برهمین اساس، بریتانیا میتواند با کمک هوش مصنوعی نرخ رشد سالانهاش را از ۲/۵ درصد فعلی به ۳/۹ درصد تا ۱۸ سال آینده برساند.
هوش مصنوعی برای بریتانیا هم ۸۱۴ میلیارد دلار درآمد بیشتر به همراه خواهد آورد. تا سال ۲۰۳۵ میلادی (۱۴-۱۴۱۳) ژاپن قابلیت بیش از ۳برابر کردن نرخ رشد ارزشافزوده ناخالص خود را خواهد داشت. ارزشافزوده ناخالص یعنی کاهش هزینههای کالاها و خدمات اقتصادی از جمله مواد اولیه، به همین ترتیب فنلاند، سوئد، هلند، آلمان و اتریش نیز میتوانند نرخ رشد ارزشافروده ناخالص خود را تا دوبرابر افزایش دهند.شکی نیست که اقتصاد جهان نیاز مبرمی به چنین محرکهایی دارد. در بسیاری از کشورها جمعیت سالخورده و کاهش نیروی کار باعث میشود بهرهوری در انزوا باقی بماند. این درحالی است که دولتها در تلاش برای سرمایهگذاری مناسب و موثر در آموزش، فناوری و زیرساختها شکست میخورند. صندوق بینالمللی پول برای سال گذشته میلادی رشد اقتصادی تنها ۳/۱ درصدی را پیشبینی کرده بود که این رقم نیز در ادامه روند رشد لاکپشتی چند دهه اخیر است؛ روندی که از دهه ۷۰ میلادی (دهه ۵۰) شروع شده و همچنان ادامه دارد.
مارک پوردی، رئیس و اقتصادادن ارشد «اکسنتور ریسرچ» بخش پژوهشی شرکت اکسنتور دراینباره میگوید: «هوش مصنوعی قابلیت بسیار زیادی برای افزایش رشد اقتصادی دارد. این پدیده میتواند اثری فراگیر بر سود اقتصادی داشته باشد چراکه بر بهطورتقریبی همه بخشهای یک سازمان، از تولید تا فروش و نوآوری اثر میگذارد.»اصل اساسی هوش مصنوعی این است که رایانهها وظایفی انجام میدهند که پیش از این هوش انسانی آنها را انجام میداد. در هوش مصنوعی با دور کردن کارگران و کارمندان از کارها و فعالیتهای روزمره به آنها این امکان داده میشود بتوانند به ایجاد، نوآوری و مبارزه با چالشهای پیچیده دست بزنند. آقای پرودی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: «در بخشهایی مانند تحلیلهای قانونی ما اکنون الگوریتمهایی داریم که میتواند هزاران سند در کسری از ثانیه تحلیل کرده و آن را به شخص برای انجام کار بدهد.»او در ادامه همین بهرهوری در کار را تفاوت اصلی هوش مصنوعی با انسان میداند و وجود نیروی کار مجازی و یک محرک تازه برای اقتصاد را ضروری میداند. در کنار افزایش بهرهوری نیروی کار، هوش مصنوعی رشد اقتصادی را از مسیر نوآوری نیز ممکن میکند. براساس اعلام تحلیلگر شرکت امریکایی پژوهشی و مشاوره گارتنر بیش از ۶ میلیارد وسیله هوشمند از نظر دیجیتالی در دنیا وجود دارد که هر روز از اطلاعات روزانه استفاده میکنند.
به لطف هوش مصنوعی این دادهها میتوانند تحلیل شوند تا دیدگاه ارزشمندی را درباره رفتار مشتریان، شناخت جامعه هدف و عادتهای خرید در اختیار کسبوکارها بگذارند. اگرچه هوش مصنوعی به عنوان یک فناوری جدید با شکلهای گوناگون و فراتر از تصور هرکس شناخته میشود اما این فناوری حالا ۶ دهه است که به زندگی انسان راه پیدا کرده است. بخش هیجانانگیز ماجرا آنجاست که حالا بیشتر از هر زمان دیگری مشخص شده هوش مصنوعی میتواند از نطر تجاری و بازرگانی مفید باشد و این به لطف افزایش قدرت پردازش رایانهها، کاهش هزینه دخیرهسازی دادهها در عصر پیشرفت فناوری رایانش ابری و وجود ثروتی به نام دادههای دیجیتالی است. هوش مصنوعی اکنون در بسیاری از صنایع استفاده روزانه دارد.
بانکها از هوش مصنوعی برای خودکار کردن مجموعهای از فرآیندهای کاغذی استفاده میکنند و شرکتهای بیمه نیز این فناوری را در راه کشف تقلبهای احتمالی و راستیآزمایی ادعاها بهکار میگیرند. هوش مصنوعی میتواند محیطهای کاری را از این رو به آن رو کند، هرچند هنوز راه زیادی تا رسیدن به این هدف باقی مانده است. یکی از دلایل اصلی این مسیر طولانی این است که شرکتها نیاز به سرمایهگذاری برای یادگیری و کنارآمدن با هوش مصنوعی دارند. البته هوش مصنوعی ماهیت «خودآموزی» دارد و این یعنی با گذشت زمان بهتر و بهصرفهتر میشود. سرمایهگذاری نکردن در این زمینه یک دلیل دیگر هم دارد و آن نبود چارچوبی مشخص و دقیق برای حمایت از بهکارگیری هوش مصنوعی است.به هرحال هوش مصنوعی هرچند قابلیت این را دارد که عددهای رشد اقتصادی را به رقمهای آبرومندتری نزدیک کند اما برای همهگیر و نتیجهبخش شدن راه زیادی در پیش دارد.
ایران جیب
ارسال دیدگاه