بازارچه دائمی‌ای که دوام نیاورد!/ قطب ترشیجات و مرباجات مازندران جا می‌خواهد

• کد خبر : 27911
• 1397/03/19
• 0
• https://mazandasnaf.ir/27911
• چاپ

به گزارش مازند اصناف؛ امسال از سوی مقام معظم رهبری به نام حمایت از کالای ایرانی با همراهی همه آحاد ملّت نامگذاری شد، حمایت از کالای ایرانی می‌تواند ابعاد مختلفی داشته باشد، از سطح کلان کشور در صادرات گرفته تا رسیدن به بخش جزئی آن در حمایت از محصولات کشاورزی و خانگی یک روستا یا شهر.
 
یکی از راه‌های تحقق «حمایت از کالاهای ایرانی» توجه و توسعه به مشاغل کوچک و خانگی در جامعه است.
کسب‌وکار و مشاغل خانگی یکی از زمینه‌های افزایش مشارکت مردم در اقتصاد است. فعالیت اقتصادی در محیط خانگی موجب امکان مشارکت اعضای خانوار برای انجام یک فعالیت اقتصادی مشترک بوده و جلوگیری از رفت‌وآمدهای شهری، صرفه‌جویی در هزینه‌های اجتماعی و در کنار خانواده بودن از مزایای مشاغل خانگی است.
 
براساس ماده 11 قانون  شهراری‌ها«کلیه شهرداری‌ها موظف‌اند به‌تناسب تعداد و تنوع کسب‌وکار خانگی، مکان‌های مناسبی را (بازار محلی موقت) برای عرضه محصولات صاحبان مشاغل مذکور، به‌صورت دوره‌ای در روزهای مشخص هفته، تأمین نمایند.»

12 بهمن سال 95 با همکاری بسیج سازندگی، آموزش‌وپرورش، شهرداری و امور بانوان فرمانداری تنکابن بازارچه دائمی مشاغل خانگی بانوان این شهرستان در حیاط مدرسه دارالقرآن تنکابن بلاغ دایر شد اما پس از گذشت حدود یک‌سال این نمایشگاه به‌اصطلاح دائمی برچیده شد!
 
بانوان توانمندی که با استفاده از مهارت تجربی و اکتسابی خود به امرارمعاش می‌پرداختند بدون جا و مکان شدند و قطعاً دوشنبه‌بازار و پنجشنبه‌بازار محلی شهرستان با برپایی یک یا دو روز بازار در هفته، جوابگوی نیاز بازار خریدوفروش این محصولات خانگی نیست.
 
شهرستان تنکابن با تعداد زیادی از بانوان فعال در این عرصه می‌تواند به‌عنوان قطب تولید مربا و ترشیجات محلی و خانگی در سطح استان شناخته شود و با برندسازی مناسب، حتی مسافران را برای خرید کردن محصولات تنکابن ترغیب کند.

 

*بیکاری به معنای واقعی وجود ندارد
فاطمه روجایی 50 ساله یکی از بانوان فعال در این عرصه است که در این زمینه می‌گوید؛  فعالیت‌های تولیدی خود را از سال 88 آغاز کردم و در نمایشگاه‌ها و همایش‌های بسیاری محصولاتی چون انواع ترشی، مربا، کمپوت، شربت، دسر و... را تولید و توزیع کردم.

می‌گوید؛ بیکاری به معنای واقعی وجود ندارد، افزود: حدود بیش از 100 نفر از من کار یاد گرفته‌اند که اگر هر کدام از آنان فعالیت کنند، جمعیت بسیاری مشغول به کار خواهند شد.
این جهادگر اقتصادی با گلایه از عدم همکاری مسؤولان گفت: دو مرحله وام گرفتم اما اجاره بالای مغازه عرضه محصولات و پرداخت اقساط وام‌ من را از ادامه کار در فروشگاه منصرف کرد و به‌ناچار اکنون در داخل منزل کار می‌کنم.

 

*نداشتن مکان ثابت برای عرضه محصولات خانگی
 
آسیه طاهری بانویی جوانی از اواخر نسل دهه 60 که سرپرستی و مراقبت از والدین کهن‌سال و بیمار خود را نیز بر عهده دارد، مدت چهار سال در حرفه مشاغل خانگی و تولید انواع ترشی و مربا فعال است.
وی با بیان اینکه مشتریان ثابتی دارد که از کار او رضایت دارند، می‌گوید: در جشنواره‌های متعدد، مشتریان و دوستان جدیدی پیدا کردم که پای ثابت محصولاتم هستند.

این بانو نیز با اشاره به اینکه وام 10 میلیون تومانی از بسیج سازندگی دریافت کردم، متذکر شد: دست در تنکابن زیاد است و واقعاً بازپرداخت اقساط برای‌مان سخت شده است.

طاهری نداشتن مکان ثابت برای عرضه محصولات خانگی را از اهم مشکلات این قشر دانست و یادآور شد: سابقاً در مقابل شهرداری و محوطه دارالقرآن بلاغ بازارچه‌ای تهیه شده بود که هم به‌اصطلاح مسافر خُور نبود و هم در زمستان‌ها بسیار سرد و هم در تابستان گرمای غیرقابل تحملی داشت که گاها محصولات را فاسد می‌کرد.

وی در پایان درخواست دارد که یکی از دستگاه‌ها متولی ساماندهی و حمایت از این قشر تلاشگر شوند و مکانی مناسب برای عرضه محصولات به مشتریان و مسافرین را فراهم آوردند.
 
  علاوه بر موضوع مطرح شده، جمعی از دست‌فروشان محلی که عمدتاً بانوان سبزی‌فروش و... هستند نیز به همت شهرداری مبدع تنکابن! یک خیابان را برای ارائه محصولات باغی در اختیار گرفتند این در حالی است که با وجود مخالفت کاسبان خیابان طاهر تنکابنی، این جایگاه؛ یک مکان عمومی و پر رفت‌وآمد را مختل کرده و نمای ناهمگونی با مرکز شهر دارد!
 
بنابراین می‌طلبد شهرداری و سایر دستگاه‌های مربوطه برای ارائه محصولات خانگی و کشاورزی فکری اساسی کرده و محیطی مناسب و در شان این بانوان توانمند را در نظر بگیرند تا ضمن زیبایی بخشی به سطح شهرستان، جذب کننده مسافران و گردشگران باشد.

 

مرجع: فارس

---