مشکلات 16 ساله آب بهداشتی روستای «اوسا» در مازندران

مشکلات 16 ساله آب بهداشتی روستای «اوسا» در مازندران

<p><span style='font-family: Tahoma;'>مشکل آب شرب روستای اوسای مازندران با وجود مسمومیت 60 نفر از اهالی همچنان پابرجاست.<br /> </span></p>

به گزارش مازند اصناف و به نقل ازفارس، هشتم شهریورماه جاری خبری با مضمون«آلودگی آب روستای اوسا در مازندران تایید شد» روی خروجی خبرگزاری فارس قرار گرفت که در آن خبر پس از گلایه‎های متعدد مردم این روستای 800 نفری، رئیس مرکز بهداشت شهرستان میاندرود نیز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس اخبار مربوط به آلودگی آب روستای اوسا و مسمومیت 58 نفره مردم در این منطقه را تایید کرد.

محمد قربانی به چند مورد نمونه‌برداری و آزمایش آب مورد استفاده مردم این منطقه و در نهایت نامناسب بودن آب شرب مردم روستای اوسا اشاره صریح کرده بود.

 مصرف آب آلوده همچنان ادامه دارد

اما نکته مهم این است که با گذشت بیش از یک‌صد روز از تایید آلودگی قطعی آب هنوز هم برخی از مردم ناچارند آب آلوده مصرف کنند و این مطلب در تماس‎های مردمی با خبرنگاری در این شهرستان به مراتب اعلام شده است.

یکی از اهالی این روستا در گفت‌وگو با خبرنگاری در شهرستان میاندرود با اشاره به گلایه‎های مردم از تعلل 16 ساله مسئولان در رسیدگی به این مشکل خواستار پاسخگویی متولیان به مردم در این زمینه شد.

نصرالله فلاح یکی از اهالی روستای اوسا در این زمینه اظهار داشت: تا به‌حال بیش از صدبار به دفتر شورای اسلامی و دهیاری مراجعه کرده‎ایم و آنها هر روز می‎گویند: در حال پیگیری در استان و شهرستان هستیم اما هنوز اتفاق قابل لمسی اتفاق نیفتاده است.

وی با انتقاد از وضعیت سال‎های گذشته مردم این روستا و عدم بهره‌مندی آنان از آب شرب بهداشتی ابراز داشت: در ماه‌های گذشته این مساله به یک معضل بهداشتی بحرانی بدل شده است.

آب شرب نداریم

 فاطمه رزاقی یکی دیگر از اهالی این شهرستان است که با اشاره به نامناسب بودن همچنین کمبود آب شرب در این منطقه تصریح کرد: در این روستا آب شرب نداریم و به همین دلیل مشکلات عدیده‌ای برای سلامتی مردم ایجاد شده است.

 این زن روستایی در مازندران با اشاره به مطالبات به حق مردم در این زمینه خاطر نشان کرد: برخی اهالی آب را از روستاهای دیگر می‎آورند اما کسانی که وسیله ندارند مجبور به استفاده از همین آب هستند زیرا بیشتر کشاورز هستند و توانایی خرید هر روزه آب معدنی را ندارند.

 رئیس شورای‌اسلامی روستا و نایب‌رئیس‌ شورای بخش‌مرکزی شهرستان میاندرود نیز بیان کرد: در سال 63 توسط جهاد سازندگی وقت، چندین چشمه آب موجود در اطراف روستا لوله‎کشی و به منازل مردم منتقل شد.

محمد‌علی ‌عمادی افزود: در آن زمان روستای اوسا تنها 70 خانوار جمعیت داشت اما همچنان همان میزان آب برای 250 خانوار در حال استفاده است.

تاییدیه بهداشت بر غیر قابل شرب بودن آب


وی ادامه داد: این آب از سه سال گذشته مورد آلودگی 100 درصد واقع شده و اداره بهداشت نیز غیرقابل شرب بودن این آب را تایید کرده است.

عمادی اذعان داشت: با وجود همه مشکلات کمی و کیفی همچنین تذکرات صادر شده از سوی مراکز بهداشتی استان و شهرستان به دستگاه‎های ذیربط از جمله فرمانداری بخشداری آب روستایی شهرستان و استان تاکنون هیچ‎ توجهی به این تذکرات نشده است تا اینکه اوایل تابستان پس از برگزاری چندین جلسه مقرر شد در قالب حوادث غیرمترقبه تدبیری درباره تامین آب این روستا اندیشیده شود.

این مسئول افزود: در آخرین جلسات برگزار شده در این مورد با حضور بابازاده معاون آبفار استان و زارعی فرماندار شهرستان جلسه‌ای در روستا تشکیل و مقرر شد که از محل اعتبارات حوادثی استان چاهی در منطقه روستا حفر و آب آن به شبکه آبرسانی اوسا انتقال یابد.

عمادی تصریح کرد: در آن جلسه تقسیم‎‌کار و شرح وظایف برای هر یک از دستگاه‎ها مشخص شد و تهیه زمین همچنین پرداخت مبلغ یک میلیون تومان پیش پرداخت به حفار بر عهده شورا و دهیاری روستا محول شد اما با وجود انجام وظایف روستا مسئولان در دستگاه‎های مربوط به تعهد خود عمل نکردند.

وی با اشاره به مراجعه‌های مکرر حفار برای دریافت مطالبات افزود: شورای اسلامی و دهیاری جوابی برای مراجعه حفار ندارند ضمن اینکه قرار بود پس از حفاری چاه آب سالم به شبکه انتقال یابد اما با سکوت تمامی مسئولان مواجه و هیچ‎کس پاسخ‎گو نیست.

 پول نداریم نمی‌توانیم کاری کنیم


نایب رئیس شورای اسلامی بخش مرکزی شهرستان میاندرود گفت: مسئولان در فرمانداری و آب روستایی جواب می‌دهند «چون پول نداریم نمی‌توانیم کاری بکنیم» و به همین دلیل چندین مرتبه اهالی قصد تجمع در محل فرمانداری داشتند که تاکنون با وساطت شورای اسلامی انجام نشده است اما مردم همچنان بر مطالبات خود اصرار دارند.

لازم به ذکر است، روستای 800 نفری اوسا روستایی کوهپایه‌ای در دامنه‌های جنوب این شهرستان و به دلیل جنگلی بودن از روستاهای گردشگر پذیر استان محسوب می‎شود اما با وجود فاصله تنها هفت کیلومتر از مرکز شهرستان 16 سال است که مشکل آب شرب بهداشتی را بر دوش خود احساس می‌کند و رفع این مشکل همت مسئولان در اختصاص اعتبارات را می‎طلبد.


ارسال دیدگاه