به گزارش مازند اصناف  و به نقل از تراز، در دین مبین اسلام کار کردن نه تنها عیب نیست بلکه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و تقدیس شده تا جایی که در روایات آمده است دعای شخص بیکار استجابت نمی شود و حتی از واژه ملعون برای کسانی که بار زندگی خود را بر دوش دیگران می اندازند استفاده شده است.

روزی امام صادق علیه السلام به اصحاب فرمودند: فلانی کجاست؟
گفتند: تنگدست شده.
امام: پس چه می کند؟
گفتند: در خانه نشسته عبادت می کند
امام: پس زندگی اش؟
پاسخ دادند: یکی از دوستانش!
امام: به خدا قسم این دوستش به درجاتی از او عابدتر است. (داستان راستان، ص ۹۲)

روایت زیبایی از امیرمومنان علی علیه السلام در خصوص تجارت کردن و توصیه به آن وجود دارد:

قال الامام عَلی علیه السلام: تَعَرّضُوا لِلتّجاراتِ فَاِنَّ لَکُمْ فیها غِنیً عَمَّا فِی اَیْدِی النّاسِ وَ اَنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ الْمُحْتَرِفَ الْاَمِینَ.

 امام علی علیه السلام فرمودند: دست به انواع بازرگانی بزنید که تجارت‌ها عامل بی‌نیازی شما از اموال مردم است و براستی خداوند شخص صاحب حرفه درست‌کار را دوست دارد. «میزان الحکمه، ج۱، ص۵۲۰»

 درس های فراونی در روایت فوق وجود دارند از جمله اینکه:

* خداوند دوست ندارد بندگانش طوری زندگی کنند که محتاج دیگران باشند. بنده باید فقط و فقط دستش جلوی پروردگارش بلند شود و بس. و اینکار میسر نمی شود مگر با کار و تلاش مستمر.

** در طرف مقابل اگر کسی به هر دلیلی نیازمند شد باز خداوند دوست دارد اولاً او اظهار نیاز نزد خلق نکند و ثانیاً آنهایی  تمکن مالی دارند قبل از اظهار نیاز شخص نیازمند به اورسیدگی کنند.

*** پس تجارت کردن نه تنها باعث می شود نیازمند خلق نباشیم بلکه این امکان را به ما می دهد که از دیگران نیز دستگیری نماییم. برای همین امور است که کار، در اسلام عبادت است.

**** حضرت سفارش می کنند که به انواع تجارت ها دست بزن و در رشته های گوناگون تبحّر کسب کن. یعنی خود را محدود به یک کار خاص نکن که اگر بازار آن کار کساد شد زندگی ات لنگ شود. کارهای مختلف را فرا بگیر و به دیگران یاد بده و در مواقع لزوم از آنها بهره ببر.

بدان که خدا کاسب و تاجر مسلمان را از عابدی که نیازمند خلق است بیشتر دوست دارد.