شیعه ایم یا دروغ گو!؟

• کد خبر : 6628
• 1393/04/25
• 0
• https://mazandasnaf.ir/6628
• چاپ

ه گزارش  پایگاه خبری مازند اصناف و به نقل از تراز :یک فرد مسلمان قبل از هر چیز باید در این اندیشه باشد که کارش چگونه مورد رضایت خدا قرار می گیرد. لازمه چنین هدفی آن است که احکام و وظایف خود را در زمینه کار خود بشناسد تا بتواند در عمل آنها را اجرا کند.

مولای متقیان حضرت علی علیه السلام از بازار گذر می کرد و به تجار می فرمود:
«یا مَعْشَرَ التُّجّارِ، اَلْفِقْهُ ثُمَّ الْمَتْجَرُ اَلْفِقْهُ ثُمَّ الْمَتْجرُ، اَلْفِقْهُ ثُمَّ الْمَتْجَرُ.» (۱)
«اى بازرگانان، اوّل فقاهت (دین‏شناسى) سپس تجارت، اوّل فقاهت سپس تجارت، اوّل فقاهت سپس تجارت.»

 

 

سه نکته در خصوص روایت فوق:

* چرا حضرت این توصیه را سه بار تکرار فرمودند؟ مگر دانستن یا ندانستن فقه چقدر برای تاجر اهمیت دارد؟ اصلاً مگر نباید تاجر، تجارت کند و اهل علم هم دنبال علم باشند!؟

پاسخ این سؤال را خود حضرت می دهند. حضرت به تجار چنین هشدار می دادند:

مردی به امیرمؤمنان (س) عرض كرد: می خواهم تجارت كنم. آن حضرت فرمود: آیا دانش دین (فقه) آموخته ای؟ عرض كرد: بعد می آموزم. فرمود: وای بر تو! نخست فقه بیاموز، آنگاه تجارت كن، زیرا كسی كه خرید و فروش كند ولی از [مسائل] حلال و حرام نپرسد در گرداب ربا می افتد. (۲)
و در جایی دیگر فرمود: «و الله للرّبا في هذه الامه اخفي من دبيب النمل علي الصفا.»

«به خدا سوگند ربا در اين امت نهان تر از حرکت مور بر سنگ سياه در شب است.»

** با توجه به همین تاکیدات است که فقها حکم به واجب بودن یادگیری احکام معاملات می دهند.

امام راحل و بنیان گذار جمهوری اسلامی در این زمینه می فرماید:

«واجب است بر هر کسی که تجارت می کند و سایر معاملات را انجام می دهد، احکام شرعی آنها را و مسائل مربوط به آنها را یاد بگیرد تا معاملات و تجارت های صحیح و باطل را بشناسد» (۳)

توجه کنید که طبق نظر امام یادگیری احکام مورد نیاز مستحب نیست، واجب است! یعنی اگر کسی در بازار تجارت کند و مسائل شرعی در رابطه با کار خودش را نداند مرتکب گناه شده است.

 

*** ما عمری است خود را شیعه و پیرو امیرالمؤمنین (ع) می دانیم اما آیا به راستی شیعه هستیم؟ در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده به کسی که پیروی از سخن اهل بیت علیهم السلام نمی کند و دائم در حال خطا و اشتباه است و از طرفی به محبت اهل بیت امیدوار است به چنین شخصی شیعه نگویید که او دروغ گو است! چون اگر راست می گفت باید برای محبتش تلاش می نمود. (۴)
حالا ما باید کلاهمان را قاضی کنیم و ببینیم با این اعمالی که داریم شیعه محسوب می شویم یا مطابق فرمایش امام صادق (ع) به دروغ ادعای محبت داریم!؟
اگر ما دائم دم از حبّ علی بن ابیطالب بزنیم، برای مولایمان به سر و سینه بزنیم ولی سخن حضرت را گوش نکنیم چه فایده ای دارد!؟

پی نوشت ها:
۱- کافی، ج۵، ص۱۵۰، ح ۱؛ میزان الحکمه، ج۱، ص ۵۲۰.
۲- دعائم الاسلام، ج۲،ص۱۶
۳- تحریرالوسیله، ج۱، ص۵۰۰، مسأله۲۰.

۴- به امام صادق علیه السلام عرض کردند:  «ان قوما من موالیک یلمون بالمعاصی و یقولون نرجو؛ گروهی از دوستان شما مرتکب گناهان می شوند و می گویند ما امیدواریم. فقال کذبوا لیسوا لنا بموال!...» حضرت فرمود: دروغ گویند دوست ما نیستند! آنها مردمی هستند که آرزوها ایشان را به این سو و آن سو می برد، هر که به چیزی امیدوار باشد در راه رسیدن به آن تلاش می کند و هر کس از چیزی بترسد، از آن می گریزد. (الکافی،ج۲،ص۶۸)

 

 

---