به گزارش پایگاه خبری مازند اصناف و به نقل از تراز - در یادداشت های گذشته (۱) استفتائی از مقام معظم رهبری در خصوص اموال بیت المال به شرح زیر بیان شد:

«استفاده شخصى از امكانات دولتى و اموال عمومى بايد طبق قوانين و مقرّرات مربوطه باشد و بر خلاف آن جايز نيست.»

در ذیل آن نیز اشاره کردیم که حتی استفاده های کم از اموال ادارات دولتی مانند یک برگه کاغذ یا خودکار و از این قبیل نیز نوعی خیانت در امانت و سهل انگاری در حفظ اموال بیت المال است.

در همین ارتباط توجه شما را به استفتاء دیگری از رهبر معظم انقلاب جلب می نماییم:

«اموال دولت هرچند دولت غير اسلامى باشد، شرعاً ملک دولت محسوب مى‏‌شوند و با آن‌ها مانند ملکى که مالک آن معلوم است رفتار مى‏‌شود و جواز تصرّف در آن‌ها هم متوقف بر اذن فرد مسئولى است که حق تصرّف در اين اموال را دارد.»
 

سه نکته شنیدنی و کوتاه در این رابطه:

* چند سال قبل برای حفظ نظافت شهرها شعاری را خیلی زیاد روی در و دیوارها می نوشتتند و هنوز هم در برخی جاها به چشم می خورد: "شهر ما خانه ماست." می خواستند به عموم مردم بفهمانند همانطور که خانه خود را کثیف نمی کنید باید با شهر هم همانگونه رفتار نمایید.
استفتاء فوق هم در واقع همین معنا را می رساند که ایها الناس! چرا خیال می کنید بیت المال، مال بدون صاحب است!؟ اتفاقاً صاحب آن همه مسلمین اند و شما همانطور که در خصوص اموال دارای صاحب -از ترس صاحبش- دقت به خرج می دهید درباره بیت المال باید دقت صدچندان مصروف کنید چرا که باید جوابگوی خدا و مسلمانان باشید!
 

** شهید مهدی باکری در حفظ بیت‌المال و اهمیت آن توجه زیادی داشت، حتی همسرش را از خوردن نان رزمندگان برحذر می‌داشت و از نوشتن با خودکار بیت‌المال –حتی به اندازه چند کلمه– منع می‌کرد. وقتی همرزمانش او را به عنوان فرماندهی که مندرس‌ترین لباس بسیجی را مدت‌های طولانی استفاده می‌کرد مورد اعتراض قرار می‌دادند، می‌گفت تا وقتی که می‌شود استفاده کرد، استفاده می‌کنم.
 

*** علی بن ابراهیم از پدرش نقل کرده است که: در محضر ابوجعفر، امام جواد علیه السلام نشسته بودم که صالح بن محمد بن سهل همدانی وارد شد و به حضرت عرض کرد: فدایت گردم! من ده هزار درهم از اموال شما را خرج کردم، مرا حلال کنید! حضرت فرمود: حلال است.
بعد از آن که صالح از نزد حضرت بیرون رفت، امام فرمود: بعضی (از افراد) بر دارایی آل محمد صلی الله علیه و آله و حق فقرا و مساکین و... دست می‌یازند، آن را برمی‌دارند (و در مصارف شخصی خود خرج می‌کنند) سپس می‌گویند: مرا حلال کن! چه گمان می‌کند؟ توقع دارد من به او بگویم: «تو را حلال نمی‌کنم»، به خدا سوگند! در روز قیامت، خدا از آنان مؤاخذه خواهد کرد! (که به چه دلیل و مجوزی به حق دیگران دست درازی کردید؟) (۲)

پی‌نوشت‌ها:
۱- یادداشتی با این عنوان: "جرمی بدتر از راهزنی که در ادارات انجام می شود!"
۲- اصول کافی، ج۱، ص ۵۴۸