طرح ممنوعیت واردات برنج شعار بدون پشتوانه حمایتی استانداران
طرح ممنوعیت برنج شعار تکراری استانداران شمالی است که فاقد پشتوانه حمایتی از کشاورزان بوده و حتی تاریخ مصرف رسانهای هم ندارد.
به گزارش مازنداصناف و به نقل از خبرگزاری فارس - کشمکش واردات برنج همزمان با برداشت این محصول در استانهای شمالی موضوعی است که تقریبا همه استاندارها را درگیر خود کرده است.
اظهارات استاندار مازندران مهدی یونسی درباره ممنوعیت واردات برنج مسئلهای است که استانداران پیش از وی هم درباره آن اظهارنظر کردند اما در مقام عمل اقدام خاصی برای تولید کنندگان این محصول انجام نشده است.
استاندار مازندران با اشاره به اینکه برنج، برند استان مازندران است و این استان را به شالیزارهایش میشناسند، گفت: این استان دارای رتبه برتر کشور در تولید برنج است و حدود نیمی از برنج کشور در مازندران تولید میشود.
وی افزود: کشاورزان برنجکار مازندرانی با کوشش و تلاش فراوان نسبت به تولید این محصول استراتژیک و کمک به امنیت غذایی کشور اقدام و مبالغ زیادی را برای تولید این محصول هزینه میکنند.
یونسی استاندار مازندران با تأکید بر لزوم حمایت کامل از شالیکاران مازندرانی، اظهار کرد: استانداری مازندران در راستای حمایت از شالیکاران سختکوش استان، مخالفت جدی خود را با آزاد شدن واردات برنج در فصل برداشت این محصول اعلام داشته و خواهان استمرار ممنوعیت واردات برنج در بازه زمانی ۴ ماهه برداشت این محصول است.
وی همچنین از دستگاههای اجرایی مسؤول در امنیت غذایی کشور به ویژه وزارت جهاد کشاورزی خواست نسبت به تأمین و توزیع به موقع نهادههای کشاورزی از جمله کود شیمیایی که نیاز اصلی کشاورزان استان است اقدام کنند.
آنچه درباره اظهارات استاندار مازندران قابل تأمل است اینکه در اظهارات استاندار یک کلمه برنامه حمایتی از تولید این محصول نبوده و حتی بعید به نظر میرسد که نامه نگاری خاصی هم در این زمینه انجام شود.
اما آنچه که کارشناسان و شالیکاران درباره آن بحث میکنند و میبینند این است که هر ساله استانداران استانهای شمالی در زمان برداشت برنج با طرح موضوع مخالفت با واردات برنج در زمان برداشت به صورت حق به جانب و به هواخواهی کشاورزان اظهارات و در بیان جانبدارانهای میکنند تا جای در دل کشاورز یا افکار عمومی برای خودشان دست و پا کنند.
اما حقیقت موضوع این است که متولیان امر در این استانها برای افزایش محصول برنج و تامین نیاز داخلی یه صورت علمی و عملی تاکنون اقدامی انجام ندادهاند.اما حقیقت موضوع این است که اولا برنج وارداتی به کشور پیش از زمان برداشت این محصول در انبارها دپو میشود و از طرفی میزان تولید در کشور و هزینه بهای تمام شده برنج داخلی بسیار بالا بوده و امکان خرید برای اقشار مختلف جامعه وجود ندارد.
کشاورزان از گرانی برنج سهمی نمیبرند و در بررسیهای انجام شده برنج زمانی گران میشود که در اختیار واسطهگران و دلالان قرار دارد.متولیان امر در استانهای شمالی به جای شعار حمایت از کشاورز روی کاغذ یا پیشنهادات مشخص و کارشناسی شده گام عملیاتی برای حمایت از کشاورزان را بردارند.مهمترین اقدامی که استانداران و متولیان امر میتوانند انجام دهند پیگیری برای کاهش هزینههای تولید یا استفاده از تکنولوژیهای نو پا است.
اقدامی که در کشورهای همسایه انجام شده و نتیجه آن را در بازارهای فروش برنج به خوبی مشاهده میکنیم.عدم استفاده از ظرفیت دانشگاهها و مراکز علمی و پژوهشکدههای مرتبط با تولید این محصول موضوع جدیتری است که به آن توجه نشده است.
سالهای سال است که پژوهشکدههای متعددی در دانشگاههای استان و کشور اقلام پر محصول برنج را ثبت و تولید کردند اما به دلیل کمتوجهی مقامات محلی این محصولات به صورت محدود کاشته میشود و حتی برای معرفی آنها اقدام نمیشود.مسؤولان استانی باید بپذیرند که توان خرید برنج بومی از کیلویی ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان برای مردم وجود ندارد تنها راه آن افزایش ضریب تولید و کاهش هزینه تولید است.
تهیه به موقع سم و کود وظیفه اصلی مسؤولان و متولیان است در حال حاضر مهمترین دغدغه کشاورزان هزینه سنگین این اقلام است که بلای جان کشاورز شده است.برنج وارداتی محصول کمکاری مسؤولان استانی است نه مقامات ملی و حاکمیتی و با شعار و فقط طرح موضوع در رسانه راه به جای نمیبرد و با تکرار این موضوع حتی استفاده تبلیغاتی هم برای مسؤولان استانی ندارد.
انتهای خبر/
ارسال دیدگاه