روز ملی فناوری هستهای و فرصتی که قدر دانسته نشد
<p style='text-align: justify;'><span style='font-family: Tahoma;'>در شرایطی که ظرف ۱۰ سال گذشته ملت ایران با چالش‌های فراوانی بر سر برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود با قدرت‌های بین‌المللی مواجه بوده است، «روز ملی فناوری هسته‌ای» خود به یک نماد برای همبستگی ملی در دفاع از برنامه هسته‌ای کشور تبدیل شده بود.</span></p>
به گزارش مازند اصناف و به نقل از خبرگزاری فارس، نمادها همواره بهعنوان جلوه بیرونی فرهنگها در تمام طول تاریخ خودنمایی کردهاند. برای ایرانیان عید نوروز یک نماد است، عاشورا نماد تشیع است و دیگر ملتها و عقاید نیز برای خود نمادهای مشخصی دارند چنانکه صلیب نماد ایمان به دین عیسوی (ع) است.
فرهنگسازی همواره همراه با نمادسازی بوده است و تخریب فرهنگ، از تخریب نمادها آغاز گردیده است. پهلوی اول برای نابودسازی فرهنگ اسلامی ملت ایران از تخریب نمادهای فرهنگی ما شروع کرد. لباس روحانیت، حجاب بانوان و مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین علیه السلام از جمله نمادهایی بودند که رضا خان پهلوی بهدنبال زدودن آنها از چهره جامعه ایرانی بود.
نمادهای ملی همواره پیامهای ملی داشته و طبیعت آنها به افزایش همبستگی ملی منجر شده است. در شرایطی که ظرف 10 سال گذشته ملت ایران با چالشهای فراوانی بر سر برنامه صلحآمیز هستهای خود با قدرتهای بینالمللی مواجه بوده است، «روز ملی فناوری هستهای» خود به یک نماد برای همبستگی ملی در دفاع از برنامه هستهای کشور تبدیل شده بود.
روز گذشته که 20 فروردین بود، اگرچه برخی دستاندرکاران صنعت هستهای کشور با مقام معظم رهبری دیدار کردند و همچنین سازمان انرژی اتمی یک مراسم رونمایی را نیز برگزار کرد و آقای دکتر صالحی، ریاست محترم این سازمان هم مصاحبه تلویزیونی داشت، اما گرامیداشت این روز از سطح سازمان انرژی اتمی بالاتر نرفت.
از دولت انتظار میرفت که همچون سالهای گذشته، برنامهریزی گستردهای برای گرامیداشت روز ملی فناوری هستهای داشته باشد که متاسفانه این برنامهریزی دستکم در دولت دیده نشد. به عکس سالهای گذشته که رئیسجمهور خود در این روز سخنرانی میکرد، امسال ریاست محترم جمهوری سخنرانی خاصی را مرتبط با این موضوع انجام نداد. این در حالی است که ایشان در دوران انتخابات ریاستجمهوری تاکید داشتند که بخشهای زیادی از پیشرفتهای هستهای کشور، مربوط به همان دورانی است که وی مسئولیت پرونده هستهای را بر عهده داشته است.
این اتفاق در حالی رخ میدهد که ایران درگیر مذاکرات هستهای است و اتفاقا روز ملی فناوری هستهای، امسال با مذاکرات وین 3 همزمان شده بود. جشن گرفتن مقتدرانه این روز میتوانست پیامی واضح به طرفهای غربی ارسال کند. این اتفاق متاسفانه آنطور که باید رخ نداد.
اگر توان بسیج داخلی از اصلیترین ملزومات در سیاست خارجی است – که هست – و اگر همانطور که «ریچارد هاس» در کتاب خود میگوید، سیاست خارجی از درون کشورها شروع میشود، کماهمیت برگزار شدن مراسم روز ملی فناوری هستهای پیام چندان خوبی را برای دستگاههای سیاست خارجی رقیب ارسال نکرده است.
در این کشور در آیندهای نهچندان دور، روزی خواهد رسید که بدون چرخش سانتریفیوژها، چرخ زندگی مردم نخواهد چرخید بنابراین بسیار خوب است که روز ملی فناوری هستهای همانگونه پاس داشته شود که روز ملی شدن صنعت نفت پاس داشته میشود.
روز ملی فناوری هستهای در واقع روز گرامیداشت خودکفایی ملتی است که «استقلال و آزادی» را شعار خود قرار داده است. ایرانی مستقل و آزاد نمیتواند بدون خودکفایی در تامین انرژی وجود داشته باشد. ایران دستکم باید خود دارای قابلیت تولید سوخت هستهای خود در حد نیاز باشد ولو اینکه بهخاطر مسائل اقتصادی، ترجیح دهد که بخشی از سوخت مورد نیازش را وارد کند.
ارسال دیدگاه