به گزارش مازند اصناف؛ علیرضا پورفرج در گفتوگو با خبرنگار بلاغ در خصوص وضعیت فعلی اقتصاد کشور و راههای برون رفت از مشکلات بیسابقه معیشتی این روزهای مردم، با بیان اینکه مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم، راه حل سیاسی ندارد؛ اظهار کرد: مشکلات اقتصادی را باید با بحث اقتصادی، حلوفصل کرد، نه با بحث سیاسی؛ ما باید ببینیم که این مشکلاتی که اکنون در درون جامعه ما تحت عنوان مشکلات معیشتی وجود دارد، چند درصدش مربوط به سهم مدیریت غلط در سطح اداره اقتصاد کشور است و چند درصدش مربوط به تحریم و کرونا است.
وی افزود: در گام اول باید بررسی و مشخص شود که هر یک از این مشکلات، ریشهاش کجا است و به عقیده بنده، حدود 30 درصد از مشکلات فعلی اقتصادی را تابع تحریم، 20 درصد از مشکلات را تابع کرونا و بنابراین 50 درصد از مشکلات اقتصادی کشور مربوط به مشکلات مدیریتی میدانم؛ مدیران ضعیف اقتصادی که انگیزه حل مشکلات اقتصادی را با کارکرد جهادی ندارند.
با مدل نئوکینزی هیچ مشکلی در کشور حل نمیشود
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران خاطرنشان کرد: در واقع، مدیران ما بنا دارند تا اقتصاد کشور را با مدل اقتصاد نئوکینزی حل کنند تا مدل اقتصاد مقاومتی و لذا تا این نگرش در مدیران اقتصادی کشور تغییر پیدا نکند، هیچ مشکلی از اقتصاد حل نخواهد شد.
این دکترای اقتصاد، در ادامه به بیان راه حلهای موجود پرداخت و ادامه داد: اولا ما در بحث اقتصاد، منابع به حد مورد نیاز برای اینکه تولید خودمان را ساماندهی کنیم وجود دارد، دوما با دور زدن تحریم تا یک سطحی، میتوانیم مواد اولیه را به کشور وارد کنیم؛ با در نظر گرفتن دو موضوع قبلی، موضوع سوم، توانمندی نسل جوان ما است مثل دانش بنیان، این توانایی فکری را داریم که از طریق نوآوری، خلاقیت و مهندسی معکوس، نیازمندیهای تکتولوژیک داخل کشور را حل و فصل کنند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: با این اوصاف و توانمندیهایی که در کشور وجود دارد، اگر نگاه دولتمردان ما که بیشتر تمایل به خارج از کشور دارد به حل اقتصاد از طریق ابتدا ایجاد ارتباط با اروپا و در گام بعدی با امریکا دارد و تا زمانی که این نگاه در میان دولتمران ما وجود دارد، نه تنها هیچ یک از مشکلات اقتصادی کشور حل نخواهد شد، بلکه مشکلات را پیچیدهتر خواهد کرد.
پورفرج اضافه کرد: آنچه را که امروز در بحث اقتصادی، شاهد آن هستیم، هر لحظه که به پایان دوران ریاست جمهوری آقای روحانی نزدیکتر میشویم، مشکلات مملکت پیچیدهتر، مشکلات اقتصادی سختتر، نابسامانیهای اقتصادی بیشتر و فشار بر مردم نیز بیشتر خواهد شد.
تشریح دو نظریه توطئه و ناتوانی دولت در شرایط فعلی اقتصاد کشور
وی با اشاره به دو نظریه موجود در بحث اقتصادی فعلی کشور، متذکر شد: یک نگاه این است که به دلیل حرکت و تصمیمی که رهبری میگوید که ما اقتصاد را بیاییم روی دو بال مردم و تفکر جهادی قرار دهیم؛ با نگاه دولت که میگوید بال حل تحریم از طریق مذاکره و بال ارتباط نزدیک با کشورهای اروپایی و امریکا؛ دو نگرش متفاوت وجود دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران عنوان کرد: از یک طرف، رهبر معتقد است ما با توانمندیهای داخلی، مشکلات کشور را حل کنیم و از آن سمت، دولت به این سمت در حال حرکت ایت که از طریق ارتباط با کشورهای اروپایی و امریکایی بیاید مشکلات را حل کند، تحریمها را بردارد و یا کم کند و حال در جریان کاهش این تحریمها امکان دادن یک سری باج به این کشورها نیز بشود و دولت هم همین نیت را دارد.
این دکترای اقتصاد اسلامی، افزود: این یک نوع نگاه است که برخی از افراد در تحلیل اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی دارند و معتقدند دولت عمدا دست به یک سری اقدامات میزند تا از طریق فشار بر مردم منتهی به اعتراضات اجتماعی نظیر آبان 98 شود و از طریق فشارهای مردم به رهبری فشار بیاورند تا رهبری مذاکره با امریکا را بپذیرد.
این استاد دانشگاه گفت: نگاه دوم این است که نه حالا دولت همچنین نیتی ندارد بلکه توانایی اداره و مدیریت بیش از این کشور را به دلیل همان تفکر نئوکنزی و نئولیبرالی ندارد.
پور فرج تصریح کرد: هر دو دیدگاه برای نظام جمهوری اسلامی، خطرناک است، چه نظریه توطئه را بپذیریم و چه نظریه ناتوانی را بپذیریم؛ نتیجهاش میشود اقتصاد بلبشو و فشل که این اقتصاد مشخص نیست فردا صبحش چه خواهد شد و این میشود که ما یک روز مردم را تشویق میکنیم که به بورس بیایند و وقتی کسری بودجه دولت جبران شد، دولت پشت مردم را خالی میکند و آنها با سر به زمین میخورند و تبعاتی مثل اعتراضات اجتماعی را بدنبال دارد.
مطالبات امریکا در مذاکرات جدید برجامی؟
وی به سیاستهای غلط موجود اشاره کرد و افزود: در هر صورت آنچه که نتیجه این اقتصاد است و در حال مشاهده آن هستیم این است که این اقتصاد یک اقتصادی است با نگرش غلط دولت، میخواهند از طریق حل کردن مشکلات تحریم در مذاکره با امریکا بتوانند امریکا را قانع کنند که دست از تحریم بردارد و به برجام برگردد و امریکا هم میگوید من بر میگردم اما مذاکره باید از نو صورت بگیرد و این مذاکره بر روی توانمندیهای موشکی ایران و نفوذ ایران در منطقه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران متذکر شد: یعنی آنها معتقدند که اگر شما میخواهید مشکلات اقتصادی را حل کنید، نتیجهاش این است که دولت باید از ادامه فعالیت موشکی کوتاه بیاید و دوم حضور خود را در منطقه، عقب نشینی کند و در این دو حالت، امریکا وارد برجام میشود و تحریمها را بر میدارد.
این دکترای اقتصاد ادامه داد: یعنی اگر بدون باج دادن، تحریمها کاهش یابد، تحریمهایی است که خیلی روی اقتصاد و معیشت کشور اثرگذار نیست؛ پس تنها راهی که دولتمردان ما امروز فکر میکنند که با آن میتوانند مشکل اقتصادی را حل کنند، مذاکره مجدد مستقیم با امریکا است.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: آقای روحانی هم از بایدن تقاضا کرد که به برجام برگردد و سوال این است که بایدن باید به کدام برجام برگردد؟ به برجامی که زمان اوباما تصویب شد یا به برجامی که در آن برجام ، مذاکره جدیدی از سر گرفته شود: آنچه که بایدن میگوید ورود به برجام با مذاکرات جدید است و این را دولت نمیگوید! و هنوز هم شرط دوم یعنی عقب نشینی از منطقه و کوتاه آمدن از فعالیت موشکی نیز از سوی دولت عنوان نشده و بنظر میرسد طی ماههای آینده، مطرح خواهد شد.
پورفرج اعلام کرد: در این مذاکره، بده بستان صورت میگیرد و باید ببینیم چه چیزی را قرار است بدهیم و چه چیزی را میخواهیم به دست بیاوریم.
برجام، خیالی نافرجام/ اتکا به توانمندی داخلی و ایجاد ضد تحریم بهترین انتخاب
وی مطرح کرد: مذاکرات بعدی بنا بر فرمایشات مقام معظم رهبری، هیچ اطمینانی به پایداری و پای بندی امریکا به مذاکرات وجود ندارد؛ بنابراین یک بار دولت ایران به دلیل یا نظریه توطئه و یا نظریه ناتوانی، برجامی را شکل داد و یک سری امتیازاتی را داده و یک سری امتیازاتی را نیز گرفته است، ولی آنچه را که ما در برجام پرداخت کردیم، امتیاز بیشتر نسبت به آمریکا بوده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران، یادآور شد: این برجامی که ما چندین سال مذاکره و در نهایت توافق کردیم، هیچ ثمرهای نداشت و حتی اگر طرف امریکایی هم نمیآمده است، شما میبینید از یک سو، آقای اوباما آن را امضا کرده است و از سوی دیگر، سه روز بعد، تحریم ایران را از سر گرفتند.
این دکترای اقتصاد با طرح سوال در آخر سخنانش که حالا چه باید کرد، گفت: راه حل را مقام معظم رهبری فرمودند و آن این است که ما روی توانمندیهای داخلیمان اتکا و کار کنیم، با تحریمها مقابله کنیم و شرایط ضد تحریم را به وجود بیاوریم.
این استاد دانشگاه ادامه داد: حال آیا ضد تحریم امکانپذیر است، پاسخ بله است اما نه با بودن آقای روحانی، چرا که او معتقد به ضد تحریم نیست، بلکه معتقد به مذاکره مجدد با امریکا است با یک سری پیش شرط هایی که امریکا دارد و خیلی هم این دولت، تمایلی به عدم پذیرفتن آن پیش شرطها ندارد و حاضر است با قبول پیش شرط های جدید بایدن، وارد مذاکره شود تا بتواند یک سری تحریمها را بردارد.
پورفرج اذعان کرد: حال باید این سوال را از دولتمردان پرسید که آیا واقعا امریکا در مذاکرات جدید صادق است یا خیر و پاسخ این است که باید به گذشته نگاه کرد؛ آیا در مذاکرات قبلی امریکا و اروپا صادق بودند که دوباره محکشان بزنیم؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه