به گزارش مازند اصناف؛ در حالی سال جاری از سوی مقام معظم سال جهش تولید نامگذاری شد که در راستای تحقق این هدف، از نگاه تولیدکنندگان یکی از موانع بزرگ بانکها و در واقع باید بگوییم سودهای مرکب تسهیلات بانکی هستند.
حمایتهای بانکی از تولید همواره یکی از سوژههایی است که تولیدکنندگان نسبت به آن گلایهمند هستند، یکی از دغدغههای تولید، نقدینگی است که بخشی بهوسیله منابع مالی بانکها تامین میشود اما عنوان میشود بانکها بهجای پرداخت تسهیلات و کمک به تولید، درواقع پول را میفروشند.
در حالی که تحقق جهش توليد نيازمند حمايت از توليدكنندگان و رفع موانع توليد و سرمايه گذاری است، اما در واقع، از جمله مشکلات ایجاد شده در جریان تولید، موضوع جانشینی بانک و املاک وثیقه در قبال مطالبات بانکها است که کمر بسیاری از تولیدکنندگان را خم کرده است.
سودهای میلیونی و میلیاردی که بهجای سرمایهگذاری در تولید، سر از جیب گشاد بانکها در میآورند و واحدهای تولیدی که ناگزیر زیر این فشار مالی، کم میآورند و در نتیجه به تملک بانکها در میآیند.
در حالی بر اساس رأی ديوان عالی كشور هيچ بانكی حق ندارد از واحدهای توليدی سود مركب دريافت كند، اما همچنان این امر به گواه تولیدکنندگان در جریان است و بسیاری از تولیدکنندگان در راهروهای دادگاهها، منتظر نتیجه رأی اعتراض خود از مطالبات نامشخص و غیر شفاف بانکها هستند.
حذف سودهای مركب، درخواست تسهيلات و امهال براي تسويه حساب بدهی از جمله مهمترین مطالبات عمده واحدهای توليدی در سراسر کشور است که حل این موضوعات، سنگ بزرگی را از جلوی پای تولیدکنندگان برای جهش تولید، بر خواهد داشت.
وحید کیامیری مدیرعامل یکی از واحدهای تولیدی شهرک صنعتی جویبار است که از سال 1387 با راه اندازی کارخانه تولید ظروف یکبار مصرف گیاهی مشغول فعالیت است و اکنون پس از یک دهه از فعالیت و کسب موفقیتهای فراوان در بازاریابی، صادرات و تولید، هنوز بزرگترین چالش و مانع سر راه خود را سودهای مرکب بانکی و بدهی میلیاردی حاصل از این سود به بانکها میداند.
وی در توضیح و معرفی واحد تولیدی خود به خبرنگار ما میگوید: شرکت کیمیاسبز کاسپین تنها واحد تولیدی ظروف یکبار مصرف گیاهی در استان مازندران و جزو برترینها در کل کشور است که موفق به صادرات به کشورهای اروپایی نیز شده است.
مدیرعامل شرکت کیمیا سبز کاسپین جویبار، خاطرنشان کرد: این ظروف بر پایه نشاسته ذرت بوده و لذا پایه گیاهی داشته و زیست تخریب پذیر است و به راحتی در محیط تجزیه شده و هیچ یک از عوارض شیمیایی را ندارد.
این تولیدکننده ادامه داد: ما در سال 1385 این کارخانه را راه اندازی کردیم، یک سرمایه اولیه گذاشتیم و در ادامه از یکی از بانکهای عامل در سال 1387 جهت تجهیز دستگاهها و تکمیل خط تولید مبلغ 790 میلیون تومان تسهیلات گرفتیم که با توجه به زمانبر بودن کارهای اداری و ساختمانی، در پایان یک سال و قبل از بهره برداری و تولید، بانک اقدام به دریافت اقساط در موعد مقرر کرد که طبیعتا با توجه به عدم راهاندازی، تولید، فروش و کسب درآمد، ضربه بزرگی به ما وارد کرد.
کیامیری بیان کرد: در بدو کار، از آنجا که این صنعت یک فعالیت تازهای بود، بازار این محصولات را نمیشناخت و در ادامه تحریم و رکود اقتصادی، موجب شد تا کار به کندی جلو برود و لذا درآمدزایی کمی داشتیم.
وی عنوان کرد: قبل از اینکه ما به تولید و بهره برداری برسیم، بانک در سال 1388 یعنی یک سال بعد از آغاز احداث و یک سال قبل از استارت کارخانه، از ما تقاضای پرداخت اقساط در زمان سررسید اقساط را کرد و از آنجا که توانایی بازپرداخت نداشتیم، تسهیلات جدید به ما داد و کل تسهیلات را به عنوان سود بانکی خود برداشتند و در واقع این تسهیلات به دست ما نرسید و جهت حل شعبه بانکی مورد استفاده قرار گرفت.
مدیرعامل شرکت کیمیا سبز کاسپین جویبار، توضیح داد: پس از وام 790 میلیونی و قبل از تکمیل کارخانه، بانک تقاضای پرداخت اقساط کرد که به دلیل عدم توانایی در بازپرداخت، مجددا از سوی بانک یک وام 150 میلیونی در قالب تسهیلات اما بابت دریافت سود بانک به ما داده شد و یک ریالی به ما پرداخت نشد.
این تولیدکننده افزود: در ادامه وام دیگری به مبلغ 180 میلیون تومان به ما دادند و مجددا بابت سود گرفتند، یک وام 400 میلیونی دیگری گرفتیم، بخشی از این مبلغ را گرفتند، مجددا یک وام 260 میلیونی گرفتیم، بخشی از آن را گرفتند، در ادامه از صندوق توسعه یک وام 4 درصدی گرفتیم، نیمی از آن را گرفتند و تماما این مبالغ جهت رفع مشکل شعبه بانکی بود، نه اینکه مشکلی از ما رفع شود.
کیامیری با بیان اینکه 7 واحد تولیدی شهرک صنعتی جویبار در تملک بانکها قرار دارد؛ میگوید: مجموع تسهیلاتی که از بانک برای راهاندازی گرفته بودیم، دو میلیارد و 200 میلیون تومان بود و نزدیک به 800 میلیون تومان بانک تاکنون از ما گرفته است و در حال حاضر چندین برابر وام گرفته شده، ما را بدهکار کردهاند.
وی با ابراز گلایه از روند سیستم بانکی در ارائه تسهیلات بانکی به واحدهای تولیدی تاکید کرد: ما طی این سالها تمام در حال تلاش برای افزایش تولید، بازاریابی، صادرات، توسعه فعالیت بودیم، اما در تمامی این مدت، بانک ما را تحت فشار قرار داده است.
مدیرعامل شرکت کیمیا سبز کاسپین جویبار، اذعان کرد: ما در سال 95 از صندوق بهینیاب 300 میلیون بابت سرمایه در گردش تقاضای تسهیلات کردیم، بانک به شدت ما را اذیت کرد، در ادامه این وام نزدیک به 7 ماه با مداخله بانک، به تاخیر افتاد و سرانجام با پافشاری و پیگیری شبانه روزی ما در ساعت 16 عصر 29 اسفند همان سال در شب عید به حساب ما واریز کردند و در اخرین روز سال به ما داند تا مشکل شعبه حل شود و از این مبلغ 115 میلیون تومان را خود بانک برداشت کرد که عملا این کار به لحاظ قانونی تخلف است چرا که از وام سامانه بهین یاب، بانک حق برداشت بدهی و چک را ندارد.
این تولید کننده افزود: 70 میلیون از مابقی تسهیلات را نیز بلوکه کرد و دو ماه بعد، یعنی اردیبهشت 96 با دوندگی فراوان موفق به دریافت مابقی تسهیلات شدم.
کیامیری خاطرنشان کرد: ما بارها و بارها به بانک نامه زدیم و در خواست کردیم که به ما شفاف در خصوص بدهی 9.5 میلیاردی ما از سوی بانک توضیح دهد، جزییات این بدهی را به ما اعلام کند و بگوید این مبلغ بر چه اساس، معیار و محاسباتی است.
وی عنوان کرد: ما الآن بدنبال توسعه هستیم و خیلی از برنامهها برای گسترش کار داریم اما مهمترین و بزرگترین مانع و سد پیش روی ما، بانکها هستند، در هیچ کجای دنیا چنین سودهایی از تولیدکننده اخذ نمیکنند و غالبا تسهیلات در جهت حمایت است که با بهرههای صفر تا 4 درصد به تولیدکنندگان پرداخت میشود.
مدیرعامل شرکت کیمیا سبز کاسپین جویبار، متذکر شد: در بهترن حالت ممکن، سود تولید 15 تا 20 درصد است، چگونه یک تولید کننده توانایی بازپرداخت سود مرکب بیش از 30 درصدی را دارد؟ همین میشود که خیلی از شرکتها ورشکست میشوند و یا تحت تملک بانکها در میآیند.
این تولید کننده ادامه داد: تقاضای ما این است که بیایند و بر اساس مصوبات جدید، میزان بدهی واقعی ما راحساب کنند تا ما تسویه کنیم و یا به ما امهال دهند.
کیامیری با بیان اینکه اگر بنا باشد که چرخ واحدهای صنعتی بگردد و تولید اتفاق بیفتد، باید میزان سود بانکی و قوانین نظام بانکی اصلاح شود؛ تصریح کرد: طی سالیان اخیر تنها ورود قوه قضاییه و سپاه تا حد زیادی به تولیدکنندگان کمک کرد، بسیاری از موانع از سر راه برداشته شد و جلوی بسیاری از تملکها و فشارهای بانکی گرفته شد.
وی با بیان اینکه ما در ابتدای فعالیت، 35 نیرو را مشغول به کار کردیم که متاسفانه با شرایطی که پیش آمد اکنون این تعداد تقلیل پیدا کرده است؛ اضافه کرد: ما طی این سالیان و با همه مشکلاتی که پیش پای ما وجود داشت، بازار هدفمان را پیدا کردیم، ضمن پوشش استان، محصولاتمان به سایر استانهای کشور، اروپا و سایر کشورها نیز ارسال شد.
مدیرعامل شرکت کیمیا سبز کاسپین جویبار، اعلام کرد: این کارخانه دارای پتانسل و ظرفیت بسیار بالایی است که اکنون با یک خط تولید در حال فعالیت است و اگر مسئولان و نهادهای ذیربط ما را به لحاظ مالی حمایت کنند، ما در ازای هر 3 میلیارد تومان که صرف راه انداز یو خرید یک خط تولید میشود، توانایی بکارگیری 15 نیروی مستقیم را داریم.
این تولیدکننده متذکر شد: ما بسیاری از قالبها را داریم که به دلیل نداشتن خط تولید مجبوریم برای تولید یک ظرف، قالبها را به زحمت چندین بار تعویض کنیم و اگر دو خط تولید به این مجموعه اضافه شود، دستگاهها به صورت همزمان به تولید خواهند پرداخت و نیروی کار مجموعه، چندین برابر خواهد شد.
کیامیری ادامه داد: ما تفاوتمان با بسیاری از واحدها این است که بازار فروش ندارند و پس از دریافت تسهیلات، مدت زمانی باید صرف آزمون و خطا و یافتن مشتری شود اما ما حداقل ظرف دو ماه، با راه اندازی خط تولید جدید، دو تا 3 برابر نیروی شاغل فعلی را جذب خواهیم کرد و هیچ مشکلی در تولید و فروش نداریم.
وی با بیان اینکه ما در حال حاضر مواد اولیه تولید را از استان اصفهان در حال تهیه و خریداری هستیم، تصریح کرد: اگر دستگاههای متولی از ما حمایت کنند و تسهیلات به ما داده شود، ما توانایی راه اندازی خط تولید و خودکفایی در تولید مواد اولیه را داریم که هم جهت تولید خودمان مصرف میشود و هم گرانول تولیدی جهت مصرف داخلی و صادرات مورد استفاده قرار میگیرد.
مدیرعامل شرکت کیمیا سبز کاسپین جویبار، اعلام کرد: با توجه به نوسانات قیمتی در سال اخیر، بسیاری از واحدها از ارسال مواد اولیه خودداری میکنند و لذا اگر دستگاه تولید مواد اولیه را داشته باشیم، در تولید وقفهای به وجود نمیآید و در تامین مواد اولیه نیز خودکفا میشویم.
این تولیدکننده گفت: ما تولیدکنندهها بسیاری از مشکلات پیش رو نظیر قطعی برق، خرابی دستگاه، نبود مواد اولیه، نوسانات بازار، تحریمها و سایر موارد را حل میکنیم، فقط یک سد خیلی بزرگ جلوی روی تولیدکنندهها است که آن بانک است و به یک مافیا تبدیل شده است و اگر قرار است به نظام و مردم خدمت شود، باید این نظام موجود، اصلاح شود و اگر نشود، وضعیت تولید روز به روز بدتر خواهد شد.
معالوصف، با نگاه به وضعیت موجود و سوابق گذشته در خصوص تسهیلات به واحدهای صنعتی و تولیدی، در مییابیم که بانکها به دلیل معوقات بانکی تولیدکنندگان، کارخانهها را بلعیده، کارفرمایان را خانهنشین و کارگران را بیکار کردهاند.
هر چند طی سالیان اخیر با تحرکاتی که از سوی قوه قضاییه و برخی دستگاهها صورت گرفته، تلاش شده تا جلوی این روند گرفته شود، اما حتی اگر خوشبینانه تصور کنیم که فعلا روند جانشینی تملیک کارخانهها و کارگاههای تولیدی موقتا متوقف شده است، اما روند انباشت بدهی وجود دارد و علاوه بر آن کارخانههای تعطیل شده به دلیل جانشینی تملیک در بسیاری از نقاط کشور در حال خاک خوردن هستند.
آنچه در این میان شاید برای تولیدکنندگان کارگشا باشد، آن است که در شرایط فعلی، علاوه بر اینکه باید با ورود جدی دستگاههای متولی، روند موجود متوقف و بساط سود مرکب از بانکهای کشور برچیده شود، نرخ سود تسهیلات بانکی نیز برای تولیدکنندگان پایین بیاید؛ تا چرخ واحدهای تولیدی در کشور بچرخد و با پیوستن کارخانههای تعیل و نیمه تعطیل به چرخه اقتصاد کشور، شاهد جهش تولید باشیم؛ به امید این آرزوی دیرینه کارآفرینان در آیندهای نزدیک.
گزارش از مجتبی قربانی
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه