مشکل لاينحل چندين ساله تنها جزيره ايراني درياي خزر؛

میانکاله؛ شهرت جهانی با امکانات محلی!/شبه‌ جزیره‌ای که قربانی مناقشات و سوء مدیریت شد

• کد خبر : 32500
• 1399/06/04
• 0
• https://mazandasnaf.ir/32500
• چاپ

به گزارش مازند اصناف؛ شبه جزیره میانکاله در شهرستان بهشهر طی سال جاری برای نهمین بار در عرض گذشت 5 ماه از سال، توسط عوامل انسانی طعمه حریق شده است و تاکنون علیرغم اذعان مسئولان بر عمدی بودن این آتش‌سوزی‌ها توسط عوامل انسانی، گزارشی از شناسایی و مجازات عاملین این حوادث تلخناک ارائه نشده است.

از سویی دیگر، فقدان امکانات و تجهیزات اطفای حریق و همچنین نبود ماشین‌آلاتی نظیر لودر، موجب شد تا آتش، ساعت‌ها بدون هیچ مقاومتی در دل میانکاله یکه‌تازی کند و وسعت اراضی در طعمه حریق تنها در آتش‌سوزی 26 مردادماه، به 340 هکتار برسد.

در حالیکه هنوز عاملان کشتار دسته جمعی هزاران پرنده مهاجر سال گذشته به مردم  معرفی نشده‌اند و پرونده این واقعه، همچنان برای دوستداران محیط زیست بسته نشده است؛ پاسخ جامعی هم در خصوص جزییات این ماجرا و حوادث پشت پرده آن، به افکار عمومی ارائه نشده است و این شاید عدم شفافیت در بررسی پرونده‌های بی شمار دست درازی‌ها به میانکاله، عوامل انسانی را حریص‌تر کرده است و با خالی دیدن میدان، همچنان به ضربه‌زدن‌های مهلک خود به این پهنه بی نظیر ادامه می‌دهند.

                   

 نماینده مردم شرق مازندران، خواستار مجازات عوامل آتش‌سوزی میانکاله شد

غلامرضا شریعتی در گفت‌وگو با بلاغ در خصوص فقدان امکانات و تجهیزات اطفای حریق در میانکاله و مطالبه عمومی در شناسایی و معرفی عوامل آتش‌سوزی اخیر این پناهگاه بین‌المللی حیات وحش در مازندران، اظهار کرد: طی هفته اخیر، جلسه شورای اداری بهشهر با حضور تمامی اعضا و مدیرکل محیط زیست مازندران برگزار شد و در این نشست بر در اختیار گذاشتن تجهیزات و امکانات اطفای حریق به محیط زیست تاکید شد.

وی افزود: با توجه به اذعان همگان به فقدان امکانات و حوادث متاثر از این موضوع، هم استانداری و هم بنده به عنوان نماینده مردم شرق مازندران، پیگیر این موضوع هستیم.

نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی، با تاکید بر لزوم شناسایی عوامل این آتش‌سوزی‌ها از سوی مراجع قضایی و انتظامی، خاطرنشان کرد: به هر حال این آتش‌سوزی‌ها بدون دلیل و علت نیست و به احتمال زیاد، در این حوادث عوامل انسانی دخیل هستند که با نگاه در واقع تعمدی، اقدام به این دست از شیطنت‌ها و آسیب جدی به منابع ارزشمند استان می‌زنند.

شریعتی ادامه داد: اینکه این حوادث از سوی عوامل انسانی صورت گرفته است مشخص است و به هر حال، برای شناسایی و بررسی ماجرا، نیاز به زمان است و بررسی و شناسایی عوامل، مربوط به دستگاه‌های قضایی، انتظامی و امنیتی است و این امر از سوی دستگاه‌های دیگر، بر نمی‌آید.

وی بیان کرد: این دستگاه‌ها هم به این دست از حوادث، بی تفاوت نیستند و مشغول پیگیری هستند و بنده هم، تذکرات و مطالبات خود را مطرح کردم.

                   

هر گونه لطمه‌ای به میانکاله برای ما قابل پذیرش نیست

نماینده مردم شرق مازندران در مجلس شورای اسلامی، با تاکید مجدد بر مطالبه‌گری از دستگاه‌های ذیربط استان در خصوص پیگیری پرونده و معرفی و مجازات عوامل آتش‌سوزی‌های سریالی در میانکاله، تصریح کرد: شبه جزیره میانکاله، یک سرمایه بزرگ نه تنها برای استان مازندران بلکه برای جهان است و لذا هر گونه لطمه‌ای که به میانکاله وارد شود، برای ما قابل قبول و پذیرش نیست.

شریعتی متذکر شد: در درجه نخست، حفاظت از میانکاله بر عهده محیط زیست است و وقتی یک مکانی در اختیار این سازمان قرار گرفته است، می‌بایست به طور مطلوب از این مسئولیت بر بیاید.

محیط زیست باید با چنگ و دندان از میانکاله حفاظت کند/نبود امکانات، رفع مسئولیت نمی‌کند

وی اعلام کرد: هر مسئول و هر ارگانی، وظیفه‌ای دارد و اگر مجموعه‌ای مسئولیتی را پذیرفت علیرغم نبود امکانات باید از پس این مسئولیت سربلند بیرون بیاید و باید با چنگ و دندان، هم از این محیط، حفاظت کند و هم امکانات لازم را فراهم کند.

نماینده مردم شرق مازندران در مجلس شورای اسلامی، اضافه کرد: البته ما هم به عنوان نمایندگان مردم، وظیفه داریم برای امکانات لازم و مورد نیاز این دستگاه، تلاش کنیم و این به معنای رفع مسئولیت از ما نیست و حتما باید این موضوع را پیگیری کنیم.

شریعتی یادآور شد: خوشبختانه، استاندار مازندران، پای کار آمده است، اما محیط زیست هم باید تلاش کند تا منابع و تجهیزات مورد نیاز را برای حفاظت صد در صدی از میانکاله فراهم آورد.

                   

فقدان امکانات و تجهیزات در میانکاله مال امروز و دیروز نیست

هادی خنجری فرماندار شهرستان بهشهر نیز در این باره به خبرنگار بلاغ گفت: مسئولیت حفاظت از میانکاله، با محیط زیست است؛ البته فقدان امکانات و تجهیزات در میانکاله مال امروز و دیروز نیست و سال‌ها است که وجود دارد و هنوز مرتفع نشده است.

وی افزود: از سویی دیگر محیط زیست نمی‌پذیرد که میانکاله مقصد گردشگری قرار بگیرد و بخش خصوصی بیاید و در میانکاله سرمایه‌گذاری کند و با حفظ رعایت تمام پروتکل‌های محیط زیست، با نظارت آن‌ها، هم امکانات ببرند و هم طبیعت‌گردی، راه بیندازند.

فرماندار شهرستان بهشهر خاطرنشان کرد: محیط زیست، ضابط قضایی دارد و پیگیری‌ها در خصوص شناسایی و معرفی عوامل، از کانال محیط زیست باید صورت بگیرد.

خنجری ادامه داد: ما در حوادث آتش‌سوزی، به دستگاه‌ها اعلام همکاری برای اطفای حریق کردیم و آن‌ها را برای کمک و ارسال امکانات و ماشین‌آلات بسیج کردیم.

کم‌توجهی به ظرفیت بومیان منطقه در حراست از میانکاله

وی بیان کرد: ما نمی‌گوییم حتما بخش خصوصی، چرا که تحقق این یک امر زمان‌بر است و در مجموع باید از سازمان محیط زیست کشور، این امر صورت بگیرد، منتهی ما معتقدیم باید محیط‌بانان میانکاله با مردم تعامل بیشتری داشته باشند.

فرماندار شهرستان بهشهر، با بیان اینکه تعامل به این معنا نیست که هر کس خواست وارد میانکاله شود به او اجازه بدهند؛ تصریح کرد: باید محیط‌بانان میانکاله از ظرفیت مردم استفاده کنند، چرا که در بسیاری از اتفاقات و حوادث کشور، امکانات دولتی پاسخگو نیست و این کمک مردم است که به مدد فقدان‌های موجود می‌آید.

                 

آتش‌سوزی ماحصل تقابل بومیان منطقه با محیط زیست؟!

خنجری متذکر شد: محیط زیست باید از وجود دامدارانی که در خود میانکاله هستند، استفاده کند و نه تنها اینگونه نیست گاه به تقابل هم کشیده می‌شود و چه بسا برخی از این حوادث از سمت دامداران هم انجام گیرد تا با محیط زیست تقابل کند و حال در این ماجرا، آیا فرماندار یا فلان مسئول، می‌تواند موضوع را حل کند و یا مدیرکل محیط زیست؟ ما این مسائل را بارها گوشزد و متذکر شدیم.

وی در خصوص ارائه راهکار و پیشنهاد برای حل‌وفصل این اتفاقات، اعلام کرد: از یک سو، این هنر باید وجود داشته باشد که از ظرفیت بومی‌های میانکاله و منطقه برای حفاظت از میانکاله استفاده شود و از یک‌سو، فقدان امکانات و تجهیزات اطفای حریق است که باید توسط خود محیط زیست، تأمین شود و امکانات را به میانکاله بیاورند.

چرا امکانات به پناهگاه بین‌المللی حیات وحش نمی‌آید؟

فرماندار شهرستان بهشهر، تاکید کرد: میانکاله چند سال است که وجود دارد، چند سال است که با این اوضاع و اتفاقات دست و پنجه نرم می‌کند، خوب امکانات و تجهیزات را بیاورند؛ مگر تالاب میانکاله بین‌المللی نیست؟ خوب باید به صورت ملی دیده شود و امکانات به سمت تالاب هدایت شود.

خنجری با بیان اینکه بنده به هیچ وجه قصد فرافکنی ندارم؛ گفت: بنده به این دلیل که امکانات و تجهیزات اطفای حریق در میانکاله در زمان حریق وجود ندارد، وظیفه دارم دستگاه‌ها را بسیج کنم تا ماشین‌آلات و امکانات خود را به میانکاله اعزام کنند و به محیط زیست کمک کنند.

                 

چند سوال بی جواب؟!

با حفظ حق اظهارنظر و پاسخ از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، چند سوال اساسی مطرح است:

نخست چرا با وجود سال‌ها فعالیت محیط زیست در میانکاله و علیرغم بین‌المللی بودن این تالاب، هنوز امکانات و تجهیزات مناسبی هم به لحاظ لجستیک و هم به لحاظ ماشین‌آلات اطفای حریق، وجود ندارد؟

دوم اینکه چرا عوامل انسانی دخیل در صدها فقره آتش‌سوزی سالیان اخیر که غالبا به دلیل تقابل با محیط زیست و از سوی بومیان و شکارچیان منطقه، انجام می‌گیرد، معرفی و مجازات نمی‌شوند؟

سوم، آیا واقعا  توان خرید یک دستگاه ماشین اطفای حریق و لودر، از پس سازمان محیط زیست کشور بر نمی‌آید؟چرا راه دور برویم، آیا واقعا توان انجام اینکار در خود استان مهیا نیست؟

و در پایان، این سوال پیش می‌آید که آیا دست به جیب نشدن دستگاه‌های ذیربط برای خرید و تهیه امکانات ضرور و حیاتی در حفظ این زیستگاه طبیعی و منحصر به فرد به خسارت‌های بی‌شمار و غیرقابل برآورد ریالی طی سالیان اخیر در میانکاله، می‌ارزد؟

                 

حرف آخر...


میانکاله سال‌ها است که قربانی مناقشات محلی، فقدان امکانات و پاس‌کاری پذیرفتن مسئولیت مابین مدیران دستگاه‌ها و مدیران استانی می‌شود و با وجود قرار گرفتن در لیست پناهگاه‌های بین‌المللی و خسارت‌های مادی و معنوی بی‌شمار، همچنان مظلومانه، مورد بی‌مهری و بی توجهی‌ها هم در سطح استانی و هم در سطح ملی می‌شود.

بی شک، هزینه تامین امکانات و تجهیزات مورد نیاز برابر حفاظت از میانکاله در برابر خسارت‌های معنوی و مادی حوادث متعدد در میانکاله، حتی به چشم نمی‌آید و این انتظار از مدیران ارشد استانی و کشوری محیط زیست و سایر دستگاه‌های ذیربط در استان می‌رود که میانکاله را قربانی اهمال و بهانه‌تراشی‌ها نکنند!

با میانکاله مهربان باشیم، بی شک با شانه خالی کردن، امروز و فردا کردن، توپ را به زمین این و آن انداختن، کار به جایی ختم نمی‌شود؛ همین حالا هم دیر است؛ میانکاله سال‌ها است رخت عزا بر تن دارد، بیایید در کنار هم، مرهمی برای زخم‌های میانکاله باشیم...

گزارش از مجتبی قربانی

انتهای پیام/