پیام شهید نهی از منکر به «جبهه فرهنگی متدینان» در آغاز «سال فرهنگ»

جمعه, 2 آذر 1403

يادداشت/ مهدي خدايي

پیام شهید نهی از منکر به «جبهه فرهنگی متدینان» در آغاز «سال فرهنگ»

<p style='text-align: justify;'> <span style='font-family: Tahoma; text-align: justify; font-size: 12px;'>شهادت یک ناهی از منکر در طلیعه «سال فرهنگ» پیامی برای «جبهه فرهنگی متدینان» دارد که حیات و ممات این جبهه در گروی عمل به آن است.</span></p> <div><span style='font-family: Tahoma;'><br /> </span></div>

کد خبر : 3210
1393/01/06
0
https://mazandasnaf.ir/3210
چاپ

به گزارش مازند اصناف و به نقل از خبرگزاری فارس-مهدی خدایی: رهبر معظم انقلاب اسلامی با توجه به عناصر سه‌گانه قوت جامعه اسلامی، سال 1393 را سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» نامیدند.

معظم‌له چندی پیش در دیدار خبرگان امت به صراحت نگرانی خود را از مسائل فرهنگی اعلام کردند و همچنین در سخنرانی ابتدای سال نیز در جوار حرم مطهر رضوی درباره فرهنگ فرمودند: «عزیزان من فرهنگ از اقتصاد هم مهم‌تر است؛ چرا؟ چون فرهنگ به معنای هوایی است که ما تنفس می‌کنیم؛ شما ناچار هوا را تنفس می‌کنید، چه بخواهید، چه نخواهید؛ اگر این هوا تمیز باشد آثاری دارد در بدن شما اگر این هوا کثیف باشد آثار دیگری دارد. فرهنگ یک کشور مثل هواست اگر درست باشد آثاری دارد».

طی روزهای اخیر خبر جانسوز شهادت طلبه بسیجی علی خلیلی که تنها 21 بهار از عمر خود را گذرانده بود؛ آتشی بر تمام دل‌های حق‌جو زد.

بدون شک عملکرد این بسیجی شهید، مصداقی روشن برای تلاش در جهت پاکیزه‌سازی اجتماع از نواهی الهی و عمل زشت ضارب وی در ایجاد مزاحمت برای نوامیس مردم نیز مصداق آلوده کردن فضای اجتماع به این نواهی است.

جامعه‌ای که مراقب محیط زیست حیوانات و گیاهان است تا مبادا خدشه‌ای به حیات آنها وارد شود و سالیانه هزینه‌های زیادی را در حفاظت از آنها متحمل می‌شود، از خادمان و محافظان آن تقدیر و متعدیان به آن را تعقیب و مجازات می‌کند به طریق اولی باید حافظان محیط زیست روحی، اخلاقی و جسمی انسان را مورد تقدیر و حمایت بیشتر و متعدیان به آن را تحت تعقیب و مجازات شدیدتری قرار دهد.

تقویت جبهه فرهنگی متدینان در گرو امر به معروف و نهی از منکر

شهادت این جوان غیور، 2 سال پس از تعدی که به وی شد آن هم در آغاز سالی که به عنوان «سال فرهنگ» نامگذاری شده است؛ مطلب را اینگونه به ذهن متبادر می‌کند که چنانچه امر به معروف و نهی از منکر تبدیل به فرهنگ شود و به فرموده رهبر عظیم‌الشأنمان تبدیل به باورها، ایمان، عادات و آن چیزهایی که مردم در زندگی روزمره با آن سروکار دائمی دارند و الهام‌بخش مردم در حرکات و اعمال آنهاست شود؛ دیگر اولاً کسی جرأت ارتکاب منکر را در انظار عمومی نخواهد داشت و ثانیا چنانچه چنین اتفاقی هم رخ دهد جرأت تعدی به ناهی منکر را به خود نخواهد داد.

در این رابطه به این احادیث توجه کنید؛

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَ مَن نَهى عَنِ المُنکَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ وَ أَمِنَ کَیدَهُ؛ هر کس امر به معروف کند به مؤمن نیرو می‌بخشد و هر کس نهى از منکر کند بینى منافق را به خاک مالیده و از مکر او در امان مى‌ماند».

معرفتی که از این کلام نورانی حاصل می‌شود این است که چنانچه بخواهیم به فرموده رهبر عزیزمان «جبهه فرهنگی متدینان» قوت بگیرد باید یکدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنیم چرا که قوت مؤمنان و ذلت منافقان در آن است و چنانچه اینگونه عمل نکنیم عکس آن رخ خواهد داد که سند آن حدیث زیر است؛

«إذا لَم یَأمُروا بِمَعروفٍ وَ لَم یَنهَوا عَن مُنکَرٍ وَ لَم یَتَّبِعوا الأخیارَ مِن أهلِ بَیتى، سَلَّطَ اللّه‏ُ عَلَیهِم شِرارَهُم، فَیَدعوا عِندَ ذلِکَ خِیارُهُم فَلا تُستَجابُ لَهُم؛

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منکر نکنند و از نیکان خاندان من پیروى نکنند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود».

با توجه به آنچه بیان شد بدیهی است چنانچه بخواهیم امر به معروف را به فرهنگ تبدیل کنیم؛ نیازمند «عزم ملی» هستیم چرا که در فضای مخالفت عمومی مردم با منکر است که ارتکاب آن مشکل خواهد بود.

کسى که نسبت به فساد، بى تفاوت باشد، ملعون انبیاست

در این رابطه توجه به آیات 78 و 79 سوره مبارکه مائده برای ما راه‌گشا خواهد بود؛ خداوند در این آیات شریفه با اشاره به عده‌ای از بنی‌اسرائیل که مورد لعن و نفرین انبیاء بزرگ الهی حضرات داوود و عیسی علیهما السلام قرار گرفتند؛ می‌فرماید: «لُعِنَ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن بَنِی‌إِسْرَائِیلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ذَلِکَ بِمَا عَصَوا وَّ کَانُواْ یَعْتَدُونَ ﴿78﴾ کَانُواْ لاَ یَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنکَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا کَانُواْ یَفْعَلُونَ ﴿79﴾؛ آنها که از بنی‌اسرائیل کافر شدند بر زبان داود و عیسی بن مریم لعن (و نفرین) شدند، این به خاطر آن بود که گناه می‏‌کردند و تجاوز می‏‌نمودند(78) آنها از اعمال زشتی که انجام می‏‌دادند یکدیگر را نهی نمی‏‌کردند چه بدکاری انجام می‏‌دادند(79)».

طبق آنچه در تفسیر نور حجت‌الاسلام قرائتی آمده است؛ امام صادق علیه‌السلام درباره آیات مذکور مى‏‌فرمایند: این دسته از بنی‌اسرائیل که خداوند از آنها در این آیه مذمّت کرده است؛ کسانى بودند که در جلسات گناه وارد نمی‌شدند، اما در برخورد با گنهکاران با لبخند و انس برخورد مى‏‌کردند.

در همین کتاب آمده است؛ حضرت علی(ع) فرمود: چون بنی‌اسرائیل از ظالمان، منکر را می‌‏دیدند اما به جهت منافعى که از آنان می‌بردند، نهى از منکر نمی‌کردند، (تا منافعشان به خطر نیافتد و یا خطرى متوجّه آنان نشود،) خداوند از آنان به بدى یاد کرده است.

نهی از منکر وظیفه عمومی است

صاحب تفسیر نور در نتایجی که از این آیه می‌گیرد کلمه «لاَ یَتَنَاهَوْنَ» را مورد توجه قرار داده و می‌گوید: نهى از منکر، یک وظیفه‏ همگانى و عمومى است.