مديرکل دامپزشکي مازندران:

ساماندهی واحدهای پرورش طيور بومی و غيرمجاز در مازندران/پرورش بيش از 100 قطعه پرنده در منازل روستایی غيرمجاز است

• کد خبر : 28630
• 1397/08/28
• 0
• https://mazandasnaf.ir/28630
• چاپ

به گزارش مازند اصناف؛ اولين جلسه كارگره استانی ساماندهی واحدهای پرورش  طيور بومی ، رنگی و  فاقد پروانه معتبر و واحدهای غير مجاز مازندران بعد از ظهر امروز با حضور مدير كل دامپزشكی، نمايندگانی از سازمان جهاد كشاورزی، مسئولان نظام مهندسی كشاورزی و دامپزشكی استان و نمايندگان تشكل‌های بخش خصوصی در محل سالن جلسات دامپزشكی استان برگزار شد.
 
بر اساس این گزارش، در اين جلسه رضوانی مدير كل دامپزشكی استان هدف از تشكیل جلسه را اعمال ضوابط و مقررات فنی و بهداشتی براي اجرای دستورالعمل ابلاغی از سوی وزارت جهاد كشاورزی در خصوص ساماندهی واحدهای طيور فاقد پروانه معتبر و واحدهايی با فعاليت غير مجاز و همچنين پرورش طيور بومی، رنگی و روستائی اعلام کرد و افزود: برای كنترل بيماری‌ها و جلوگيری از بروز و انتشار برخی از بيماری‌های مسری و مشترک بين انسان و طيور، بايد اين دستورالعمل بر اساس قوانين موجود اجرائی شود.

وی افزود: كارگروهی در استان تشكيل شده است كه واحدهای پرورش طيور بومی، رنگی و غير مجاز پرورش طيور و يا واحدهای دارای پروانه‌های نامعتبر را با هدف توليد پايدار و بهداشتی ساماندهی خواهد كرد.

مدیرکل دامپزشکی مازندران حمايت از سرمايه‌گذاری و اشتغال، مديريت توليد به‌صورت كمی، كيفی و بهداشتی محصولات طيور و كاهش مخاطرات بهداشتی ناشی از عملكرد واحدهای غير مجاز و غير بهداشتی را از ديگر اهداف تشكيل اين كميته استانی برشمرد و بر روند نظارت بهداشتی و اعمال قوانين برابر ضوابط قضايی بر عملكرد اين‌گونه واحدها را خواستار شد.
 
رضوانی خاطرنشان کرد: اين كميته در استان كار اجرایی خود را آغاز کرد و بر اساس دستورالعمل ابلاغی كليه واحدهائی كه دارای پروانه نامعتبر هستند و يا به‌صورت غير مجاز در حال فعاليت می‌باشند، شناسائی و اقدامات لازم به‌عمل خواهد آمد.
 
این مسئول بیان کرد: بر حسب دستورالعمل‌ها و قوانين موجود، نگهداری و  پرورش بيش از 100 قطعه پرنده در منازل روستائی غير مجاز بوده و بايد خارج از بافت به‌صورت صنعتی تعريف شود.
 
مدیرکل دامپزشکی مازندران گفت: طيور روستایی شامل پرندگانی از قبيل مرغ، اردک، غاز، بوقلمون، شتر مرغ، كبک، بلدرچين و پرندگان زينتی بوده كه به‌منظور مصرف خانوار روستائی در مكانی داخل بافت روستا به‌صورت محصور شده نگهداری و پرورش داده می‌شود و حداكثر ظرفيت اين پرندگان نبايد بيش از 100 قطعه باشد.

انتهای پیام/

---