به گزارش مازند اصناف؛ نشست علمی باستانشناسی با موضوع نخستین ساکنان مازندران و بررسی استان مازندران در عصر پارینه سنگی در محل سالن جلسات سازمان میراث فرهنگی استان برگزار شد.
بر اساس این گزارش، این نشست با حضور فرزانه مدیر کل و حسنی معاون سازمان میراث، تاکامی مدیرکل دفتر امور شهری استانداری و جمع کثیری از باستانشناسان و علاقمندان به باستانشناسی و اصحاب رسانه همراه بود.
سیفالله فرزانه در ابتدای این مراسم گفت: میراث فرهنگی و صنایع دستی در استان مازندران له شده است و این موضوع نه تنها در استان بلکه در کل کشور غریب افتاده است.
وی افزود: جاذبههای استان مازندران فقط جنگل و ساحل و دریا نیست و معتقدم اگر قرار است هویت ما نشان داده شود، آن میراث ما و گذشته ما است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران خاطرنشان کرد: ما میخواهیم با برگزاری چنین نشستهایی کمک کنیم تا میراث ما از غریبی در بیاید و باستانشناسان ما که خیلی غریب افتادهاند، به جایگاه خود برسند.
در ادامه این نشست دکتر الهام قصیدیان کارشناس و باستانشناس به تشریح عصر سنگی، نحوه زندگی انسانهای نخستین و نیز اهمیت ایران در دوران مهاجرت انسانهای نخستین از افریقا به سایر کشورهای اروپایی اشاره و به تشریح فرضیه و نظریههای گوناگون در خصوص وجود نشانههای زندگی مهاجران در ایرن و بهویژه استان مازندران پرداخت که اثبات این فرضیه نشان از قدمت چند صد هزار ساله استان خواهد داشت.
وی با بیان اینکه در کل کشور موضوع عصر سنگ یک موضوع ناشناخته است، افزود: در این عصر انسان از سنگ، ابزار شکار و لوازم مورد نیاز حیات خود را میساخت و گذران زندگی را از این طریق سپری میکردند.
این باستانشناس اضافه کرد: در ساخت ابزارهای مورد نیاز در این عصر، سنگ ابزار بسیار مهمی بود، چرا که دارای خاصیت ماندگاری بالایی بوده و با تراش آن بسیاری از ابزارآلات دفاعی، شکار و مایحتاج آنان ساخته میشد.
قصیدیان خاطرنشان کرد: در بیشتر موارد انسانهای آن دوران از سنگ چخماق برای ساخت ابزار استفاده میکردند، چرا که لبههای تیز آن کار را برای آنان آسانتر میکرد.
وی در ادامه به دستاوردهای چند تن باستانشناسان خارجی در سالهای 1940 و 1965 اشاره کرد و افزود: در آن دوره که تلاشهای باستانشناسی فراوانی در کردستان عراق انجام شده بود، در ادامه به غرب کشور و سپس به استان مازندران کشیده شد که منجر به کشف غار کیآرام (استان گلستان فعلی) و چندین غار دیگر در بهشهر شد که فرضیه عبور مسیر انسانهای نخستین از کشور و استان مازندران را قویتر کرد.
این باستان شناس بیان کرد: با توجه به نظریه باستان شناسان، ایران یک گذرگاه دائمی برای عبور مهاجرت انسانها در دوره عصر سنگی بوده و با توجه به کشف آثار بجا مانده از آنها در کشورهای همسایه، امکان عبور و زندگی آنها در استان مازندران بیشتر و بیشتر تقویت شد و این دستاوردها موجب شد تا طی سالیان اخیر، کار باستانشناسی در نقاط محتمل بهصورت متمرکز انجام شود که منجر به دستاوردهای مفیدی در این باره شد.
قصیدیان عنوان کرد: مسیر مهاجرت انسانهای اولیه از آفریقا به اروپا بوده و لذا بنا به اطلاعات بهدست آمده، حاکی از عبور آنان از استان مازندران دارد.
وی متذکر شد: مدارک باستان شناسی در کریدور جنوب دریای مازندران نشان میدهد که این منطقه محل حضور چشمگیر انسانهای دوره پارینه سنگی بوده است.
این باستان شناس ادامه داد: وضعیت کریدور جنوب دریای مازندران از لحاظ اقلیمی، منطقه مناسبتری برای پناه بردن گروههای انسانی در دوره عصر سنگی و مهاجرت انسانها نسبت به سایر نقاط فلات ایرن بوده است.
قصیدیان تصریح کرد: پژوهشهای اخیر نشان میدهد که کریدور جنوب مازندران از لحاظ جغرافیایی، پل ارتباطی شرق و غرب بوده و مسیر مهاجرتی بسیار مهمی در دوره پارینه سنگی بوده است.
گفتنی است در پایان این نشست حاضران پرسشهای خود را مطرح و دکتر قصیدیان که نزدیک به دو دهه سابقه فعالیت باستانشناسی در کشور و سایر کشورهای دنیا را در کارنامه کاری خود دارد، به پاسخ ابهامات مطروحه پرداخت.
در پایان این نشست با خودم میاندیشم که گرچه مهماننوازی مازندران زبانزد خاص و عام است اما گویا این صفت نیکو، عمری به قدمت تاریخ دارد، عمری شاید به میلیونها میلیون سالقبل، آن زمانی که عموزادهای نخستین ما پا به کره خاکی گذاشتند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه