به گزارش مازند اصناف؛ بد نیست، اتفاقا اینکه بدون اتلاف وقت و راه انداختن ماشین در خیابان و آلوده کردن هوا، سفارشت را بدهی و مدتی بعد نیز به دستت برسد، خوب است. اما این روزها بازار کلاهبرداریهای مجازی نیز به نسبت رونق آن در میان مردم داغ است. یکی از حوزههایی که خریدهای تلگرامی مردم در آن افزایش یافته، حوزه پوشاک است. به خصوص خانمها به پای ثابت خرید لباسهای تلگرامی تبدیل شدهاند. برای همه سلایق با هر توان مالی پوشاک وجود دارد و چون نظارت چندانی نیز روی کار این کانالها نیست، لباسها قابلیت اقناع کردن هر سلیقه ای را دارند. از کارمند بگیر تا بچه پولدارهای تهران، از قیمت 40 هزار تومان تا رقمهای میلیونی تنها برای یک مانتو یا لباس شب. لباسهایی که بارها دیده اید و لباسهایی که حتی در خواب نیز ندیده اید.
کساد شدن بازار پوشاک در آینده یکی از قویترین احتمالاتی است که در سایه افزایش فعالیت این کانالها وجود دارد. مدلهایی که قبلا در مجلات می دیدیم، حالا سر از این کانالها درآوردهاند و لباسهای خوش آب و رنگ و شیک و گاها با مارکهای معروف به تن می کنند که گاهی بیش از 100 یا 200 هزار تومان نیست. برای ایرانیان که این روزها رکورددار خرید لباسهای مارک هستند، این کانالها حکم بهشت را دارد. مشتریان اغلب میگویند که اگر بخواهند همین لباس را از مغازه تهیه کنند، بالای 400 هزار تومان برای آنها هزینه خواهد داشت و خرید می کنند بی آنکه این پوشاک ممکن است دست دوم و حتی ناقل بیماری باشد. صاحبان این کانالها کار خود را بلدند. وقتی پیام می دهی با حوصله و صبر جوابت را می دهند. قربان صدقه ات می روند و حتی با توجه به عکست، کمک می کنند که کدام لباس برازنده شماست. در مورد جنس آن توضیح می دهند و گاه حتی از افرادی که قبلا از آنها لباس خریدهاند و راضی بودهاند، اجازه میگیرند تا با شما صحبت کنند و خیالتان راحت شود. البته مشخص است که مورد آخر، بخشی از تبلیغات هدفمند کانال است و شاید اصلا مشتری ای در کار نیست اما هر چه که هست، هوشمندانه است. صاحبان این کانال ها، بلدند که اطمینان شما را جلب کنند و خیلی از آنها حالا مشتریهای ثابت خود را دارند، حتی اگر جنس با کیفیتی نداشته باشند.
پوشاک استفاده شده در شبکه های مجازی
زمانی بود که می شد قشر مرفه و ضعیف را از روی لباسی که می پوشند ، تشخیص داد. این روزها شاید خیلی از افراد، جزو طبقه متوسط یا ضعیف باشند اما پوشاکی که به تن دارند، سراپا مارک است. مردم از خورد و خوراک خود می زنند یا خانواده را تحت فشار قرار میدهند تا لباس هایی به تن کنند که چشم بقیه گرد شود. به همین دلیل بازار شبکه های مجازی برای فروش لباسهایی با قیمت کم اما راه انداز، داغ شده است. چندی قبل، رییس فدراسیون پوشاک و مد ایتالیا ضمن ابراز شگفتی از تمایل ایرانیان به استفاده از لباسهای مارک، گفت که مردم ایران سالانه پنج میلیارد یورو لباس از برندهای خارجی خریداری می کنند. یعنی ایرانیها سالانه 50 هزار میلیارد تومان لباس می خرند. افراد بهخصوص جوانتر ها حاضرند برای لباسی که برند داشته باشد، فارغ از اینکه جنس اصل است یا تقلبی، از خیلی از هزینههای خود بزنند.
در این خصوص «علی فاضلی» رییس اتاق اصناف ایران معتقد است که نمیتوان منکر تغییرات پیشآمده در نحوه خریدوفروش و افزایش تمایل به خریدهای غیرحضوری در دنیای امروز شد. اما مشکل ما، فعالیت افرادی است که بدون مجوز نسبت به این کار اقدام کرده اند. فاضلی معتقد است که بیشتر این افراد، کالاهای خارجی را که به صورت کیلویی به ایران وارد شده، خریداری میکنند واین لباس ها را که حتی ناقل بیماری است، پس از اتوکشی و در برخی موارد شستوشو با قیمت های گران تر به فروش می رسانند. او معتقد است امکان نظارت بر تمامی شبکههای مجازی از طریق اتحادیه وجود ندارد و برخی از این افراد بی آنکه کمترین ردپایی از فروش فیزیکی به جای بگذارند و مجبور به پرداخت عوارض و مالیات باشند، این کار را انجام می دهند.
کانال هایی با کارگزار رسمی!
شبکههای مجازی ادعا میکنند که هزینههای گمرکی را حذف کردهاند و تبلیغات بسیاری از آنها به این شکل است: «با عضویت در این کانال می توانید از لذت خرید آنلاین اجناس ترک بهرهمند شوید. این روش با توجه به حذف هزینههای گمرکی، روش مقرون به صرفه و مطمئن محسوب می شود. همکاران ما در استانبول اجناس منتخب شما را در کوتاهترین زمان درب منزل تحویل می دهند. برای آگاهی از وضعیت جنس خریداری شده، می توانید با کارگزار و نماینده رسمی ما در تهران یا استانبول تماس حاصل کنید» .
کارگزار رسمی که البته در تهران ساکن است و به گفته خودش در همین ولیعصر تهران کار چاپ انجام میدهد، می گوید که سفارشهایتان هفت روزه به دستتان خواهد رسید . کار اصلی من، گرفتن اقامت هست، اقامت نمی خواهید؟ بعد ادامه می دهد حالا علاوه بر لباس، لوازم آرایش هم داریم و قیمت ها مناسب است.
مثلا پالت برنزه مابلین را با 65 هزار تومان به دستتان می رسانیم». می پرسم از کجا می توانم مطمئن باشم که لباس ها با کیفیت هستند یا دست دوم نیستند؟ میگوید که لباس ها اتیکت دارند و خیالتان راحت باشد. این اجناس را با این قیمت نمی توانید پیدا کنید».
لباس های میلیونی!
برخی از این کانالها با قیمتهای نجومی و لباسهایی که به قول خودشان دست دوز است، فعالیت می کنند. برای مثال برای یک سارافون و دامن، یک میلیون و 200 هزار تومان قیمت گذاشته اند. سارافون 490 هزار تومانی و دامن 680هزار تومانی. یا سرهمی با آستین، 700 هزار تومان؛ در حالی که شاید برای تهیه آن 100 هزار تومان نیز هزینه نشده باشد.
صاحبان این کانالها اما برخورد متفاوتی دارند. مشتریان آنها همان افرادی هستند که از پاساژهای خاص تهران خرید میکنند و حالا برای یک سارافون تلگرامی نیز حاضرند هزینه ای پرداخت کنند که حقوق یک ماه کارمندی عادی است. صاحبان این کانالها قربان صدقه شما نخواهند رفت. بهگونهای برخورد می کنند که خودتان احساس خجالت کنید، یا بخرید یا بروید. یکی از خانمهایی که شاهد این تبلیغات بوده می گوید:«من مانتو ۱۲ میلیون تومانی هم دیده ام اما باید یک دلیلی داشته باشد یا نه؟ بچه پولدارها بیدلیل میخرند، اینها هم نمیترسند! می دانند مشتری دارند!قیمت میگذارند و فروش دارند». یکی از این لباسها به راستی ساده است .
ترکیب ساده و بلندی است با پارچه ای ساده، شامل یک سارافون و یک رویه بلند. سارافون 850 تومان و رویه 260 تومان. سابق بر این اگر قرار بود اجناسی را با این قیمت عرضه کنند، افراد حتما باید در پاساژهای خاص تهران و در مناطق پولدار نشین، بوتیکهای شیک و میلیاردی داشتند تا مشتریهای خاص داشته باشند. حال اما به لطف تلگرام، افراد از پرداخت اجاره میلیاردی این مغازهها راحت شدهاند و در یک صفحه مجازی، تجارت بی حساب و کتاب می کنند.
عدم نظارت بر فعالیت صاحبان کانالهای تلگرامی این روزها باعث شده که این فضا به بازار بی حساب و کتابی از انواع سلیقهها و کلاهبرداریها تبدیل شود. دست مردم در این فضا باز است، یک شماره ناشناس در اختیار می گیرند، یک کانال می سازند و پول در می آورند. همین اتفاق ساده اما آینده ای برابر با از رونق افتادن بازار صنف پوشاک کشور خواهد داشت./قانون
ارسال دیدگاه