یک نکته مهم درباره غذای شبهه ناک

• کد خبر : 16467
• 1394/10/29
• 0
• https://mazandasnaf.ir/16467
• چاپ

به گزارش مازند اصناف؛  هشتم ربیع الثانی سالروز ولادت حضرت امام حسن عسکری (ع) است. این امام والامقام در سال ۲۳۲ هجری در مدینه دیده به جهان گشود. مادر گرامی ایشان سوسن یا سلیل زنی با فضل بود که در پرورش فرزند دقتی بسیار داشت. آن بانوی زاهد و عالی مقام در سفر امام به سامراء همراه فرزندش بود و در همان شهر از دنیا رفت. امام عسکری (ع) چهره ای گندمگون و بيانی شيرين و جذاب و شخصيتی الهی و باشکوه و وقار داشت و مفسری بي نظير برای قرآن مجيد بود. هرچند به دلیل اختناق حاکم در آن دوره روایات اندکی از آن امام همام بدست ما رسیده ولی همان تعداد نیز همچون مرواریدهایی گرانبها درخشش دارند.

امام حسن عسکری (ع) در روایتی جامع و زیبا فرمودند:
«اَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ، پارساترين مردم كسى است كه در موارد شبهه توقف كند،
اَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أقامَ عَلَى الْفرائِضِ، عابدترين مردم كسى است كه در برپايى واجبات استوار باشد،
أزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرامَ، زاهدترين مردم كسى است كه حرام را ترك كند،
أشَدُّ النّاسِ إجْتِهادا مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ، كوشاترين مردم شخصى است كه گناهان را رها كند.» (بحار، ج ۷۸، ص ۳۷۳، ح ۱۸)
                                                   ***
سه نکته:
* از چه شبهه ای دوری کنیم؟
حضرت فرمودند پارساترين مردم كسى است كه در موارد شبهه توقف كند. منظور از شبهه چیست؟ شبهه به هر امری گویند که بین حق و باطل و حلال و حرام بودنش تردید باشد. اما غالبا درباره مال شبهه ناک به کار می رود. مال شبهه ناك به اموالي گفته مي‌شود كه يقين به حرمت آن نداريم ولی احتمال حرمت آن وجود دارد. هرچند چنین اموالی شرعا حرام نیستند ولی اگر کسی مراعات نکند آثار سوئی بر رفتار و ایمان فرد خواهند گذاشت.


** از آنچه یقین داری حلال است بخور
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «به آنچه مي خوري بنگر (آيا حلال است يا حرام؟) آنگاه آنچه حلال بودنش براي تو مشتبه بود، از دهان بيانداز و آنچه را يقين به پاكيزگي و حليتش داري، تناول كن.»


*** یک نکته مهم
روایات زیادی در خصوص بحث مال و غذای شبهه ناک داریم. همیشه وقتی سخن از مال شبهه ناک به میان می آید سریع ذهن ها سراغ غذا یا مالی می رود که دیگران به ما تعارف می کنند یا در میهمانی یا در نذر و غیره به دست ما می رسد. اما آیا براستی این همه سفارش فقط برای دیگران است!؟ آیا تابحال فکر کرده ایم چقدر از اموال و درآمدهای خود ما صددرصد حلال است!؟ چقدر در ساعات کارمان در ادارات دقت داریم؟ چقدر در کسب و کارمان حلال و حرام را رعایت می کنیم؟ به قول قدیمی ها یک سوزن به خودمان بزنیم یک جوالدوز به دیگران!

 

 

تراز

---