آیا قرآن مخالف سرمایه داری است؟

آیا قرآن مخالف سرمایه داری است؟

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Tahoma;"> انسان ها هم تا زمانی که خود را بی نیاز و مستغنی نبینند، دچار فساد نخواهند شد. آن عده&zwnj;ای که آیه را اشتباه فهمیده&zwnj;اند ایراد را از سرمایه می&zwnj;دانند...&nbsp;&nbsp;&nbsp; <br /> <br /> </span></p>

به گزارش مازند اصناف؛  دین مبین اسلام وقتی به موضوعی دعوت می کند در کنار آن بهترین الگوی عملی را نیز معرفی می نماید تا بهانه ای برای کسی باقی نمایند. در حقیقت خداوند با معرفی این الگوهای رفتاری سبک درست و صحیح زندگیرا به ما می آموزد.


یکی از بهترین الگوهای معرفی شده توسط اسلام در زمینه بهره گیری از سرمایه های دنیوی در مسیر رشد و تعالی معنوی حضرت ام‌المومنین خدیجه کبری ‌(س) است. ایشان نمونه رفتاری بی بدیلی برای زنان عالم و حتی همه سرمایه داران است. در یادداشت گذشته به ۵ درس آموزنده از زندگی این بانوی بزرگ اشاره نمودیم.


به همین منظور مناسب است ببینیم نگاه قرآن کریم به سرمایه داری چگونه است؟ زیرا برخی به اشتباه سرمایه و اموال را موجب سرکشی می دانند و اصل سرمایه داری را نکوهش می کنند.


 
** استدلال مخالفان سرمایه داری
این عده به خود قرآن استناد می کنند آنجا که می فرماید:
«كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغى‏»
«حقا که ادمی نافرمانی و سرکشی می کند.» (سوره علق، آیه ۶)
استدلال این گروه چنین است که مطابق فرمایش قرآن بی نیاز شدن و استغناء و سرمایه داری مساوی است با انحراف، طغیان و سرکشی. لذا با این استدلال میگویند که به کلی باید با سرمایه داری مقابله نمود.


 
** اشتباه بزرگ!
اشتباه بزرگ این عده در تقطیع و کامل نیاوردن آیات قرآن است. اینها سخن خداوند را به صورت کامل نیاورده اند. زیرا قرآن می فرماید:
«كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغى‏، أن رَآهُ استَغنَی»
««حقا که ادمی نافرمانی و سرکشی می کند؛ هرگاه خود را بی نیاز ببیند.» (علق، ۶ و ۷)
اگر فرموده بود «إن إستغنی» حرف این گروه درست از آب در می آمد؛ زیرا در آن صورت معنی آیه این می شد که اگر انسان صاحب سرمایه شود طغیان می کند.
اما آیه می فرماید اگر خود را مستغنی ببیند به طغیان کشیده می‌شود. پس اگرخود را مستغنی نبیند حتی با وجود سرمایه هم طغیان نمی کند. خیلی تفاوت است بین این دو تعبیر:
- «اگر بی نیاز شد طغیان می‌کند»
- «اگر خود را بی‌نیاز ببیند طغیان می‌کند.»


 
*** یک مثال بسیار ساده
تصور کنید یک کارمند بانک را که روزانه میلیون ها و شاید میلیاردها تومان پول زیر دستش می آید ولی او احساس تملک نسبت به آنها ندارد لذا به طغیان هم کشیده نمی شود. انسان ها هم تا زمانی که خود را بی نیاز و مستغنی نبینند، دچار فساد نخواهند شد. آن عده‌ای که آیه را اشتباه فهمیده‌اند ایراد را از سرمایه می‌دانند؛ ولی مطابق فرمایش آیه ایراد از سرمایه نیست بلکه از نوع نگرش صاحب سرمایه به سرمایه است. انسان مومن خود را خزانه‌دار اموال الهی می‌داند نه صاحب آنها.

 

 

 

 

تراز


ارسال دیدگاه