با کدام اتومبیل تصادف کنیم!؟

با کدام اتومبیل تصادف کنیم!؟

<p> <p><span style="font-family: Tahoma;">اگر از شما بپرسند که &laquo;دوست دارید با کدام یک از اتومبیل&zwnj;ها تصادف کنید؟&raquo; به&zwnj;طور حتم پاسخ خواهید داد: &laquo;با هیچ یک&raquo;. این منطقی&zwnj;ترین پاسخ است زیرا هیچ عقلی حکم نمی&zwnj;کند که راننده هنگام رانندگی به استقبال تصادف، حادثه، مرگ، زخمی شدن یا حتی وارد شدن خسارت به بدنه اتومبیل&zwnj;اش برود. </span></p> </p>

به گزارش مازنداصناف در دنیای خودروسازی امروزه بخش‌هایی استقرار یافته‌اند و رانندگان و مسئولانی استخدام شده‌اند تا با برخی اتومبیل‌های ساخته شده تصادف‌های عمدی راه بیندازند و به این وسیله میزان ایمنی تولیدات خود را مورد آزمایش قرار دهند. این دیگر یک تصادف خودخواسته، یک خسارت خودخواسته و یک وحشت خودساخته است که در دهه‌های گذشته کمپانی‌های خودروسازی جهان ملزم به ایجاد و رویارویی با آن شده‌اند و باید نتایج حاصل از این تصادف‌های ساختگی و برآورد میزان خسارات واردشده به بدنه، موتور، شاسی‌ها و داشبورد و صندلی‌ها را بررسی کرده و به مراکز خطوط تولید و بخش‌های فنی و طراحی کارخانه خود تحویل دهند تا براساس این بررسی میدانی، خودروساز مربوط نسبت به ایجاد ایمنی بیشتر در بدنه، موتور، سپرها، گلگیرها و جلو داشبورد و فرمان اقدام کند.

کاری که از حدود ۸۰ سال پیش آغاز شد و می‌گویند کمپانی «آئودی» آلمان از نخستین کمپانی‌های پیشرو در آزمایش ایمنی اتومبیل بوده است.

در آن زمان آئودی را با عنوان «دی‌کا دبلیو» می‌شناختند و مسئولان کارخانه آئودی تصمیم گرفتند برای نخستین‌بار و در حدود ۷۷سال پیش یک مدل آئودی به نام «اف۷» را از بالای یک تپه در شهر «اینگولشات» پرت کنند و بعد از آن به بررسی مقاومت در بخش‌های مختلف آن بپردازند. در این بین عده‌ای هم گفته‌اند که این یک نمایش تبلیغاتی- عمومی بود. گرچه مهندسان آئودی این قضاوت را رد کردند و مدعی شدند که این آزمایش اولیه بیشتر برای ایجاد یک آزمون واقعی و جمع‌آوری اطلاعات ایمنی خودرو است. مهندسان کمپانی می‌خواستند نشان دهند که محصول کارشان می‌تواند شرایط سخت را نیز تحمل کند. این آزمایش انجام شد و خودرو «اف۷» از تپه پایین آمد و به حرکت خود ادامه داد تا بالاخره از حرکت ایستاد؛ این در حالی بود که موتور آن هنوز کار می‌کرد و بدنه آن نیز به ظاهر آسیبی ندیده بود.

آئودی، نخستین خودروسازی بود که «ناحیه‌های مچاله‌شدگی» را معرفی کرد، چیزی که بعدها یکی از ویژگی‌های «استاندارد ۱۹۵۸ ان‌اس‌یو پرینز» شد. همچنین، این آئودی بود که استفاده از آدمک‌ها را در آزمون‌های تصادف رایج و نخستین مرکز آزمون تصادف را در سال ۱۹۷۰م در «اینگولشتات» آلمان راه‌اندازی کرد. البته آئودی، سیستم کیسه هوا را اختراع نکرد. به جای آن، در سال ۱۹۸۶م سیستمی با عنوان «پروکون-تن» معرفی کرد که به‌صورت خودکار فرمان را حرکت داده و باعث کشیدگی در کمربندهای ایمنی می‌شد. کنترلر این سیستم، هنگام تصادف از ناحیه جلو، عمل می‌کرد. با این حال، خودروهای امروزی آئودی، از همان سیستم معمول، یعنی کیسه هوا استفاده می‌کنند.

تمام کارهایی که آئودی برای ایمنی خودروهایش انجام داده است، برای بهتر کردن وجهه خود در بازارهای جهانی است. آئودی، همچنین در سال ۱۹۹۸م بخش ویژه تحقیقات تصادف «آ.آ.آر.یو» را در کمپانی خود راه‌اندازی کرد و داده‌های واقعی را از تصادف‌های روزمره، مورد بررسی قرار داد. با این وجود در گزارش امروز دنیای خودرو به برخی از آزمایش‌های انجام شده در حوزه بهینه‌سازی ایمنی خودروها می‌پردازیم.

ایمنی امروزی ها
امروزه تمام اتومبیل‌های دنیا در کشورهای امریکا و اروپا آزمون تصادف شده‌اند و با مراجعه به سایت کمپانی‌ها می‌توان راحت‌تر برای خرید خودرو تصمیم گرفت. این آزمون‌ها از سوی موسسه euroncap و انجمن ایمنی امریکا و همچنین با توجه به بررسی فیلم آزمون‌های تصادف انجام می‌شوند که در برخی موسسه‌ها تنظیم شده و براساس میزان ایمنی خودرو هنگام تصادف به آنها امتیاز داده شده است. تمام خودروهای تولید شده در کشورمان نیز در اروپا یا امریکا آزمایش تصادف شده‌اند. در اینجا تعدادی از خودروهایی که بیشترین فروش را در کشور دارند، آورده‌ایم تا شما حداقل آگاه باشید پشت چه فرمانی می‌نشینید. آزمون تصادف یعنی چه؟ آزمون‌های تصادف به این صورت انجام می‌شود که خودرو هنگام تصادف چه خسارت‌های جانی به همراه خواهد داشت؟ به طور مثال خودرویی که تصادف می‌کند برای سقف، ستون و درهایش چه اتفاقی می‌افتد؟ ممکن است به سرنشین‌های آن چه آسیبی برسد؟ میله فرمان، موتور و تجهیزات داخل کاپوت چقدر احتمال دارد در زمان تصادف وارد اتومبیل شده و به سرنشین‌های آن آسیب بزند؟ به طبع خودرویی که کمترین خسارت را وارد کند بیشترین نمره را خواهد گرفت.

 

داخلی‌های ستاره دار

پژو ۲۰۶، سربلند آزمایش‌ها
۲۰۶ از خودروهای جوان‌پسند است که خیلی طرفدار دارد و در تیپ‌های مختلف تولید می‌شود و خوشبختانه در آزمایش‌های انجام شده مشخص شده که ایمنی لازم را هم دارد. پژو ۲۰۶ از نظر ایمنی ۴ ستاره از ۵ ستاره موسسه euroncap را گرفته است. این خودرو زمانی که دچار سانحه شود کاپوت‌اش تخریب شده اما موتور مچاله‌شده‌اش به جای اینکه داخل اتومبیل شود و به راننده و سرنشین کنارش آسیب برساند، به سمت زمین متمایل می‌شود و همین موضوع سطح ایمنی پژو ۲۰۶ را بالا برده است.

سمند کم‌خطر
سمند کمی می‌تواند خیال‌مان را راحت کند که آنقدرها هم خودروهای وطنی خطرناک نیستند. آزمون تصادف سمند در شرکت «مایر» انگلستان انجام شده به دلیل اینکه ۲ خودرو داخلی «تیبا» و «سمند» به دلیل بومی بودن از سوی موسسه اروپایی و امریکایی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند. با این حال در همان آزمونی که انجام شده است بهتر از سایر اتومبیل‌ها عمل کرده، به طوری که در این آزمون سمند سقف‌اش تاخورده (خمیدگی به داخل اتاق) است. ایربگ آن به موقع کار کرده و خوشبختانه به دلیل اینکه وزن عقب و جلوی سمند متناسب است، هنگام تصادف، عقب خودرو بلند نمی‌شود. سالم ماندن ستون‌ها، خرد شدن شیشه جلو موجب شده سمند از سوی شرکت انگلیسی «مایر» استانداردهای ایمنی را کسب کرده و از حیث ایمنی با برتری نسبت به پژو ۴۰۵ شرایط کسب امتیاز این بخش را داشته باشد و اگر در موسسه «یورو.آن.کپ» این آزمون انجام می‌شد، می‌توانست ۳ ستاره را دریافت کند. درحال‌حاضر خودرو ملی سمند با ارتقای استانداردهای جهانی، موفق به گذراندن آزمون‌های اجباری استاندارد ایمنی کشورهای حوزه خلیج‌فارس «جی‌اس‌او» نیز شده و استانداردهای اجباری ایمنی تصادف را با موفقیت گذرانده است. دلیل نگرفتن ۵ ستاره سمند نبود کیسه هوا برای سرنیشنان عقب است.

ایمنی‌های «تندر ۹۰» پژوپارس و زانیتا
تندر ۹۰، ۳ستاره است و قطعات داخلی آن طوری طراحی شده که هنگام تصادف فشرده شود. همچنین از آنجایی که مخزن سوخت در کف خودرو و به دور از کمک‌فنرها قرار گرفته برای همین اگر تصادف از عقب رخ بدهد کمترین احتمال برای سوراخ شدن آن به‌وسیله اجزای کمک‌فنر وجود دارد. وجود یک لایه عرضی در پشت صندلی عقب خطر ورود اشیا از صندوق عقب، به کابین را محدود می‌کند. ساختار لانه زنبوری داشبورد که از «پلی پروپیلن» جاذب نیرو ساخته شده در اثر ضربه از جلو، خطر آسیب به زانو را کاهش می‌دهد.

پژو پارس
یکی از مهم‌ترین نقص‌هایی که خودرو پژو پارس دارد و می‌تواند راننده را مورد خطر جانی نیز قرار دهد، در صورت تصادف احتمال اینکه میل فرمان و پدال‌ها به داخل اتاق خودرو وارد شود و به سرنشین آسیب برساند بسیار بالاست. البته قسمت‌های زیرین خودرو مثل شاسی و قسمت زیرین کلاف بدنه مقاومت خوبی دارند ولی قسمت‌های بالایی بدنه چندان از استحکام بالایی برخوردار نبوده و می‌تواند هنگام واژگونی خودرو به سرنشینان آسیب وارد کند. با این حال این خودرو از نظر هندلینگ تعادل خوبی دارد.

زانتیا
زانتیا هم یکی از همان خودروهای جوان‌پسند است که خیلی هم طرفدار دارد. اما بد نیست بدانید زانتیا با وجود اینکه ظاهرش به نظر محکم می‌آید، اما اصلا این‌طور نیست و در آزمایش تصادف تنها ۲ ستاره ایمنی و در واقع یک و نیم ستاره توانسته دریافت کند که به نسبت قیمت و جثه‌اش امتیاز خوبی نخواهد بود.
با وجود اینکه بودن کیسه هوا در این خودرو میزان تلفات و خسارت‌ها را کاهش می‌دهد، اما شاسی خودرو خم می‌شود و حتی ستون خودرو تاب برمی‌دارد. یکی از مهم‌ترین نقطه ضعف‌های زانتیا تصادف از بغل است که اگر چنین اتفاقی بیفتد، بیشترین آسیب را هم به خودرو و هم به سرنشین‌ها وارد خواهد کرد و بالاتنه و پاهای راننده هنگام تصادف بیشترین احتمال آسیب را خواهد داشت. این خودرو زمانی وارد بازار ایران شد که تولیدش در اروپا متوقف شده بود که چندان هم موفق نبوده است.


 

 

 

بازار خبر


ارسال دیدگاه