پس از مشاهده این طرح مانتو ها در بازار سوالی که در اذهان عمومی به وجود می آید اینکه طراح و تولید کننده لباس با چه نیتی از چفیه برای مانتو هایی بدون دکمه و آستین که رنگ و بویی از حجاب ندارند استفاده کرده است؟!

گرچه پارچه چفیه از زمان دفاع مقدس به علت خنکی و جنس آن در جبهه دارای انواع و اقسام کاربردها توسط رزمندگان  بوده و در یک نگاه مادی از هیچ ارزش  و برتری نسبت به پارچه های دیگر برخوردار نیست، اما کمتر کسی پیدا می شود که منکر نمادی نبودن این نوع پارچه در نظام جمهوری اسلامی ایران شود تا جایی که شیعیان رزمندگان کشورهای مقاومت نیز از این پارچه به عنوان نماد مقاومت و همدلی با رزمندگان اسلام و ایران استفاده می کنند.

گرچه کاملا مشخص نیست تولیدکنندگان و پشت پردههای این مانتو با چه اهدافی اقدام به تولید این مانتو ها کرده اند اما با انتشار عکسهای این مانتو ها در رسانه ها و صفحات مجازی و نظرات کاربران درباره این طراحی گویای جسارت به پارچه ای است که سالهای سال به عنوان نمادی از استقامت در کشور به کار گرفته می شود، اما تاسف بار تر از تولید این لباس،  واکنش همان افرادی است که مانتو های جلو باز می پوشند و با دوخته شدن تکه هایی از چفیه به مانتو، طرح را چندش آور و بی ریخت میدانند.

قطعا نمی توان ساده انگارانه طراحی چفیه بر روی مانتوهایی که بی حجابی را رواج می دهند صرفا یک نوعی هنر و تنوع در تولید تلقی کرد، اما جای تعجب دارد که مسولین فرهنگی  از زمانیکه مانتو های جلو باز به باز آمدند تا  حال حاضر که کم کم مانتو تبدیل به وسیله ای برای تمسخر اعتقادات دیگر در کنار حجاب اسلامی می شود، همچنان سکوت کرده اند...به احتمال زیاد بعد از مدتی فشار برخی دلسوزان فرهنگی یکی از همین سخنگو های محترم طی گفتگویی اعلام خواهد کرد به علت تحریم و کمبود پارچه به طراحی  مانتو هایی جلو باز با چفیه های اضافی در کشور اکتفا کرده ایم.

ائل پرس