به‌گفته وی، این تغییر پاسخ طبیعی به نیاز نسل جدید شهرنشینان و بخشی از جریان جهانی «زیست‌پذیری شهری» به‌شمار می‌آید.
وی افزود: توجه به سرانه فضای سبز، خدمات رفاهی و امکانات بازی کودکان باید به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از طرح‌های جامع انبوه‌سازی لحاظ شود. چنین رویکردی، ضمن افزایش کیفیت زیست شهری، به ارتقای تعاملات اجتماعی و کاهش فشارهای روانی در محیط‌های متراکم شهری کمک می‌کند.
عضو هیأت‌مدیره انجمن انبوه‌سازان استان مازندران ادامه داد: آینده انبوه‌سازی در مازندران ناگزیر با مفاهیم ساختمان‌های سبز (Green House) و چرخه بازچرخانی آب گره خورده است. به‌کارگیری سیستم‌های تصفیه فاضلاب و استفاده مجدد از آب در آبیاری فضای سبز، شست‌وشو و فلاش‌تانک‌ها، می‌تواند همسو با سیاست‌های مدیریت پایدار منابع، الگوی مصرف شهری را متحول سازد.
به گفته اسمعیل‌پور، بهداشت روانی ساکنان باید محور اصلی طراحی‌ها باشد؛ نور طبیعی، تهویه مناسب، فضاهای باز جمعی و کاهش آلودگی‌های بصری، از عوامل کلیدی در افزایش رضایت و آرامش روانی جامعه ساکن در مجتمع‌های انبوه به‌شمار می‌رود.
وی که از اعضای کارگروه تخصصی گردشگری استان مازندران نیز هست، با تأکید بر ضرورت بازتعریف رابطه دولت و بخش خصوصی گفت: سیاست‌گذاری هوشمند، حمایت مالی هدفمند و تسهیل صدور مجوزها می‌تواند مسیر رشد انبوه‌سازی فناورانه را هموار کند. در این میان، انجمن‌های صنفی انبوه‌سازان و نهادهای حرفه‌ای باید نقشی فعال‌تر در تصمیم‌سازی‌های شهری ایفا کنند.
این دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، آموزش تخصصی نیروی انسانی و ارتقای مهارت‌های فنی در حوزه‌های BIM، انرژی‌های نو و مصالح هوشمند را از ضرورت‌های اساسی ورود به دوران جدید ساخت‌وساز در مازندران دانست و خاطرنشان کرد: آینده‌ای پیش روست که در آن، کیفیت زندگی شاخص اصلی توسعه مسکن خواهد بود.
اسمعیل‌پور، توسعه گردشگری، اقامت‌پذیری و ارتقای زیبایی‌شناسی شهری را نیز در امتداد همین مسیر ارزیابی کرد و افزود: مازندران با ظرفیت‌های طبیعی و فرهنگی خود، شایسته الگویی از شهرسازی زیست‌پذیر و انسان‌محور است که هم پاسخ‌گوی نیاز ساکنان بومی و هم جذاب برای گردشگران باشد.
وی با تأکید بر لزوم هماهنگی میان شهرداری‌ها، نظام مهندسی و دستگاه‌های خدماتی گفت: موفقیت این مسیر بدون یکپارچگی مدیریتی، نظارت مستمر و همکاری بین‌نهادی میسر نخواهد بود. تنها در این شرایط می‌توان انتظار داشت انبوه‌سازی در مازندران از چارچوب سنتی فراتر رفته و به نماد توسعه پایدار شهری بدل شود.
به گفته این کارشناس حوزه انبوه‌سازی، آینده انبوه‌سازی در مازندران، آینده‌ای است که در آن هر مترمربع از ساخت‌وساز نه صرفاً دیوار و سقف، بلکه تجلی دانش، فناوری و مسئولیت اجتماعی خواهد بود.
انتهای خبر/