به گزارش مازنداصناف، تقصیری ندارد، همیشه در تکاپو است، در روزهای سرد زمستان به فکر خزانه، در روزهای بهاری به فکر نشا و وجین و در تابستان گرم به فکر درو و برداشت محصول است.دستش خالی است باوجوداینکه از صبح تا شب سرزمین کار می‌کند، هرچه می‌خواهد را به فصل برداشت موکول می‌کند اما زمان برداشت جیبش خالی‌تر از همیشه است و نمی‌تواند مخارجش را پوشش دهد.در مقابل این همه تلاش که روزها و شب‌هایش یکی شده، گویی قرار است پای دلالان در بحث فروش محصولات قطع شود، با توجه به سود حداکثری به هر راهی دست می‌زنند تا سودها را از آن خود کنند. نامش طلای سپید است و تمام جنب‌وجوش‌های بازار برای استانی همانند مازندران در این محصول اقتصادی خلاصه شده است؛ به این معنا که اقتصاد استان کشاورزی همچون مازندران از میوه‌فروش گرفته تا تعمیرکار با این محصول می‌چرخد.

تکرار تراژدی تلخ رنج برنج‌کاران

حرف‌هایی که زمان برداشت فراموش می‌شود

*کشاورزان، برنج‌فروش نیستند

*خبری از اعتبارات و تسهیلات نیست

نگرانی از تغییرکاربری‌ها

فعالیت جزیره‌ای واسطه‌ها

نبود پایانه صادراتی برنج

فعالان تولید دیده شوند

نگرانی از رسوب برنج

برنج‌کاران در مواجهه‌ با سال‌های تلخ

حرکت روی مرزهای خودکفایی برنج

اتفاق مهمی که امسال شاهد آن بودیم، این است که تا پایان مهلت قانونی برای عرضه برنج داخلی حتی چندین روز در ادامه آن یعنی تا ۲۰ آبان‌ماه واردات اتفاق نیفتاد.به گزارش فارس، در کنار گزارش‌های خوش آب‌ورنگ تولید، تأسف‌بارتر از همه خالی‌شدن روستاها و خالی ماندن خانه‌هایی است که روزگاری محل زندگی همین مردمی بود که بخش بزرگی از تولیدات کشاورزی و دامی را تأمین می‌کردند و امروز زمین‌ها و باغ‌هایشان در هاله‌ای از فراموشی قرار گرفته، کاش زحمت و تلاش کشاورزان را قدر بدانیم.

منبع: خبرگزاری فارس

انتهای خبر/