به گزارش مازنداصناف، روزهای سرد که شروع می شود راسته پارچه فروش های بازار اصفهان هم تغییر شکل می دهد و پارچه های نخی و نازک، جایشان را به پشمی هایی می دهند که به واسطه ضخیم تر بودن، قیمت هایشان هم گران تر است.
با یک حساب سرانگشتی هم می شود فهمید که اگر بخواهی پارچه پشمی زمستانی را متری ۳۸۰ هزار تومان بخری باید تقریباً نزدیک دو میلیون خرج کنی؛ این موضوع در بازار پارچه در خیابان ابن سینا به خوبی مشخص است؛ راسته ای که این روزها خلوت است و فروشندگانش چندان راضی نیستند.
گرانی پارچه های زمستانی نه تنها بازار آنها را کساد کرده؛ بلکه حلقه بعد از صنف پارچه فروشان، یعنی جایی که پارچه تبدیل به تن پوش می شود، نیز در فصل سرد سرشان خلوت تر است.
نکته جالب این روزهای بازار، در بورس پارچه فروشی های اصفهان، سیاستی است که به نظر می رسد توانسته موفق عمل کند و کار و کاسبی کساد فروشندگان را قدری رونق ببخشد. به این ترتیب که پارچه ها را در قواره های مختلف بُرش می دهند و به عنوان ته طاقه و ظاهراً ارزان تر در سبدهای جداگانه به فروش می رسانند؛ در صورتی که این شگرد فروشنده ها برای به وسوسه انداختن خریداران به خرید ارزان است.
پارچه هایی که در سبدهای رنگارنگ جلوی مغازه ها جا می گیرد معمولاً پارچه های از مُد افتاده ای است که دیگر مشتری ندارد. ته طاقه هایی که به نسبت پارچه های به روزتر قیمت کمتری دارند و تخفیفات خوبی هم بر آنها اعمال می شود.
برخلاف این پارچه های کلیشه ای، پارچه های به روز روی مانکن ها تن پوش می شوند و با قیمت های گزاف به فروش می رسند و حال و هوایشان متفاوت است.
بزازان این خیابان خوب نقشه راه را بلد شده اند و به نوعی نبض بازار پارچه را به دست گرفته اند؛ گرچه به اعتقاد خودشان تا زمانی که مشتری نباشد هیچکدام از سیاست های بازار خوب عمل نمی کند.
نوسانات ارزی و کیفیت پایین پارچه های ایرانی
احمد، صاحب یک مغازه بزرگ است که انواع پارچه های زمستانی از مخمل گرفته تا بافتنی و چرمی را در مغازه خود دارد و به نوعی مغازه اش باب طبع هر سلیقه ای است. وقتی از وضع و حال بازار می گوید؛ نارضایتی در چهره اش نمایان می شود؛ خم می افتد به پیشانیش و شروع به صحبت می کند: کمی که بایستید می بینید که چند تا مشتری می آیند، سوال می کنند و می روند؛ شده ایم اینجا طوطی پاسخگو!
نوسانات ارزی، کاهش ارزش پولی و کیفیت پایین پارچه های ایرانی باعث شده که بازار پارچه این روزها اوضاع خیلی خوبی نداشته باشد و به واسطه قیمت بالای پارچه های زمستانی خریدار کمتری هم داشته باشد و به قولی بازار راکد بماند
وی می افزاید: همه دنبال جنس دوخته هستند؛ دیگر کمتر کسی دنبال خیاط و خیاطی می رود. پارچه ها هم که اغلب وارداتی شده و گران پای ما درمی آید؛ نمی توانیم که آتش به مالمان بزنیم و زیرقیمت بفروشیم به هر حال باید اینجا کاسبی کنیم. بعضی از مغازه ها کرایه ای است باید اجاره اش هم در بیاید.
طاقه های روی هم چیده شده از کنج دیوار شروع شده و تا ته مغازه ادامه دارد؛ نازک ها در یک دسته و زمستانی ها و پاییزه ها در دسته ای دیگر. مغازه پر از رنگ است اما به اعتقاد احمد، روزگار پارچه فروشان با این وضعیت سیاه شده است.
قیمت های مغازه اش از متری ۹۰ هزار تومان شروع می شوند و تا ۶۰۰ هزار تومان هم ادامه دارد، البته این قیمت ها تنها شامل پارچه های متوسط به بالا است ولی اگر بخواهی یک پارچه لوکس زمستانی با طرح و لعاب متفاوت تهیه کنی قیمت ها دیگر به این شکل نیست و میلیونی می شود. به این ترتیب برای خرید این نوع پارچه ها باید چند میلیونی در کیف پولت داشته باشی و پا به فروشگاه های مزونی پارچه بگذاری که مثلاً از یک نوع پارچه خاص تنها یک طاقه دارند و بس.
نوسانات ارزی، کاهش ارزش پولی و کیفیت پایین پارچه های ایرانی باعث شده که بازار پارچه این روزها اوضاع خیلی خوبی نداشته باشد و به واسطه قیمت بالای پارچه های زمستانی خریدار کمتری هم داشته باشد و به قولی بازار راکد بماند.
فقط کافی است لیست قیمت ها را ببینی؛ یک متر پارچه ۷۰۰ هزار تومانی که برای یک «پافر» باید حداقل دو متر از آن را بخری. یا پارچه برای دوخت «هودی» که تقریبا بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان قیمت خورده است.
بازاری برای تمام فصول
بازار پارچه یکی از بازارهایی است که معمولاً با تغییر فصل، تغییر شکل می دهد و هر سال هم با تورم و قیمت دلار پیش می رود که علت اصلی رکود بیشتر آن در زمستان همین است.
در همین ارتباط رئیس اتحادیه پارچه فروشان اصفهان در پاسخ به این سوال که چرا با سرد شدن هوا بازار پارچه هم با رکود مواجه شده است، بیان می کند: یکی از عللی اصلی این موضوع گران شدن پارچه ها است به خصوص که پارچه های این فصل معمولاً ضخیم تر بوده و گران تر پای مشتری درمی آید. به این دلیل که هزینه های تولید داخل بیشتر شده و همچنین وارداتی ها با نوسانات ارزی روبرو هستند، قیمت پارچه هم بالا رفته است.
تقی زاده: متاسفانه اجناس چینی و اندونزی و کره بازار داخل را پر کرده اند و تولید کنندگان داخلی نمی توانند با آنها به رقابت بپردازند و همین موضوع، بازدهی این صنعت را به حداقل رسانده و نساجی اصفهان با مشکل روبرو شده است
احمد تقی زاده افزایش دستمزدها و حقوق و هزینه های جاری و مواد اولیه را نیز از جمله موارد دخیل در گرانی پارچه می داند و می گوید: در عین حال پایین آمدن قدرت خرید مردم باعث شده که بازار پارچه دچار رکود شود.
وی می گوید: در حال حاضر حدود ۴۰ درصد صنعت نساجی کشور مربوط به اصفهان است اما با این وجود وارداتی ها گوی سبقت را از داخلی ها ربوده اند و همین باعث شده که تولید کنندگان پارچه با مشکلات فراوانی روبرو شوند.
تقی زاده ادامه می دهد: متاسفانه اجناس چین، اندونزی و کره بازار داخل را پر کرده اند و تولید کنندگان داخلی نمی توانند با آنها به رقابت بپردازند و همین موضوع، بازدهی این صنعت را به حداقل رسانده و نساجی اصفهان با مشکل روبرو شده است.
در حال حاضر بالای ۷۵ درصد پارچه پوشاک مدارس و ۱۰۰ درصد پوشاک بیمارستانی در اصفهان تولید می شود و این موضوع نشان می دهد که اصفهان از لحاظ صنعت نساجی هنوز هم حرفی برای گفتن دارد اما مشکلات نمی گذارد که این صنعت مثل گذشته با تمام توان به کار خود ادامه بدهد و چرخ تولید پارچه های داخلی به خوبی بچرخد.
انتهای خبر/