نوش دارو بعد از مرگ سهراب!
به گزارش مازند اصناف؛ مازندرانی که پس از یکسال وضعیت کرونایی اش در اسفندماه به زرد تبدیل شد آنقدر تدابیر دولت مردان خوب بود که چندی نگذشت در چشم برهم زدنی دوباره به نارنجی و قرمز رسید.
اما می‌خواهیم دراین یادداشت تدابیر دولتمردان در مازندران را بررسی کنیم، تدابیزی همچون عدم کنترل ورود و خروج مسافران به این استان طوری که میزان سفر به مازندران حدوداً یک و نیم میلیون سفر گزارش شود.
آقایان مسوول شما نتوانستید بر صنوف اصلی همچون نانوایی‌ها، لبنیاتی‌ها و دیگر صنوفی، که رفت‌وآمد در آن زیاد است، نظارت کنید و اکثر فروشنده های آن از ماسک زدن و یا پول نقد گرفتن خودداری کردند و همچنان می‌کنند.
شما با بازگشایی بازارهای دستفروشی در شب عید آن‌هم بدون کنترل و نظارت بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی در این ایام توسط مردم یا دستفروشان مرکز شهر باعث شدید اکنون وضعیت کرونایی قرمز شود.
آقایان با بازگشایی تالارهای پذیرایی و مساجد جهت برگزاری مراسمات کاری کردید اکنون بیمارستان‌های ما ظرفیت‌شان تکمیل شود.
این‌ها نمونه‌ای کوچک از تدابیر بی‌تدبیرانه دولتمردان در مازندران بود که باید به آن‌ها گفت علی برکت الله.
آقایان مسوول، جناب استاندار و فرمانداران محترم، چگونه می‌توانید شب‌ها بخوابید وقتی بدلیل عملکرد ضعیف‌تان و بی‌تدبیر‌های‌تان مردم مازندران جان‌شان را از دست می‌دهند و خانواده‌ای را نمی‌توانید پیدا کنید که داغدار عزیزانش نباشد.
این روزها که وضعیت مازندران قرمز شد، بازهم زورتان به کسبه‌هایی رسید که در سال ۹۹ نیمی از زمان سال را مجبور شدند تا بدستور شما تعطیل کنند و ضررهایش را از جیب پرداخت کردند.
اما پس از یکسال دیگر جیب همین کسبه‌ها نیز خالی شده است دیگر توانی نیست برای پرداخت مالیات، قسط‌های بانکی، اجاره‌های مغازه و حتی مخارج سرسام آور زندگی که به لطف هیئت دولت ناکارآمد هرروز بدتر از دیروز است.
عالیجنابان چگونه غیرت‌تان اجازه می‌دهد پدری شرمنده خانواده‌اش شود؟ چگونه می‌توانید قبول کنید کارآفرینان استان به سمت ورشکستگی بروند؟. دیگر هیچ کارآفرینی امید به جذب نیرو ندارد چراکه هرروز بخاطر عدم کنترل کرونا باید واحد صنفی‌اش را تعطیل کند.
حال سوال ما اینجاست، چرا زمانی که وضعیت استان زرد بود کنترل نکردید؟. چرا آن زمان ورودی استان را مسدود نکردید؟. حتماً باید وضعیت قرمز شود تا راه را مسدود کنید؟. چگونه ادارات‌تان تعطیل نمی‌شود؟. چطور در باغ‌ها، تالارها و آرامستان‌ها مراسمات برگزار می‌شود ولی واحدهای صنفی باید در این فشار اقتصادی مغازه‌شان را تعطیل کنند ؟.
چه کسی باید صدای این عزیزان زحمت‌کش را بشنود؟ چه کسی باید ذره‌ای به فکر خستگی بیش از حد کادر درمان باشد؟.
با این روش مدیریتی شما در کنترل کرونا تنها کسی که متضرر می‌شود صنوف زحمت کش هستند که باید بدون درآمد و بازگشایی مغازه هم اجاره بدهند، هم مالیات و عوارض .
درپایان آقای حسین زادگان استاندار مازندران؛ نوش دارو پس از مرگ سهراب فایده‌ای ندارد چراکه شماحقوق خود را بطور کامل حتی شاید با اضافه کار دریافت می‌کنید اما با تصمیمات‌تان جیب مغازه دارها را خالی کردید و با بی‌تدبیری‌تان کارآفرینان را ورشکسته نمودید. این نوع مملکت‌داری که هنر نیست.
امیراسدی