به گزارش مازند اصناف؛ در یک ماه گذشته شاهد قیمتهای نجومی و روند رو به رشدی در بازار میوه هستیم و قیمت میوه در بازار بهرغم قول مسئولان برای کاهش، همچنان افزایشی است و دسترسی برای خرید مردم به این محصولات هر روز سختتر میشود.
این در حالی است که آمار رسمی نشان میدهند کشور ما سالانه ۱۸ میلیون تن انواع میوهها را تولید میکند که در ۳۵ قلم جایگاه اول تا پانزدهم دنیا را در اختیار دارد. تنوع تولید میوه در ایران بسیار زیاد است و به غیر از چهار قلم، آناناس، انبه، موز و نارگیل که شاید نیازی هم به واردات آنها نباشد، بقیه میوهها از داخل تأمین میشوند.
وعده کاهش قیمت میوه فراموش شد!
اسدالله کارگر رئیس اتحادیه میوهفروشان و گروهی از مسئولان وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صمت در شهریورماه وعده دادند با عرضه میوههای پاییزه، قیمتها کاهش چشمگیری خواهد داشت، اما پس از گذشت پاییز و ورود به سه ماهه پایانی سال و با رسیدن بازه زمانی بازار شب عید مشاهدات نشان میدهد، قیمتها نهتنها کاهش نیافته بلکه به صورت چشمگیری رشد داشت.
عباس قبادی دبیر ستاد تنظیم بازار کشور هم که اعلام کرده بود: مقرر شده تأمین میوه شب عید از سوی اصناف انجام شود و در کنار آن حدود ۴۰ هزار تن سیب و پرتقال ذخیره شده که اگر افزایش قیمتی اتفاق افتاد از محل ذخایر قیمتها کنترل شود.
گرانیها بیداد میکند؛ میوه از سفره مردم حذف میشود
از سویی دیگر گرانیها بیداد میکند تا جایی که با توجه به گرانی سایر اقلامی مصرفی مردم مانند گوشت و مرغ و... که در حال حذف از سفره مردم است؛ حالا گرانی میوه در حالی که این موضوع ربطی به تحریم ندارد، بیداد میکند و امروز میوه هم در حال حذف شدن از سبد غذایی طبقات محروم جامعه است.
کارشناسان حوزه کشاورزی، دلیل عمده بالا بودن قیمت میوه را خُرد بودن اراضی، کم بودن مکانیزاسیون در صنعت کشاورزی و عدم حمایتهای دولت میدانند؛ البته در نیمه دوم سال جاری نمایندگان جامعه کشاورزی اعتراض داشتند که دولت قیمت نهادههای کود را پنج تا ده برابر افزایش داده است بدون اینکه در نظر بگیرد بهازای یک واحد مصرف کود شیمیایی ۹ واحد محصول بیشتر میشود.
سید رضا نورانی، رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در رابطه با تأثیر شیوع کرونا بر قیمت میوه گفته بود: دستمزد کارگر از ۷۰ هزار تومان به ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار تومان بهصورت روزمزد رسیده است. مثلاً سالهای قبل بسیاری از کارگران برای میوهچینی از استانهایی به استانهای تولیدکننده میرفتند، اما کرونا جابهجایی را محدود کرده و کارگران به خاطر کرونا جابهجا نمیشوند، علاوه بر آن هزینههای درمان هم افزایش یافته است که این موارد بر دستمزد نهایی کارگران اثر دارد.
او میگوید: ۳ درصد تولیدات صادر میشود، اما ۳۰ درصد تولید میوه ضایعات داریم و معتقد است اگر ضایعات کم شود قیمتها متعادلتر خواهد شد.
این فعال بخش خصوصی صادرات را عامل اشتغالزایی میداند و تاکید دارد: ۴۰ تا ۵۰ درصد ضریب اشتغال مربوط به کشاورزی و صنایع تبدیلی است و صادرات نیروی محرک تولید و اشتغالزایی است.
در مقابل عباس قبادی دبیر ستاد تنظمی بازار و معاون بازرگانی داخلی وزارت صمت، علت گرانی این روزهای میوه را صادرات خواند و اظهار کرد: افزایش نرخ ارز یکی از دلایل اصلی رونق صادرات میوه است. تأخیر در حمل به دلیل بارشهای اخیر و همچنین سرمازدگی برخی میوهها در استانهای فارس و کرمان از دیگر دلایل افزایش قیمت میوه در بازار است.
مقصر گرانی کیست؟
میزان ذخیرهسازی سیب و پرتقال حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار تن است که به نسبت یک میلیون تن سیب و پرتقال تولیدی کشور قابل مقایسه نیست. اما سؤال اینجاست که این میان نقش نظارت و برنامه ریزی برای عرضه و صادرات بر عهده کیست؟ چه کسی باید بازار را مدیریت کند تا بلایی که سر سیب زمینی و پیاز و فاسد شدن آن و تأثیرش بر قیمت بر سر سایر محصولات نیاید و هم بازار داخلی تأمین و کنترل گردد و هم از مزایای صادرات بهرهمند شویم.
پاسخ یک جمله بیشتر نخواهد بود و آن عدم هماهنگی میان دستگاههای دولتی برای ساماندهی بازار و ناکارآمدی دولت در این بخش در ساماندهی به این شرایط است که دود آن به چشم همه مردم رفته و زیان آن از جیب قشر آسیبپذیر کسر خواهد شد.
نقش دلالان در گرانیهای بازار میوه
دلالی آفت دیگر بازار میوه است و از زمانی که محصول هنوز نرسیده، بالای سر کشاورز هستند تا اقدام به پیش خرید محصول به قیمت پایین کنند، دلالی در بخش واردات هم کم نیست. میوههای خارجی مانند موز و آناناس که سود بیشتری دارد در میدان مرکزی میوه و ترهبار چند بار بین دلالان دست به دست میشود.
متولیان تولید و فروش میوه میگویند: پرتقالی که الآن بالای ۲۰ هزار تومان به دست مصرفکننده میرسد را دلالها بین ۵ تا ۷ هزار تومان از کشاورز خریدند.
اکبر یاوری عضو هیئت مدیره اتحادیه بارفروشان با بیان اینکه پرتقال روی درخت با کیلویی ۶ تا ۷ هزار تومان معامله میشود، هزینههای بستهبندی و انبارداری در حدود کیلویی دو هزار تومان به آن اضافه میشود، بنابراین باید حداکثر کیلویی ۹ هزار تومان در انبار قیمت داشته باشد. این فرمول محاسبه برای سایر میوهها هم تقریباً عددی مشابه دارد.
صنوف میوه میگویند: در زمان حاضر پرتقال در دست باغداران نیست و پرتقال به میادین میوه با قیمت ۸ هزار و ۵۰۰ هزار تومان وارد و با قیمت حدود ۱۰ هزار تومان خارج میشود و اگر پرتقال با قیمت ۱۰ هزار تومان به دست اعضای صنف فروشندگان میوه برسد با ۳۵ درصد سود یعنی با قیمت ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومان باید به دست مصرفکننده نهایی برسد اما چرا با این قمیت یافت نمیشود؟؛ البته پاسخ مشخص است و آن نداشتن نظام توزیع و نظارت دقیق است.
فعالان میوه می گویند دلیل گرانی میوه نیستند زیرا خودشان هم مصرف کنندهاند و در تعیین قیمت نقشی ندارند و بنابر قیمت عرضه شده در میدان مرکزی میوه و تره بار خرید میکنند و با سود مصوبی به فروش می رسانند.
ناظران خودشان را به خواب زدهاند
نظارتی بر بازار نیست و فروشندگان به هر قیمتی که دوست دارند میوه و ترهبار را میفروشند و کسی نیست بپرسد چرا؟؛ بهانه اجاره مغازهها هم به قیمتها میافزاید. گویا مسئولان نظارتی خوابند که قیمتها از مبدأ تا مصرف به جای ۳۰ درصد بیش از ۱۰۰ درصد افزایش پیدا میکند؛ این در حالی است که در آستانه شب عید هستم و وزارت صمت قول داده قیمت ها شکسته خواهد شد اما نگرانی از این بابت است که این وعده فراموش شود و باز هم شاهد یک گرانی دیگر باشیم./راه دانا
انتهای پیام/