logo

کد خبر : 33245
تاریخ خبر : 1399/10/08
سرآمدن صبر ۱۴ ساله یک سرمایه‌گذار/ دست نیاز سرمایه‌گذار با هدف اشتغال‌زایی برای هزار نفر در نور

سرآمدن صبر ۱۴ ساله یک سرمایه‌گذار/ دست نیاز سرمایه‌گذار با هدف اشتغال‌زایی برای هزار نفر در نور

<p><span style="font-size: larger;">سرمایه&zwnj;گذار مجتمع تجاری ـ تفریحی نگین شمال نور، که پس از 14 سال همچنان درگیراختلاف نظرهای بین شهرداری، نظام مهندسی و برخی ادارات برای راهاندازی مجتمع است با گلایه از وضعیت موجود، گفت: انتظار دارم بعد از این همه سال، مسؤولان مرا به عنوان شریک بپذیرند و مشکلاتم را درک کنند. </span></p>

به گزارش مازند اصناف؛ به نقل از فارس- آذر ماه خبری با عنوان «روشن شدن بارقه‌های امید...» در خبرگزاری فارس  منتشر شد (بیشتر اینجا بخوانید) در این گزارش مسؤولان در پی گلایه این سرمایه‌گذار و بررسی مشکل وی وعده حل و پیگیری را دادند.

اما بعد از مدتی فضا همچنان مه‌آلود است چون سرمایه‌گذار پروژه بار دیگر از خبرنگاران خواست تا عواملی که سبب کندی کار می‌شود را از طریق رسانه‌ها به گوش مسؤولان برسانند.

این سرمایه‌گذار به قول خودش دیگر چیزی به جز امید برای وی باقی نمانده و آرزو دارد هر چه زودتر این مجتمع افتتاح و صدها نفر در آن مشغول کار شوند.

حسین نوروزی سرمایه‌گذار مجتمع تجاری ـ تفریحی نگین شمال نور از ما خواست تا برای شنیدن درد دل و انعکاس آن به محل مجتمع برویم ناگهان محل جلسه را تغییر داد و در منزلش از ما پذیرایی کرد اما وقتی به منزلش رفتیم با صحنه اسفباری مواجه شدیم.

 

 

*انتظار پشت درب‌های بسته/ امروز و فردا شدن تحقق وعده 

وارد اتاق‌هایی خالی بدون فرش شدیم که تنها یک تشک و پتو روی زمین و بخاری گازی که لوله آن از دودکش شومینه خارج شده بود به‌عنوان وسیله گرمایشی روشن بود، با خودمان گفتیم این وضعیت سخت هرگز شایسته یک سرمایه‌گذار نیست...

وقتی علت را پرسیدیم، به موارد مطرح شده در گفت‌و‌گوی قبلی اشاره کرد و پاسخ داد: اختلاف‌نظرهای شهرداری، نظام مهندسی، ادارات خدمات‌رسان و برخی مکاتبات بین آنان، هر چند مدت بار اضافه‌ای را بر بارهای قبلی که به دوش من انداختند، تحمیل می‌کنند که دیگر توانش را ندارم.

 

*بار هزینه‌ها کمرم را شکست خانه‌ام را فروختم!

وی اضافه کرد: فاکتورها کمرشکن است، برای اتفاقاتی که تاکنون افتاد، همه چیزم را دادم، از ۱۷ هزار متر مربع مجتمع که ۵۰ درصد آن مال من بود اکنون فقط ۴ هزار متر مربع برای من مانده است، چگونه باید ۱۷ هزار متر را تکمیل کنم، هزینه فاکتورها، خرید امتیازات و غیره را پرداخت کنم.

نوروری بیان کرد: منزلم را فروختم تا بدهی‌ها را بدهم و اکنون در این سن و سال که با زحمت توانستم آبرو جمع کنم،  تنها آرزوی من این است که اجاره‌نشین نباشم!

این سرمایه‌گذار ادامه داد: البته انتشار خبر قبلی تاثیر به‌سزایی داشت و  شهرداری، نظام مهندسی و اداره برق توافقاتی کردند و قرار شد تا ۱۴ هزار متر خروجی نظام به عهده شهرداری و مابقی بر عهده سرمایه‌گذار باشد که حدود ۳ هزار متر سهم من می‌شد و پذیرفتم، اما دوباره نقشه اصلاح و برای همین فاکتور جدید صادر شد که علاوه بر مبالغ قبلی هزینه جدیدی اضافه شد.

 

*کارم به دادگاه کشید بدهکار شدم!

وی به یک طبقه اضافه که در نقشه بود ولی وجود خارجی نداشت اما سال‌ها به عنوان یک مشکل اصلی مطرح و مانع پیشرفت کار شد، اشاره و بیان کرد: این طبقه در واقع پشت بام مجتمع است که شهردار وقت آن را نپذیرفتند و احدی از اعضای شورای وقت هم درخواست غیرمعقول داشتند و همین امر سبب شد تا کار ما به اطلاعات و دادگاه هم بکشد.

ولی در دادگاه با اعتراف به بهتان و عذرخواهی وی، بنده تبرئه شدم اما پس از آن سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی اضافه شد البته قبلا هم تهدید کرده بودند که اجازه نمی‌دهند کار پیش برود با این مانع‌تراشی ۷ میلیارد وام من برگشت خورد، سند ندادند و بدهکارم کردند.

 

*داستان فروش واحدهای تجاری با دادن حق مالکیت به خریداران

  وی بار دیگر از انتشار درد دل قبلی، قدردانی کرد و گفت: اصلاح نقشه و حذف یک طبقه اضافه که نمی‌دانم از کجا آمده بود از ثمرات انتشار خبر قبلی بود اما برای همین اصلاح مجددا فاکتور جدید صادر کردند در صورتی که می‌توانستند کمک کنند و این مبلغ را نگیرند.

نوروزی از دیگر مشکلات را فروش واحدهای تجاری سهم شهرداری با دادن حق مالکیت به خریداران عنوان کرد و افزود: در قرارداد مشارکت مقرر بود که سرقفلی فروخته شود که علاوه بر اینکه به نفع شهرداری بود چون شهرداری با این نحوه فروش همه حقوق را از خود سلب کرده و دیگر منافعی ندارد در حالی که می‌توانست درآمد پایدار برای خود ایجاد کند.

نوروزی گفت: از طرفی برابر اساسنامه طبقات و واحدها برای مشاغل خاص تعیین که کاملا نظام‌مند و شکیل بود، فروش سرقفلی ضمن نظم دادن به بازار، محل قرار گرفتن مشاغل را نظام‌مند می‌کرد که شهردار با فروش مالکیت حقوق دیگران را ضایع کرده است.

وی با اشاره به سابقه تصمیم‌گیری و مذاکره با شهرداری در احداث این مجتمع، بیان کرد: مردم نور می‌دانند که زمین مجتمع متعلق به کشتارگاه سنتی بوده که علاوه بر بوی بد، فاضلاب آن وارد رودخانه می‌شد و به محیط زیست لطمه شدید می‌زد، وقتی برای مذاکره به شهرداری رفتم، در همان زمان به من پیشنهاد شد که زمین را خریداری کنم که اگر اینکار را می‌کردم در مجموع برای خرید زمین و گرفتن پروانه باید ۷ میلیارد هزینه می‌کردم اما اکنون ۷۰ میلیارد هزینه کردم و هنوز به نتیجه نرسیدم.

 

*۱۴ سال است هزینه کردم بازار سنتی شکست نمی‌خورد

سرمایه‌گذار مجتمع تجاری ـ تفریحی نگین شمال نور در بخش دیگری از سخنان خود به مزایای این بازار اشاره کرد و افزود: اینجا بازار سنتی است، بازارهای دیگر و مجموعه‌ای ممکن است شکست بخورد که تجربه‌ هم این موضوع را ثابت کرد ولی سراغ نداریم که بازار سنتی شکست خورده باشد زیرا با ۵۰ ـ ۶۰ میلیون سرمایه می‌توان در این بازار شروع به کار کرد و خریدار هم حق چانه‌زدن دارد و با کمی بالاتر یا پائین‌تر خرید می‌کند.

وی با بیان اینکه اگر شهرداری و نظام مهندسی کمک کنند تا دهه فجر این مجتمع تکمیل و حدود هزار نفر مشغول به کار می‌شوند، خاطر نشان کرد: نظام مهندسی و شهرداری باید با تعامل بیشتر مرا به‌عنوان یک شریک بپذیرند و مشکلاتم را درک کنند، به ضرر و زیان شریک هم فکر کنند، ۱۴ سال هزینه کردم، با همه مشکلات مجتمع را نگهداری کردم در قرارداد شهرداری تعهد کرده بود در صورت پیشرفت فیزیکی ۵۰ درصدی پروژه، سند تحویل دهد و موارد متعدد که الان به آنها استناد می‌شود بنابراین انتظار دارم در این مورد هم به قرارداد استناد کنند و شراکت داشته باشند.

نوروزی در پایان بار دیگر با درخواست از نظام مهندسی برای کمک به تکمیل و راه‌اندازی پروژه، گفت: اگر همکاری و تعامل بیشتر شود با سرعت کنتور برق همه واحدها هم وصل می‌شود، واحدهایی که به تناسب شغل نیاز به گاز و آب دارند نیز انشعابات آن‌ها متصل و پروژه فعال می‌شود.

 آقای نوروزی از استان آذربایجان برای سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال اقدام به فعال کردن این پروژه در این مجتمع کرده، ۱۴ سال هم از انتظارش می‌گذرد، این یک طرف ماجرا طرف دیگر شعار مسؤولانی که می‌گویند سرمایه‌گذار نداریم تا از اشتغال‌زایی حمایت کنیم! اینجاست که تفاوت بین حرف و عمل آشکار می‌شود، آیا در این مورد سکوت جایز است، مسؤولان رسیدگی کنند.

انتهای پیام/