به گزارش مازند اصناف؛ فعالان صنفی در سالهای اخیر به دلیل تحریم اقتصادی و تحمیل رکود تورمی به بازار روزهای سختی را سپری کردند اما اوج فشارهای اقتصادی زمانی به آنها تحمیل شد که ویروس ناشناخته کرونا تمامی دنیا را درگیر کرد و برای مقابله با آن فعالان صنفی در ایران همانند سایر کشورها به ناچار فعالیت خود را متوقف کردند.

تشدید رکود اقتصادی به دلیل شیوع ویروس کرونا، عدم حمایت از سوی دولت و بی تفاوتی رئیس و هیات رئیسه نسبت به معضلات فعالان صنفی و عدم پیگیری مصائب صنفی موجب شده تا این  افراد در رسانه ها به بیان انتقاداتی از عملکرد روسای اتاق ها بپردازند ولی اعمال محدودیت از سوی اتاق اصناف تهران و سکوت اتاق اصناف ایران تنها واکنش نمایندگان فعالان صنفی در اتاق اصناف ایران است که حقوق های میلیونی در پایان هر ماه از محل تکیه زدن بر صندلی ریاست اتاق اصناف ایران به دست می آورند.

یکی از دردهای فعالان صنفی در اقتصاد کرونا زده این است که چرا رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران حتی شده به ظاهر با آنها همدردی نکرده و برای رفع مشکلات فعالان صنفی که مهمترین منبع درآمدی  اتاق اصناف ایران و تامین کننده حقوق چند ده میلیون تومانی رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران هستند سکوت کرده اند و صرفا از درآمد فعالان صنفی برای دریافت حقوق های نجومی استفاده کرده و در مسافرت های دور اروپا و آمریکا خرج می کنند.

هنوز از اذهان فعالان صنفی نبود رئیس اتاق اصناف ایران و هیات رئیسه در ساختمان خیابان گلریز و عدم پیگیری مشکلات صنفی پاک نشده است؛ در خبرهای در گوشی شنیده می شد که روسا عازم سفر به ینگه دنیا شده اند و گاهی نیز این شنیده ها تلطیف می شد و دوستان اعلام می کردند که رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران برای سرکشی به معضلات صنفی عازم استان ها و شهرستان های خود شده اند. البته اگر این حرف صحت داشت لااقل امید می رفت رئیس اتاق اصناف ایران یکبار در مصاحبه ای تلویزیونی، رادیویی و با رسانه های مکتوب و دیجیتال حاضر شود اما این اتفاق نیفتاد و ابراهیم درستی نماینده نماینده وزیر سابق صمت در اتاق اصناف ایران به صورت محدود پاسخگوی اصحاب رسانه شد.

سکوتی این همه ممتد در مقابل نوار  معضلات فعالان صنفی دو سوال را به اذهان متبادر می کند که آیا رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران شرح وظایف خود را در قبال مسئولیتی که پذیرفته اند، نمی دانند وبه همین دلیل پیگیری مسایل صنفی را رها کرده اند یا اینکه شوق باقی ماندن در مسند ریاست به شرط جلب رضایت مسئولان دولتی آنها را تا این حد ساکت کرده است؟  

دریافتی ۳۲ میلیون تومانی رئیس اتاق اصناف ایران
یک منبع آگاه در گفتگو با خبرنگار بازار از دلیل سکوت رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران پرده برداری کرده و می گوید: دریافت حقوق ۲۷ میلیون تومانی و ایاب و ذهاب ۵ میلیون تومانی و دریافتی ماهانه حدود  ۳۲ میلیون تومان یکی از جذابیت های اتاق اصناف ایران برای رئیس و هیات رئیسه است.

وی می افزاید: بدون تردید رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران پیگیر مشکلات فعالان صنفی نیستند زیرا اگر اینچنین بود ناچار باید سکوت خود را می شکستند و مسایل  فعالان صنفی را پیگیری می کردند اما جذابیت های مالی و جایگاه اجتماعی که از کنار تکیه داده بر صندلی ریاست و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران عاید این افراد شده باعث شده تا آنها در قبال صاحبان صنوف احساس مسئولیت نکرده و چشم خود را به روی مشکلات فعالان صنفی ببندند.

این منبع آگاه ادامه می دهد: میزان حقوق اعضای هیات رئیسه اتاق ایران نیز ۱۵ میلیون تومان به علاوه حق ایاب و ذهاب است که در نهایت مجموع دریافتی آنها را به ۲۰ میلیون تومان می رساند.

یک ضرب و تقسیم ساده نشان می دهد که حقوق و دریافتی رئیس اتاق اصناف ایران بابت انجام ندادن شرح وظایفی که به عهده دارد ۷ برابر بیشتر از یک کارگری است که از صبح تا شب باید در بدترین و سختترین شرایط کار کند و همواره بیم و امید ترس از کار را به بهانه های واهی عدم بهره وری و... و. داشته باشد. حال مهمترین سوال این است که بهره وری رئیس اتاق اصناف ایران برای جامعه صنفی چه بوده است که آنها باید این میزان حقوق ماهیانه را دریافت کنند؟ میزان حقوق رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران بر مبنای کدام قانون و از چه منبعی تامین می شود؟

البته به این موارد باید به حجم سنگین بدنه اتاق ایران و  عدم شفافیت و ارایه گزارش به اصناف در نحوه  هزینه کرد  را افزود. به خصوص که بخش مهمی از این  هزینه باید صرف اطلاع رسانی و پژوهش   های کاربردی و کمک به بهبود و ارتقا و شهرستانها و حل مشکلات آنها  و به طور کلی وظایف ۱۶ گانه  هیات رییسه  تخصیص یابد. به علاوه  باید دید آیا در کنار این هیات رییسه ساکت  دبیر کلی  هم در اتاق اصناف وجود دارد؟ و یا اگر هست چه می کند؟  

جای خالی نظارت بر عملکرد رئیس و هیات رئیسه اتاق  اصناف ایران
 براساس قانون؛ پرداخت بخشی از درآمدهای حاصل از صدور پروانه در اتحادیه های صنفی به حساب اتاق  اصناف ایران، پرداخت سه درصد از محل درآمد اتاق های اصناف شهرستان ها به حساب اتاق اصناف ایران و تخصیص بخشی از درآمد حاصل از جریمه ها سه منبع مهم تامین درآمد اتاق اصناف ایران هستند.

اما برای شنیدن پاسخ این سوال که میزان حقوق رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران چگونه تعیین می شود؛ به سراغ منبع آگاه خبرنگار بازار در اتاق اصناف می رویم. وی در پاسخ به این سوال می گوید: برای تعیین حقوق رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران هیچ قانونی وجود ندارد و خود هیات رئیسه تصمیم می گیرند که چه میزان حقوقی را برای خود تصویب کنند.

این منبع آگاه تصریح می کند: هیات عالی نظارت و وزارت صمت باید بر عملکرد رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران نظارت داشته باشند اما غفلت از این مساله اساسی و کلیدی موجب شده تا منابعی که از سوی اتحادیه ها و اتاق های اصناف شهرستان ها به حساب اتاق اصناف ایران واریز می شود حیف و میل شده و ماهانه در قالب حقوق به حساب رئیس و هیات رئیسه اتاق اصناف ایران واریز شود و این درحالی است که همه ما به خوبی می دانیم عملکرد این تیم نمی تواند برای آنها استحقاق یک حقوق معمولی را خلق بکند چه برسد به حقوق های نجومی و چند ده میلیون تومانی.

این منبع آگاه به نکته جالب دیگری نیز اشاره می کند و آن هم واریز دو میلیون تومان به حساب روسای اتاق های اصناف شهرستان  ها در روز ملی اصناف است.

البته اگر شرایط عادی بود و مراسمی در تهران برگزار می شد شاید می توانستیم واریز این رقم را به حساب هزینه ایاب و ذهاب بگذاریم ولی مساله اساسی این است که مشخص نیست این رقم بابت چه چیزی به حساب روسای اتاق های اصناف شهرستان ها واریز شده است؛ ناگفته نماند که خبرنگار بازار تلاش های بسیاری را برای گرفتن پاسخ های روشن از هیات رئیسه اتاق اصناف ایران بابت مسایل مطرح شده در  این گزارش انجام داد اما همچنان کسی پاسخگو نیست./بازار

انتهای پیام/