کد خبر : 2869
تاریخ خبر : 1392/12/20
_1394535202.jpg)
«حنای بی‌رنگ» نتانیاهو در قضیه توقیف کشتی سلاح‌های ایرانی
<p style='text-align: justify;'><span style='font-family: Tahoma;'>داستان‌سرایی اسرائیل درباره کشتی سلاح‌های ایرانی، قضیه کشتی سلاح‌های ایرانی کارین A در سال ۲۰۰۲ را تداعی می‌کند که تل‌آویو از آن برای فریب جهانیان و تجاوز به غزه استفاده کرد، اما اکنون به نظر می‌رسد این ترفند دیگر کارساز نباشد.</span></p>
به گزارش مازند اصناف و به نقل از فارس در غزه، هنوز ساعاتی از سخنرانی «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در برابر لابی صهیونیستی «ایپاک» در واشنگتن و مواضع تحریک‌آمیز وی علیه تهران نگذشته بود که ارتش این رژیم از توقیف کشتی حامل اسلحه خبر دارد و مدعی شد، این کشتی ایرانی بوده و در راه خود به طرف غزه بود.
کسانی‌که سخنرانی نتانیاهو را شنیده بودند، تردید نداشتند، پس از سخنان تحریک آمیز وی علیه ایران حتما با اقدامی همراه خواهد شد تا صحت ادعاهای او را به اثبات برساند، به ویژه آنکه مذاکرات تهران و گروه 1+ 5 برای دستیابی به توافق دائمی برای پرونده هسته‌ای ایران در جریان بود.
از زمان امضای توافقنامه هسته‌ای ایران و گروه 1+5 همه شاهد مواضع نگران و مایوسانه رژیم صهیونیستی بودند، از جمله اینکه شخص نتانیاهو آن را «خطای تاریخی» غرب شمرده بود و یا «آویگدور لیبرمن»، وزیر خارجه صهیونیستی که درباره پیروزی بزرگ دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران از زمان پیروزی انقلاب هشدار داده بود.
در اینجا نیز به سخن «رون بن یشای»، تحلیلگر امور نظامی اسرائیل اشاره می‌کنیم که گفته است، اسرائیل از تبدیل توافقنامه مرحله‌ای به توافقنامه دائمی بیم دارد، چون ایران را در آستانه دستیابی به سلاح هسته‌ای قرار می‌دهد و ایران برای تحقق خواسته‌هایش آرام آرام و قدم به قدم گام بر می‌دارد.
همچنین سخن «اودی سیگال»، تحلیلگر سیاسی شبکه دو تلویزیون اسرائیل را یادآوری می‌کنیم که گفته بود: اسرائیل باید به نحوه تاثیرگذاری بر کشورهای بزرگ برای امضای قرارداد دائمی با ایران بیاندیشد. اسرائیل باید در عرصه دیپلماتیک فعالیت کند و اطلاعات امنیتی و اطلاعاتی جمع‌آوری و آنها را به کشورهای بزرگ ارائه دهد تا این کشورها ببینند که ایرانی‌ها چه می‌کنند. باید ایرانی‌ها را به این امر قانع کرد.
کسانی که سخنان سیگال را مرور کنند، نیاز چندانی به فهم یاوه سرایی »کشتی سلاح‌های ایرانی» ندارد که نتانیاهو تلاش کرد، همزمان با سفر خود به آمریکا، خبر توقیف آن را اعلام تا سخنان خود را با دلیل همراه کند.
نتانیاهو در سخنرانی خود با تکبر گفت که اسرائیل قدرت خیر در خاورمیانه است و تحت این عنوان، مدعی شد که ایران سوری‌ها را به قتل می‌رساند و اسرائیل زخم‌های آنها را درمان می‌بخشد؛ تا به این طریق این گرگ خود را در پوستین بره جلوه دهد، در حالی‌که او گرگ کوچکی در مدرسه اسلاف خویش است، کسانی‌که مرتکب بزرگ‌ترین جنایات بشری در حق فلسطینیان شدند.
درباره توقیف کشتی سلاح ایرانی مشاهده کردیم که اسرائیل تلاش کرد، برخی طرف‌ها را در این قضیه دخالت دهد. تل‌آویو مدعی شد، این کشتی حامل موشک‌های M302 ساخت سوریه است. اما این ادعاها به اینجا ختم نشد، چراکه «موشه یعلون»، وزیر جنگ اسرائیل در ادامه ادعا کرد، این کشتی حامل پرچم پاناما، 10 روز پیش از ایران راهی بندر پور در سودان و از آنجا راهی نوار غزه و به طور مشخص جنبش جهاد اسلامی شده است.
به گفته یعلون در غزه موجودیت مسلح و نظامی وجود دارد که ایران آن را تامین نظامی و مالی می‌کند و آن را آموزش می‌دهد و در عین حال خود نیز برنامه هسته‌ای و موشکی خود را با زبان خوش و شیرین به جهانیان ادامه می‌دهد.
وزیر جنگ اسرائیل ادعاهای خود را اینگونه ادامه می‌دهد: ایران بزرگ‌ترین منبع تروریسم در جهان است و در پس حمایت‌های مالی و تسلیحاتی از گروه‌های تروریستی در افغانستان و پاکستان و دیگر کشورهای آسیایی در کنار کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی قرار دارد.
از آنچه گذشت می‌توان نتیجه گرفت که اسرائیل تمام تلاش خود را به کار می‌برد تا موجبات روی گردانی گروه 1+5 از ایران شود تا با اسرائیل در اهداف خصمانه‌اش علیه تاسیسات هسته‌ای ایران همراهی کند و مانع از امضای توافق نهایی آنها با ایران شود.
با اینکه ایران حمایت خود از قضیه و مقاومت فلسطینی را پنهان نمی‌کند و آن را افتخاری برای خود می‌داند، اما داده‌ها نشان می‌دهد که قضیه این کشتی را بنابر توصیف محمود الزهار باید در چارچوب بازی از پیش باخته اسرائیل برای تحریف افکار عمومی غرب و به ویژه مردم و رهبران آمریکا جهت منزوی کردن ایران و نگه داشتن او در محاصره و تحریم و ممانعت از تلاش‌های بین المللی برای نزدیکی به آن ملاحظه کرد.
توقیف این کشتی ایرانی ما را به یاد سوم ژانویه 2002 می‌اندازد، هنگامی‌که اسرائیل اعلام کرد، کشتی سلاح‌های ایرانی موسوم به «کارین A » را در دریای سرخ در راه غزه توقیف کرده و در آن زمان «آریل شارون»، نخست وزیر وقت اسرائیل از این خبر برای منزوی کردن تشکیلات خود گردان فلسطینی و محاصره بین المللی آن و پایان دادن به حکومت یاسر عرفات استفاده کرد.
همچنین نباید فراموش کرد که اعلام توقیف کشتی کارین A مقدمه تجاوز گسترده اسرائیل به نوار غزه بود که 2 ماه پس از آن صورت گرفت و بسیاری از تشکیلات خودگردان اعلام کردند که این قضیه کشتی بود که یاسر عرفات را از پای درآورد، حالا و در همین برهه زمانی این سناریو بار دیگر در حال تکرار است و مقاومت فلسطینی به خوبی به آن پی برد و دلیل این مدعا بیانیه گردان‌های قسام، شاخه نظامی جنبش حماس درباره کشتی اسلحه بود که آن را تبلیغاتی مقدمه تجاوز به غزه دانست.
اما برای درک نتایج این بازی کافی است به سخنان «آموس گیلاد»، رئیس دایره سیاسی وامنیتی وزارت جنگ اسرائیل اشاره کرد که در آن از ناکامی تل‌آویو در مشغول کردن ذهن جامعه بین المللی و عدم تعامل این جامعه با قضیه کشتی سلاح‌های ایرانی سخن گفته بود.
همچنین تصریحات رادیو اسرادیل در دهم مارس که اعلام کرد: جامعه بین المللی ترجیح می‌دهد، خود را مشغول گفت‌وگو و مذاکره کند و بهتر آن می‌بیند که با ایران گفت‌وگو کند.
بدون تردید تصریحات گیلاد این بار پیام یاس و ناامیدی آشکار اسرائیل از اتحادیه اروپا بود، آن هم در زمانی که «کاترین اشتون» در سفری رسمی در تهران به سر می‌برد تا روند ادامه گفت‌وگوهای هسته‌ای را برای دور بعد که قرار است، 17 مارس در وین برگزار شود، دنبال کند.
با این حال نتانیاهو در نشست روز یک‌شنبه کابینه رژیم صهیونیستی گفت که «اسرائیل دلایل لازم برای اثبات اینکه ایران در پس این کشتی قرار دارد، را جمع‌آوری خواهد کرد» و این سخن اعتراف آشکار از جانب نتانیاهو است که اتهامات پیشین ایران بدون دلیل و مدرک بوده است.
و در پایان توجه شما را به اظهارات «چلو روزنبرگ»، کارشناس امور امنیتی اسرائیلی جلب می‌کنم که تاکید کرده بود، نتانیاهو در سفر به آمریکا درپی تحقق یک هدف بود: تمرکز بر موضوع ایران، در حالی‌که واشنگتن خواهان تمرکز بر روند سیاسی با فلسطینیان بود.
روزنبرگ، تحلیلگر صهیونیستی در مقاله‌ای که روزنامه معاریو آن را روز گذشته منتشر کرد، در این ارتباط گفت که از مانورهای آمریکا چنین بر می‌آید که موضوع ایران در گفت‌وگوهای کاخ سفید با نتانیاهو جایی ندارد.
در پایان روزنبرگ چنین نتیجه گرفت که نتانیاهو در اشتباه است، اگر تصور کند، با توقیف این کشتی و ضبط سلاح‌های موجود در آن می‌تواند، جامعه بین المللی را تحریک کند و آماده حمله گسترده به تاسیسات هسته‌ای ایران شود، این توهمی بیش نیست و نتانیاهو به خوبی می‌داند که سیاستش در تحریک قدرت‌های بزرگ جهت اقدام نظامی علیه ایران یا ادامه تحریم‌های سخت و شدید اقتصادی با شکست مواجه شده است.