به گزارش مازند اصناف؛ شرایط آن‌ها اصلاً مناسب نیست؛ از بسیاری از مزایای قانونی محروم می‌شوند، رکود بازار، امنیت شغلی‌شان را به‌شدت تهدید می‌کند و قادر به تأمین زندگی روزمره خود نیستند، چه برسد به اندیشه کردن درباره پس‌انداز و پیشرفت!

قربانیان شعارهای پرطمطراق

سوار ماشین شدن برای آنان، بسیار شیرین است. این اتفاق به معنای آن است که یک روز دیگر، کاری برای انجام دادن گیرشان آمده و غروب پولی برای تهیه قوت لایموت خانواده خود دارند.

درباره کارگران روزمزد صحبت می‌کنیم؛ زحمتکشانی که معمولاً نیازشان به کار برای تأمین معاش، دستمایه سوءاستفاده‌هایی می‌شود که خود معلول علل دیگری است.

داستان کارگران سر چهارراه، صحنه‌ای است تکراری که همه ما هرروز آن را می‌بینیم و بی‌توجه از کنارش می‌گذریم، اما درد و داغش برای این انسان‌های شریف، همیشه تازه است.

امید و توکل یعنی این

برای تهیه گزارش به محل تجمع کارگران روزمزد در ساری رفتیم، همگی یک کیف فرسوده یا نایلونی محتوی یکدست لباس کار در زیر بغل دارند و چشم به خودروهای عبوری دوخته‌اند، با توقف هر خودرو، با سرعت به سمت آن می‌دوند و تلاش می‌کنند به راننده بگویند کارگری ماهر هستند و از پس وظیفه برمی‌آیند.

یک پیرمرد 58 ساله با بیان اینکه یک‌سوم از روزهای یک ماه را بیکار است، گفت: اگر ته جیب‌مان چیزی باشد، از جیب می‌خوریم و اگر نباشد هیچ، همچنان شرمنده خانواده خواهیم بود.

قابل توجه نجومی‌بگیران وطنی

وی با اشاره به اینکه هیچ حق‌وحقوقی اجتماعی ندارد، گفت: ما را که می‌بینی هیچ‌کدام‌مان بیشتر از ٥٠٠ یا ٦٠٠ هزار تومان در ماه مزد نداریم. اگر آن‌قدر پول ته جیب‌مان را بگیرد، خیلی هم راضی هستیم.

این کارگر با بیان اینکه هیچ‌کدام‌شان بیمه نیستند، تصریح کرد: شغل ما حتی در فهرست مشاغل غیررسمی هم جا و مكان مشخصی ندارد، آخرین انتخاب مردانی است كه برای تأمین معاش خود و خانواده، درمانده می‌شوند.

اقتصاد بیمار یعنی تصویر سیاست‌های غلط دولت

دریابیگی دبیر اجرایی خانه کارگر استان دلیل افزایش کارگر روزمزد را وضعیت بد معیشتی دانست و گفت: در حقیقت این اقتصاد خراب موجب شد کارگران ساختمانی، کاری گیرشان نمی‌آید و درآمد جانبی دیگری هم ندارند؛ به همین دلیل ناچارند سر چهارراه‌ها بروند و هر کاری که به آنان پیشنهاد داده می‌شود قبول کنند، به‌عنوان‌مثال طرف، کارگر ساختمانی است اما به خاطر بیکاری در فصل شالی‌کاری، سرزمین شالیزار می‌رود و یک روز دیگر برای اثاث‌کشی و روز دیگر برای شست‌وشو و تمیزکاری در یک مجتمع مسکونی مشغول کار می‌شود.

وی با اشاره به موضوع بیمه کارگران، اظهار کرد: هر کارگری بیمه خاص خود را دارد، اگر باربر است بیمه باربری دارد و اگر کارگر ساختمانی است، باید کارت مهارت بگیرد و از طریق کانون صنفی کارگران ساختمانی بیمه شود، بنابراین هرکدام از کارگران باید تلاش کنند یک انجمن صنفی واقعی برای خود پیدا کنند.

قربانیانی که به حقوق خود آگاه نیستند!

بسیاری از کارفرمایان و مردم عادی و حتی خود کارگران روزمزد فکر می‌کنند که هیچ حق خاصی جز دستمزدی که بابت زحمت روزانه‌شان به آن‌ها پرداخت می‌شود ندارند و به زبان بهتر مشمول قانون کار نمی‌باشند.

این تصور صحیح نیست و اگر با دقت بندبند قانون کار را موردبررسی قرار دهیم به نتیجه‌ای به‌جز این می‌رسیم. در اولین بند قانون کار یعنی ماده 1 تصریح‌شده است که کلیه کارگران، کارفرمایان، کارگاه‌ها، مؤسسات صنعتی، تولیدی، خدماتی و کشاورزی مکلف به تبعیت از این قانون هستند.

شما از این جمله معنای مستثنا شدن کارگران روزمزد را دریافت می‌کنید؟!

قابل توجه کارگران و کارفرمایان

ماده 2 قانون کار این موضوع را به نحو بهتری توضیح می‌دهد: «کارگر ازنظر این قانون کسی است که در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می‌کند». تعریف کارگر روزمزد قطعاً در دل ماده 2 قرار داده‌شده است و این موضوع به‌عمد توسط طراحان قانون کار در آن دیده‌شده است.

و البته نکته دیگر اینکه شورای شهر، شهرداری و فرمانداری می‌توانند برای این کارگران شریف که به خاطر تأمین معاش خود و خانواده خودشان، هرروز سر چهارراه می‌روند و در گرما و سرما از پرتقال چینی تا نظافت کاری به همه کاری دست می‌زنند تا دستشان پیش کسی دراز نباشد خدماتی ارائه دهند و سرپناهی برایشان آماده کنند تا سایه آفتاب و سقف باران باشد و حداقل عزتشان حفظ بماند.

عصر ساری