به گزارش مازند اصناف؛ تأمین ۸۵ درصد نیاز پوشاک مازندران از خارج استان در حالی است که کارخانه بزرگ تولید پوشاک در استان فعال است و بخش اعظم توان این کارخانه غیرفعال شده است وقاچاق پوشاک به تولید داخل در مازندران لطمه زده و بسیاری از تولیدکنندگان دیروز را به ورطه ورشکستگی کشانده است.

تن پوش هایی با نوشتارهای خارجی و نامانوس با فرهنگ ایرانی و بومی برتن دختران و پسران مازندرانی به وفور دیده می شود و این پوشش های تنگ و بدن نما هویت مان را نشانه گرفته است.

رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت مازندران، قاچاق را مهم‌ترین مشکل صنعت پوشاک بیان کرد و توجه به آن را از منظر سخت افرازی و نرم‌افزاری ضروری می‌داند و می‌گوید: به لحاظ سخت‌افزاری، کنترل قاچاق در حیطه اختیارات دولت و حاکمیت بوده و از جنبه نرم‌افزاری موضوع مربوط به سلایق مصرف‌کننده است و ترغیب و تشویق آحاد جامعه برای خرید و به‌کارگیری پوشاک و لباس ایرانی از اهم موارد است.

مجتبی رضوی در گفتگو با خبرنگار مهر ادامه می‌دهد: لازم است تا تمامی افراد و دست‌اندرکاران وارد حوزه کار فرهنگی شده و با تبلیغ کالاهای ایرانی از طریق رسانه‌ها به‌ویژه رسانه ملی و تدوین و پیاده‌سازی تولید و طراحی مدهای روز و قابل پسند، فرهنگ‌سازی لازم را به وجود آورند و تولیدکنندگان نیز باید با تولید محصول باکیفیت و با در نظر داشتن شاخصه‌های جهانی تلاش خود را مضاعف کنند.

گسیختگی و بی‌نظمی که در خصوص پوشاک و البسه وجود دارد باید ساماندهی و ترمیم شود تا برای تأمین مواد اولیه تا این حد به خارج کشور متکی نباشیم

وی بابیان اینکه زنجیره تولید و توزیع پوشاک در کشور دچار نقصان است، تصریح کرد: گسیختگی و بی‌نظمی که در خصوص پوشاک و البسه وجود دارد باید ساماندهی و ترمیم شود تا برای تأمین مواد اولیه تا این حد به خارج کشور متکی نباشیم.

وی پیشنهاد کرد: در ساخت برنامه‌های تلویزیونی و نیز ایجاد نمایشگاه‌های مد و طرح معرفی مدهای جدید باید بحث ترویج و تبلیغ البسه ایرانی موردتوجه قرار گیرد.

رئیس انجمن صنایع نساجی، پوشاک و چرم خانه صنعت، معدن وتجارت استان بابیان اینکه سه میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از مردم استان به حدود ۴۰۰ هزار دست لباس در سال نیاز دارند افزود: ۸۵ درصد آن خارج از استان تأمین می‌شود و ۱۵ درصد آن با اشتغال ۳ هزار نفر در داخل استان تولید می‌شود.

پیمان ولی پور ایجاد بازار را مهم‌ترین نیاز پوشاک کشور اعلام کرد و با ابراز تأسف گفت: کشور ترکیه بازار مصرف را به‌ویژه در بخش اسپورت قبضه کرده است و حدود ۳ برابر قیمت نسبت به تولیدکنندگان پوشاک ترکیه، مواد اولیه‌مان را تأمین می‌کنیم که به همین خاطر توان رقابت را به‌سادگی از دست می‌دهیم و حتی ماشین‌آلات روز را به خاطر اینکه با چند واسطه خریداری و وارد می‌کنیم برای ما گران تمام می‌شود.

وی یکی از خواسته‌ها را فراهم کردن امکان واردات ماشین‌آلات توسط صنعتگران مطرح کرد و ادامه داد: این توانمندی در استان وجود دارد که مازندران را به‌عنوان قطب تولید و پوشاک کشور تبدیل کنیم.

ولی پور با اشاره به سابقه حداقل ۲۵۰۰ ساله تولید پوشاک در کشور خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۰۵ اولین کارخانه نساجی خاورمیانه در استان مازندران در شهرستان قائم‌شهر احداث شد، بنابراین انتظار می‌رفت مازندران جزو اولویت‌های اصلی وزارتخانه صنعت، معدن وتجارت در بخش پوشاک مدنظر قرار می‌گرفت.

مرکز اقتصادی تولید و توزیع پوشاک و نمایشگاه‌های مختلف در سطح استان ایجاد شود

وی بابیان اینکه کمترین هزینه سرمایه‌گذاری در صنعت پوشاک اتفاق می‌افتد، از تغییر جدی پوشش و سلیقه‌های افراد جامعه به‌واسطه هوشمند شدن وسایل ارتباط‌جمعی و ظهور فضای مجاز خبر داد و توریست پذیر بودن به‌ویژه توریسم جوان و خانوادگی را از امتیازات ویژه استان برشمرد که در همین راستا پیشنهاد می‌شود مرکز اقتصادی تولید و توزیع پوشاک و نمایشگاه‌های مختلف در سطح استان ایجاد شود.

وی ادامه داد: به خاطر اینکه تولیدات صنفی در تولید ناخالص داخلی مدنظر قرار نمی‌گیرد در سیاست‌ها نیز لحاظ نمی‌شود درخواست ما این است این مهم موردتوجه قرار گیرد.

مسعود نیک پور نائب رئیس انجمن نساجی، پوشاک و چرم استان مازندران نیز با اشاره به نابرابری‌ها و مشکلات فراوان در صنعت پوشاک تصریح کرد: با چالش جدی واردات روبرو هستیم و به نظر ما واردات، بی‌رویه و بارانت صورت می‌گیرد.

نیک پور قابلیت و توانمندی پوشاک کشور را در حد بالایی خواند و خواستار توجه بیشتر به تولید خانگی به‌ویژه برای کمک به کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی شد.

بالا بودن نرخ بهره بانکی، بیمه و مالیات از دیگر چالش‌های صنعت پوشاک در مازندران به شمار می‌رود و برای رهایی و نجات پوشاک مازندران و بازار استان از قبضه پوشاک ترک و خارجی لازم است تا طرح خرید ادارات استان از پوشاک داخلی موردتوجه قرار گیرد.

مهر*