فورد در 1969 تصمیم به توسعه یک پیشرانه قدرتمند همی (موتور دارای محفظه احترام نیم کره ای) برای شکست کرایسلر در نسکار گرفت. قوانین نسکار فورد را ملزم به فروش 500 خودروی خیابانی با پیشرانه فوق به منظور اجازه ورود آن به رقابت ها می کرد. ماستنگ مدلی بود که برای این امر انتخاب شد. پیشرانه غول آسای باس 429 با سرسیلندر آلومینیومی و کاربراتور چهار دهانه هولی، در ترکیب با گیربگس 4 سرعته دستی به راحتی بیش از 500 اسب بخار خروجی تولید کرده و به چرخ ها می فرستد. گرچه فورد برای فرار از مالیات بسیار سنگین، قدرت تولید آن را 375 اسب بخار اعلام کرد. باس 429 از کمیاب ترین گونه های ماستنگ و یکی از ارزشمندترین خودروهای عضلانی است. هیولایی که تصاحب آن یک چک صد هزار دلاری را می طلبد.
 

جی تی او، اولین تلاش پونتیاک به منظور عرضه کوپه ای خیابانی با عملکرد بالا و یکی از طراحی های ماندگار و زیبای دهه 60 بود. این طرح در قالب پکیجی تقویتی برای مدل تمپست در نسخه های هاردتاپ، کوپه و کانورتیبل به بازار عرضه شد و در 1966 به مدلی مستقل بدل شد. مشخصات فنی جی تی او لیستی بسیار بلندبالا و گیج کننده را شامل می شد؛ طوری که کمتر اتومبیلی با نمونه دیگر مشابه باشد. مدل پایه با پیشرانه 389 اینچ مکعبی کاربراتور چهار دهانه کارتر، گیربکس سه سرعته دستی با شیفتر هرست، اگزوزهای دوبل کرومی و آرم های بدنه با نشانه GTO می شد. گیربکس دو سرعته اتوماتیک 300، دیفرانسیل کلاچدار و آپشن بسیار خاص Tri-Power نیز قابل دسترس بودند. Tri-Power مجموعه ای متشکل از 3 کاربراتور دو دهانه روچستر بود که خروجی پیشرانه را تا 348 اسب بخار ارتقا می داد.
 

نام کارول شلبی همواره با فورد گره خورده است. جی تی 350 تلاش فورد برای شکست شورولت کوروت در مسابقات بود؛ برنامه ای که در صورت موفقیت می توانست فروش ماستنگ را نیز دچار تحول کند. مجموعه کارول شلبی با کمال میل انجام این وظیفه را بر عهده گرفت. این خودروها با رنگ سفید ویمبلدون، گیربکس 4 سرعته دستی، دیفرانسیل کلاچدار و پیشرانه 289 اینچ مکعبی 271 اسبی به شلبی سپرده می شد تا تغییراتی در سیستم تعلیق، ترمزها و افزایش خروجی تا 306 اسب در آن ایجاد شود. در نسخه قوی تر R، این میزان تا رقم 370 افزایش یافته بود. در جلسه نام گذاری محصول جدید در دفتر مرکزی شلبی آمریکن، کارول شلبی از حاضران پرسید که فاصله آنجا تا نزدیک ترین تعمیرگاه چقدر است؟ جواب 350 فوت بود و بدین ترتیب اولین ماستنگ ساخت شلبی، جی تی 350 نام گرفت!

کامارو پاسخ مستقیم جنرال موتورز برای کسب سهمی از بازار پررونق فورد ماستنگ به شمار می رفت. برخلاف ماستنگ، فرزند کوچک شورولت فاقد هرگونه پیشرانه بالای 400 اینچ مکعب بود. نمایندگی فروش ینکو در پنسیلوانیا با سفارش مستقیم خریدار، کامارو را با پیشرانه 427 کوروت به حجم 7.2 لیتر و 450 اسب بخار تجهیز می کرد. این کاماروها در کنار شول ها، بیسکین ها و کوروت های ینکو ، با خط کشی مخصوص از دیگر همتایان خود متمایز می شدند. سفارش دادن این مجموعه، مبلغی به اندازه خرید یک کاماروی دیگر برای خریدار آب می خورد! از این رو سوپر کاماروهای دل ینکو، امروزه بسیار ارزشمند هستند.
 

شول پکیجی تقویتی برای مدل مالیبو بود که از 1964 روی خط تولید قرار گرفت. شول 1970 که دارای وجه اشتراکات زیادی با بیوک جی اس ایکس اسکای لارک است، در فرم های مختلف کوپه، سدان، کانورتیبل و وانت (ال کامینو) معرفی شد. تمامی این اتاق ها به جز مدل سدان با پیشرانه جدید 454 اینچ مکعبی قابل خرید بودند. میزان خروجی استاندارد این بلوک آلومینیومی غول پیکر 360 اسب بخار اعلام شد که در نسخه سفارشی ls6 مجهز به سیستم COWI INDUCTION تا بیش از 500 اسب بخار نیز ارتقا یافته بود. این برای اولین بار بود که محصولی رده متوسط از شورولت پیشرانه ای قوی تر از کورت، برگ برنده جنرال موتورز در بازار خودروهای اسپرت داشت.
 

بیوک به عنوان یکی از زیرمجموعه های لوکس جنرال موتورز، فعالیت چندانی در بازار مسال کارها نداشت و از همین رو نسخه های قدرتمند مدل های مختلف را با پسوند گرن اسپرت یا جی اس به بازار معرفی می کرد. جی اس 1970 بر پایه کوپه اسکای لارک با پیشرانه 455 اینچ مکعبی 350 اسب بخاری عرضه می شد. آپشن گران قیمت استیج وان با تعویض سرسیلندرها، میل سوپاپ و استفاده از کاربراتور چهار دهانه کوادراجت، خروجی را به 360 اسب بخار و رقم گشتاور دیوانه کننده 691 نیوتن متر می رساند. این میزان گشتاور بالاترین مقدار در میان خودروهای عضلانی کلاسیک است که جی اس را در برابر محصولات همی کرایسلر نیز شکست ناپذیر می کرد!
 

باراکودا، نام گونه ای از ماهی های اقیانوسی و همچنین کوپه ای اسپرت بود که در فاصله سال های 1964 تا 1974 روی پلت فرم های A و E کرایسلر تولید شدند. نسل جدید آن در 1970 به صورت همزمان با تاج چلنجر در 3 نسخه اقتصادی، لوکس و اسپرت عرضه شد که نمونه های اسپرت با نام کوتاه شده کودا شناخته می شوند. برخلاف چلنجر، تقاضا برای باراکودا بسیار پایین بود و امروزه برخی نسخه های آن بسیار کلکسیونی محسوب شده و ارزش چند میلیون دلاری دارند. در سال 1971 تنها 13 دستگاه کودا کانورتیبل مجهز به پیشرانه 426 همی خط تولید را ترک کردند که یکی از آنها در سال 2014 به قیمت باور نکردنی 3.5 میلیون دلار به فروش رسید.

دهه 80 میلادی مصادف بود با اوج بحران سوختی و دوران افول خودروهای آمریکایی؛ با کاهش تعداد سیلندر و حجم پیشرانه ها و ابعاد کوچک تر ورق کاملا برگشت. بیوک در سال 1987 مدل گرندنشنال ایکس را معرفی کرد. تغییرات انجام شده در این کوپه 6 سیلندر شامل اضافه شدن یک عدد توربوشارژر T3 گرت، سیستم اگزوز جدید با مافلرهای دوبل، گیربکس 200 هایدراماتیک بودند. خروجی پیشرانه با تغییرات انجام شده به 276 اسب بخار و گشتاور 360 نیوتن متر رسیده بود که جی ان ایکس 30 هزار دلاری را قادر می ساخت تا در مسافت یک چهارم مایلی از پورشه 930 و فراری اف 40 نیز پیشی بگیرد! تمامی 547 جی ان ایکس های تولید شده با ترکیب رنگ بدنه مشکی و تودوزی فیلی رنگ کارخانه را ترک گفتند.
 

سری 300 کرایسلر و در رأس آنها مدل سی، مجموعه ای از کوپه های لوکس و شکیل با پیشرانه های حجیم، بدنه زیبا و مملو از اجزای کرومی بودند. گرچه بنیانگذاران سبک خودروهای عضلانی، محصولاتی مانند الدزمبیل راکت 88 یا هادسون هورنت کوپه بودند، بسیاری 300 سی 1957 با پیشرانه همی 392 سری فایرپاور با 375 اسب بخار خروجی را اولین عضلانی واقعی می دانند. قدرت این کرایسلر در آپشنی بسیار ویژه با افزودن سیستم انژکتور بندیکس، به رقم 390 هم می رسید. نیروی تولید شده در این مدل توسط گیربکس سه سرعته اتوماتیک تورکفلایت به محور عقب منتقل می شود.