به گزارش مازند اصناف؛ کاروان تدبیر و امید در سال 92 با وعده ایجاد تحول اقتصادی به مدت 100 روز توانست گوی سبقت از دیگر رقبا را برباید و قول دهنده این تحول به عنوان رئیس جمهور فعالیتش را در کشور آغاز کرد.

دولت برای اینکه بتواند فضای کشور را به نفع خودش تغییر دهد، بعد از اینکه نتوانست در مدت 100 روز به وعده خویش عمل کند، بحث تحریم و اشتباهات دولت قبل در مدیریت کشور را لحظه به لحظه برجسته می کرد و در نهایت حل همه مشکلات کشور را به برجام گره زد!

در استان مازندران هم نمایندگان دولت در حوزه‌های مختلف ابتدا با نقد عملکرد مدیران قبلی و با وعده تغییر و تحول اساسی سعی داشتند که امور را در دست بگیرند.

در این گزارش به وعده رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت مازندران، که با تعدادی از قالیبافان استان نشست مشترکی برگزار کرد، اشاره می کنیم.

صنعت فرش مازندران در معرض نابودی

محمد محمدپور عمران در تاریخ چهارم اسفندماه سال 92 در دیدار استاندار مازندران با فعالان واحدهای صنفی از برنامه ریزی برای توسعه صنعت فرش در استان خبر داده بود و خواستار حمایت جدید مسئولان ادارات استان مازندران از قالی‌بافان استان مازندران شد.

وی تصریح کرد: بسیاری از قالیبافان استان فاقد امکانات اولیه هستند ولی فرش‌های نفیسی در مازندران بافته می‌شود.

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت مازندران اضافه کرد: برای حمایت از قالیبافی، ادارات دولتی استان در این امر پیشگام شوند و در ورودی هر دستگاه اداری مازندران یک فرش دستباف مازندرانی قرار گیرد.

وی بیان داشت: با این اقدام در ابتدا هنر فرشبافان به نمایش گذاشته می‌شود و در وهله بعدی از صنایع دستی هم حمایت جدی انجام می‌شود.

هزار وعده خوبان یکی...

اما پس از گذشت بیش از سه سال، رئیس سازمان صنعت معدن و تجارت مازندران برای اثبات گفته‌های خویش حتی یک فرش در سر در سازمان صنعت، معدن و تجارت استان برای اعلام حمایت از فرش بافان استان آویزان نکرد تا قابلیت‌های فعالان این صنعت به خوبی معرفی شود.

اوضاع فرش بافان در استان بعد از این اظهارات نه تنها بهتر نشد بلکه بسیاری از فعالان این عرصه به دلیل عدم حمایت دولت بابت بیمه با قطع بیمه مواجه شدند که بعدها پیرامون دلیل قطع بیمه فعالان این عرصه راست آزمائی انجام شده و مشخص گردید که تامین اجتماعی یک جانبه اقدام به قطع بیمه فعالان صنعت فرش استان کرد که مورد حمایت سازمان صنعت، معدن و تجارت استان قرار نگرفت.

معاون صنعت، معدن و تجارت مازندران در ارتباط با اقدامات انجام شده در توسعه صنعت فرش مازندران در گفت و گو با خبرگزاری ایرنا اظهار کرد: هم اکنون در برخی هتل های شیک مازندران ویترین هایی برای نمایش و فروش فرش استان قرار داده شده است .

همایش ها و نمایش هایی که نتوانستند فرش مازندران را نجات دهند

یعقوبی همچنین از برپایی غرفه های فرش در همایش ها و سمینارهایی که در مازندران برگزار می شود، به عنوان دیگر گام برای فروش دست بافته های هنرمندان استان خبر داد.

وی گفت : در این غرفه ها سعی شده تا با زنده بافی فرش توسط بافندگان به نوعی هنرهنرمندان مازندرانی به افراد معرفی شود.

معاون سازمان صنعت ، معدن و تجارت مازندران نمایشگاه های فصلی فرش وایجاد بازارچه های فرش را از دیگر اقدامات برای معرفی و عرضه در این زمینه اعلام کرد.

وی ادامه داد: در این مسیر همراهی و همکاری ارگان ها و نهادهای مرتبط همچون شهرداری ضروری است تا این چشم انداز معرفی و فروش فرش مازندران در جامعه جایی پیدا بکند.

قالی مازندران هم جهانی می شود اگر...

به گفته یعقوبی تلاش بر این است تا فرش های دستبافت هنرمندان مازندران از این استان به کشورهای همجوار همچون روسیه صادر شود.

وی رایزنی با اتاق بازرگانی مازندران به عنوان متولی امور صادرات محصولات استان به کشورهای دیگر را به عنوان قدمی در این زمینه نام برد و ادامه داد : به همراه اعزام و حضور هیات های تجاری مازندران زمینه و بسترسازی برای این مهم صورت می گیرد.

اقدام های قطره چکانی راهگشای بحران فرش مازندران نیست

برنامه های کنونی سازمان های متولی فرش همچون صنعت، معدن و تجارت مازندران گام های هرچند کوچک و یا شاید دیرهنگام برای ورود واضح و روشن فرش استان به عرصه جهانی است، اما باید این ورود را به فال نیک گرفت.

کیفیت فرش مازندران را نه از باب اینکه از زبان بافندگان فرش این استان مطرح می شود، بلکه با صادر شدن این محصولات به کشورهای دیګر است که می توان فهمید.

با وجود همه اظهارات و گزارش عملکردها، فعالان فرش استان گلایه‌های بیشتری نسبت به این موضوع دارند و گفت و گوی آنها نشان می دهد که در باغ سبزی که معاون صنعت، معدن و تجارت مازندران نشان می دهد، فقط در حد گزارش عملکرد هست و چنگی به دل نمی‌زند.

ضعف در بازریابی، عدم دسترسی فعالان این بخش به مواد اولیه، نداشتن برنامه حمایتی برای خرید فرش‌های تولیدی استان و عدم حمایت بیمه ای مناسب از فعالان این عرصه باعث شد که برخی از فرش بافان این رشته را رها کرده و امروز مشغول فروش آش هستند.

مرجع: بلاغ