به گزارش مازند اصناف؛به نقل از بلاغ، تمامی افراد جوامع مختلف به نحوی درگیر مشکلات روحی، روانی، افسردگی، نومیدی و هرگونه مشکل خاص خود هستند اما در این میان افرادی نیز علاوه بر مشکلات روحی، مشکلات جسمی و حرکتی دارند.

معلولان علاوه بر تمامی مشکلات و حوادث زندگی، مشکلات جسمی را نیز تحمل می‌کنند و اگر فرد معلول روحیه زندگی کردن و امید خود را از دست بدهد دیگر زندگی سالم و سرشار از آرامش را ندارد.

توانبخشی جامعه‌محور در اوایل دهه 1980 توسط سازمان بهداشت جهانی به‌عنوان راهی برای ارتقای کیفیت زندگی معلولان مطرح شد و در سال 2004 سازمان بین‌المللی کار، یونسکو و سازمان بهداشت جهانی در مقاله‌ای مشترک ساختار توانبخشی جامعه‌محور را تغییر دادند و آن را راهبردی برای توانبخشی، برابرسازی فرصت‌ها، کاهش فقر و وارد کردن معلولان در اجتماع قرار دادند.

برنامه‌های توانبخشی جامعه‌محور در کشورهای مختلف، پنج مولفه اصلی دارد که شامل بهداشت، آموزش، معاش، اجتماعی و توانمندسازی هر کدام از این مولفه‌ها دارای اجزایی است که تحقق آنها را امکان‌پذیر می‌کند.

برای افراد معلول، توانمندسازی به معنی خودمختاری و خودسرپرستی است که در این فرایند آنان با استفاده از ظرفیت‌های موجود، کشف منابع و حمایت‌های هدفمند و ساختارمند به خودباوری می‌رسند و فرصت لازم برای مشارکت اجتماعی و قدرت انتخاب و اقدام در عرصه‌های گوناگون را به دست می‌آورند.

بهره‌مندی 50 هزار معلول از خدمات بهزیستی مازندران

مدیرکل بهزیستی استان مازندران، در گفت‌وگو با بلاغ، با اشاره به اینکه شعاری که امسال برای روز جهانی معلولان در نظر گرفته شده با عنوان "آینده‌ای که ما می‌خواهیم با جهانی فراگیر برای همه" است، اظهار کرد: تمامی مواهب جهان باید در اختیار همه مردم جامعه به شکلی برابر قرار داده شود.


سعید آرام افزود: در این مسیر برخی از افراد دارای محدودیت‌هایی هستند از جمله معلولان که همه افراد جامعه ازجمله مسئولان و نهادهای دولتی باید بسترهای لازم را برای این افراد فراهم کنند.

آرام از جمله فعلالیت‌های سازمان بهزیستی را در راستای آموزشی، توانبخشی و خدمات حمایتی دانست و تصریح کرد: در مسیر آموزش معلولان حدود 600 معلول را در دانشگاه‌های دولتی، غیردولتی و دانشگاه آزاد در استان در حال تحصیل هستند که سازمان بهزیستی کمک‌هایی را برای تحصیل آنها پرداخت می‌کند.

وی با اشاره به ثبت حدود 50 هزار نفر معلول در سامانه بهزیستی استان که در حال حاضر آنان از خدمات مستمر و غیر مستمر بهره می‌گیرند، گفت: 102 مرکز در استان با رویکرد شبانه روزی، روزانه و وزیت و ارائه خدمات در منزل راه‌اندازی شد که در این راستا 5 هزار معلول خدمات آموزشی و توانبخشی را دریافت می‌کنند.

اعطای 140 میلیارد ریال تسهیلات کم‌بهره به معلولان مازندران در سال 95

مدیرکل بهزیستی استان مازندران یادآور شد: بیش از 2 هزار معلول از هزینه‌های دانش‌آموزی سازمان بهزیستی برخوردار هستند.

این مسئول با اشاره به اینکه در زمینه اشتغال سازمان بهزیستی تسهیلات کم‌بهره‌ای را اختیار افراد معلول در حال فعالیت‌های اقتصادی قرار داد، افزود: در سال 95 حدود 140 میلیارد ریال تسهیلات کم‌بهره در اختیار جامعه هدف برنامه‌ریزی شد که حدود 2 هزار شغل در سطح استان برای این افراد معلول فراهم شود.

وی تصریح کرد: در کارگروه اشتغال‌زایی با توجه به اینکه که سال 95 به سال اقتصاد مقاومتی نامیده شد، برای عرضه محصولات معلولان بازارچه‌هایی بیش‌بینی شد که در ساری و نوشهر با همیاری شهرداری این امکانات مهیا و با همکاری صنایع معادن و گردشگری در مناطقی توریستی افراد معلول بتوانند محصولات خود را به فروش برسانند.

آرام گفت: در سال 94 و 95 برای افراد معلول ضایعه نخاعی، هزینه کمک پرستاری به طور صد در صد در حدود 150 الی 200 هزار تومان پرداخت می‌‌شود.

وی، یادآور شد: افراد روستایی معلول نیز برای برخورداری از این خدمات تمامی امکانات توانبخشی در این مناطق فراهم شد که در حال حاضر صد در صد این افراد از خدمات بهزیستی بهره‌مند می‌شوند.

شناسایی 19 هزار معلول روستایی در مازندران

آرام با اشاره به اینکه 19 هزار معلول روستایی شناسایی شدند تا از خدمات ارائه شده استفاده کنند، خاطرنشان کرد: برای نخستین بار در سطح استان برای بیش از 2 هزار نفر از افراد روستایی و عشایری که شرایط بیمه شدن را داشتند سازمان بهزیستی آنان را تحت پوشش بیمه قرار داد.

یک کارشناس توانبخشی در گفت و گو با بلاغ، معلولان را به دو دسته تقسیم کرد و گفت: برخی از معلولان کسانی هستند که از ابتدای زندگی به علت مسائل مختلف ژنتیکی، کمبود مواد معدنی و ویتامین‌ها در بدن مادر دچار معلولیت‌های مختلفی می‌شوند و نیز دسته دیگر معلولانی که در طول عمر و زندگی خود بنابر حوادث مختلف، تصادفات، برخی بیماری‌ها و عوارض گوناگون دچار معلولیت و نقص عضو هستند.

امیر رضوانی افزود: تمامی معلولان در مسیر زندگی و عمر خود دچار مشکلات روحی، روانی و افسردگی‌های خاصی می‌شوند.

رضوانی تصریح کرد: برخی از معلولان کسانی هستند که می‌توانند نقش موثر و مفیدی در تقویت اراده و دارا بودن روحیه مناسب و حس اعتماد به نفس برای این قشر باشند.

«قبول خود» از سوی معلول عاملی برای موفقیت معلولان

وی مهم‌ترین فرد مؤثر در تقویت اراده فرد معلول را خود فرد دارای مشکل جسمی و حرکتی دانست و گفت: اگر فرد معلول خودش را قبول و روحیه مناسب و امید به زندگی را در خود تقویت کند هیچ مشکلی نمی‌تواند مانع پیشرفت و موفقیت وی شود.

این کارشناس افزود: برخی مواقع مسائل و مشکلات مختلف دست به دست هم داده و در تضعیف روحیه فرد معلول اثر دارد، به عنوان مثال نگاه‌های مردم، دید غلط جامعه به افراد معلول، حس ترحم دیگران، مشکلات زندگی و معضلات رفت و آمد، کمبود امکانات رفاهی و مناسب برای این قشر از جامعه و همه مشکلات و عواملی که قسمت عمده‌ای از زندگی معلولان را شامل شده و موجب کاهش اراده و تضعیف روحیه فرد می‌شوند.

خانواده بین فرزند معلول و غیرمعلول خود تفاوت قائل نشود

وی با اشاره به اینکه خانواده فرد معلول می‌تواند نقش موثری در تقویت اراده و روحیه فرد ایفا کند، گفت: اگر خانواده بین فرزند معلول و غیرمعلول خود تفاوت قائل نشود و به دور از هر گونه ترحم و دلسوزی در استقلال فرزند خود تلاش کند، می‌توان امیدوار بود که فرد معلول در زندگی شخصی و آینده خود بسیار قوی و غیرقابل شکست حاضر شود.

رضوانی، دوستان و هم‌سالان فرد معلول را نیز از اجمله افراد مؤثر در افزایش اراده فرد معلول دانست و یادآور شد: طی دوران تحصیلی، دانشگاه، امور شغلی، تفریحی و تمامی مراحل زندگی، هم‌سالان و دوستان افراد معلول می‌توانند در زندگی آنها موثری باشند زیرا افرادی که به دلیل وجود دوست و هم صحبت خوب و مفید، به زندگی امیدوار شدند و تمامی سختی‌ها را برای آینده‌ای روشن تحمل کردند.

وی با بیان اینکه اگر مسئولان و مجریان هر جامعه‌ای برای حضور معلولان در میان اجتماع مردم تلاش کنند، به‌طور حتم راهکارهای مختلفی نیز برای حل مشکلات به وجود خواهد آمد، گفت: فقط سازمان بهزیستی مسئول تمامی امور مربوط به معلولان نیست بلکه تک تک افراد جامعه مسئول هستند.

از بین بردن مشکلات معلولان تنها مختص قشر خاص نمی‌شود

این کارشناس افزود: از بین بردن مشکلات مختلف معلولان تنها مختص قشر خاص و سازمان خاصی نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه داشتن روحیه مناسب، شاد و اراده‌ای محکم و قوی مستلزم دیدگاه روشن‌بینانه اجتماع است، یادآور شد: همه ما به حقیقت افراد معلول و با استعدادی را دیده‌ایم که درخشیده‏‌اند و مقام‌های بسیار باارزشی برای کشورمان کسب کرده‌اند.

رضوانی گفت: سرنوشت دست خودمان است‌، اگر بخواهیم می‌توانیم با هر نوع شرایطی زندگی کنیم و همین‌طور اگر نخواهیم شرایط را قبول کنیم، می‌توانیم زندگی را بر خود و اطرافیان تلخ کرده و در انزوا و تنهایی، آینده خود و خانواده‌مان را تباه کنیم.


وی تصریح کرد: اگر برای رسیدن به نقطه‌های روشن و فتح آسمان خوشبختی تلاش کنیم، باید مطمئن باشیم که جامعه نیز یاری‌مان خواهد کرد.

معلولی که با ساخت صنایع دستی گذران زندگی می‌کند

یکی از معلولان جسمی در گفت‌وگو با خبرنگار بلاغ، درباره فعالیت‌هایش می‌گوید: من در زمینه صنایع دستی و کار با چوب فعالیت دارم و با توجه به معلولیت خود ابزارهایی مانند تلم، تفنگ، شمشیر و لیوان، قاشق و چنگال چوبی می‌سازم.

رحیم نجفی افزود: من تاکنون دو نمایشگاه برگزار کردم و از صنایع دستی، مردم محلی زیاد استقبال نمی‌کنند، تنها هنگامی که گردشگری از اینجا رد می‌شود اقدام به خرید این وسایل می‌کند.

نجفی تصریح کرد: در حدود هشت سال پیش با ساخت قاشق و تفنگ چوبی اقدام به اینکار کردم و در این راه همسرم به من بسیار کمک می‌کند، با این اقدام می‌توانم هزینه زندگی خود را تأمین کنم.

وی گفت: غرور انسان را به تباهی می‌کشاند و من هر چه دارم از خداوند است.

این هنرمند صنایع دستی یادآور شد: کار با چوب بسیار خوب است اما با توجه به وقت‌گیر بودن، هزینه‌ لازم بابت آن هنر دریافت نمی‌کنم، به دلیل آنکه فرهنگ صنایع دستی همچنان مقفول ماند.

باوجود فعال بودن، به معلولان جواز کسب داده نمی‌شود

وی با اشاره به اینکه اگر فرد معلول از جایی ساپورت نشود تلاشش نیز کاهش می‌یابد، گفت: من با توجه به اینکه در این زمینه فعال هستم اما به من مجوز کسب نمی‌دهند و بیمه‌ام نمی‌کنند.



نجفی، تصریح کرد: به معلولان ماهی 80 هزار تومان پرداخت می‌شود که با این هزینه‌ها و گرانی اجناس چطور می‌توان زندگی را به پیش برد؟

به گزارش بلاغ، اگر فرد معلول خودش را قبول و امید به زندگی را در خود تقویت کند هیچ گونه مشکلی نمی‌تواند مانع پیشرفت و موفقیت وی شود.

وقتی فرد معلولی شروع به تلاش و تکاپو برای ساختن آینده‌ای روشن برای خود و جامعه می‌کند، اگر افراد مختلف، خانواده‌ها و تمامی اقشار جامعه مدام کمبودها و نواقص جسمی او را گوشزد کنند، آنگاه دیگر نمی‌توان امیدوار بود که عاقبت جامعه معلولان به سرانجامی هدفمند برسد.

زمان آن فرا رسیده است که معلولان با تکیه بر سرمایه‌های فردی موجود، موتور محرکه تحقق اهداف اجتماعی خود باشند و به شکل سازمان یافته حقوقشان را بیان و دنبال کنند و با استفاده از اهرم‌های قدرت مانند مجلس شورای اسلامی، شوراها و دولت برای بهبود زندگی خود اقدام کنند و با ارائه راهکارها بر تصمیم‌گیری در مورد خود اثر گذار باشند، برای تحقق این امور چاره‌ای به جز توانمندسازی جمعی معلولان بر محور آموزش گروهی نیست.