logo

کد خبر : 19948
تاریخ خبر : 1395/07/10
 قراردادهای جدیدنفتی، برد بزرگ یا باخت پیچیده و فاحعه‌بار تاریخی؟!/ مجلس در بزنگاه امتحان بزرگ
IPC برگ ديگري از مخفي‌کاري‌هاي دولت يازدهم

قراردادهای جدیدنفتی، برد بزرگ یا باخت پیچیده و فاحعه‌بار تاریخی؟!/ مجلس در بزنگاه امتحان بزرگ

<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: larger;">دولت باید با شفاف&zwnj;سازی و طی مسیر قانونی مجلس، خود را از مظان ابهام&zwnj;ها و اتهام&zwnj;ها برهاند و نمایندگان مجلس نیز به وظیفه تاریخی خود در این ارتباط عمل کنند.<br /> </span></p>

به گزارش مازند اصناف قراردادی که ابتدای 500 اشکال داشت و علی‌رغم رفت و آمد بین دولت و مجلس، همچنان دارای 15 مشکل جدی است، چرا باید بر اجرای آن این همه اصرار و فشار وجود داشته باشد؟

قرار دادهای جدید نفتی (ipc) بیش از آن‌که دارای حامی و مدافع باشد، مورد انتقاد جدی موافقان و منتقدان دولت است. بسیاری از مردم نسبت به آن بی‌اطلاع‌اند و حتی از میان دانشگاهیان نیز کم نیستند که از متن و مفاد آن بی خبرند.

آقای روحانی، رئیس دولت محرمانه‌ها است
حامد صفایی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران و اهل تنکابن در این زمینه می‌گوید: از اشکالات جدی دولت آقای روحانی، محرمانه بودن بسیاری از توافقات و قراردادهای ایران با کشورهای خارجی است، که مخفی نگه‌ داشتن متن برجام و توافقات ژنو و وین و توافقات پشت پرده سفرهای آقای رئیس جمهور به ایتالیا و فرانسه و آقای ظریف با طرف‌های غربی، از جمله آنهاست که لاپوشانی متن قراردادهای جدید نفتی هم بدین صورت است.

وی با رد این استدلال که متن برخی توافقات بدلائل امنیتی لازم است، اظهار کرد: وقتی توافق با یک کشور دوست باشد، هم غیر قابل توجیه برای مخفی ماندن است تا چه رسد با کشورهای متخاصم، که در این قراردادها حتماً باید شفافیت و وضوح حرف اول را بزند و مردم و نخبگان جامعه باید از مفاد این توافقات مطلع شوند و نظرات‌شان برای دولت باید مورد استفاده قرار بگیرد، از سوی دیگر، متاسفانه متن این قرادادها و توافقات که باید طبق قانون اساسی به تصویب مجلس برسد، حتی در اختیار نمایندگان مجلس نیز قرار داده نمی‌شود.

چرا وقتی که دیگران و دشمنان می‌دانند، ما نباید بدانیم؟!
غلام حسن‌نژاد، مدرس دانشگاه و از شهرستان آمل با انتقاد از نحوه تصویب برخی توافقات مهم و سرنوشت‌ساز در ارکان تصمیم‌گیری مجلس می‌گوید: چگونه می‌توان توافقات پیچیده و کاملاً استراتژیک برجام را در 20 دقیقه مجلس شورای اسلامی به تصویب رساند و محصول توافق پشت پرده رئیس مجلس با لابی دولت در موضوع برجام، این می‌شود که ما در برجام همه چیز را دادیم و چیزی به دست نیاوردیم.

وی در ادامه افزود: قراردادهای نفتی نیز دارد دچار چنین سرنوشتی می‌شود و آقای رئیس مجلس می‌گوید ما دغدغه و اشکالات مجلس به این قراردادها را به دولت منتقل کردیم و دولت هم حتماً به این دغدغه‌ها توجه می‌کند؛ و این چیزی است که محل انتقاد است به این‌که رئیس مجلس اظهار امیدواری کند که دولت به دغدغه نمایندگان توجه کند که اگر توجه نکرد، چه ضمانت اجرایی دارد و آیا مجلس غیر از مصوب و یا رد کردن، کار دیگری که اظهار امیدواری باشد هم باید انجام دهد؟!

دولت و مجلس باید پاسخگوی امروز و فردای کشور باشند
بهزاد رستم‌نژاد، مدیر یکی از پژوهشگاه‌های دانشگاهی، محرمانه بودن قراردادها در این دولت را نامفهوم و غیرقابل توجیه دانست و گفت: آقای رئیس جمهور از عدم مشارکت نخبگان در ازائه طریق به دولت گلایه‌مند است و حال آنکه دولت و شخص ایشان تمام حرکت‌های راهبردی نظام در ارتباط با بیگانگان را محرمانه و سری و با طبقه‌بندی فوق‌العاده بالا اعلام می‌کنند و از آن سوی هم از نخبگان انتقاد بعمل می‌آورند و این از شگفت‌های این دولت است.

وی به عدم اطلاع نمایندگان مجلس و اعضای شورای عالی امنیت ملی از مفاد اصلی برجام، FATF و IPC (قراردادهای جدید نفتی) اشاره کرد و گفت: آیا واقعاً این منطقی است که قراردادها با کشورهای حتی متخاصم با برچسب طبقه‌بندی شده و سری، از مطالعه و اظهارنظر کارشنایان و مسئولان مربوطه دریغ شود و این اسناد تعهدآور و بعضاً اسارت‌بار در ذیل مخفی‌گری و لابی با این شخصیت و آن رئیس قوه به امضاء برسد و با برخوردهای تهاجمی و هتاکانه، به کسی اجازه انتقاد داده نشود و در جار و جنجال مسائل حاشیه‌ای، این مسائل مهم و حیاتی در کمال اختفاء و جوسازی‌ها به پیش برده شود؟ آنگاه پاسخ تاریخ را چه خواهند داد؟

چرا این‌همه مخفی‌کاری آنهم در پیوند با بیگانگان؟!
ارشیا طهماسب‌زاده، محقق و پژوهشگر مسائل اجتماعی در این زمینه می‌گوید: وقتی به مراکز مربوطه برای دستیابی به متن قراردادهای نفتی مراجعه می‌کنیم، با پاسخ منفی مواجه می‌شویم. در اینترنت جستجو می‌کنیم، چیزی به دست نمی‌آوریم؛ در چنین صورتی واقعاً نمی‌توان از مردم و نخبگان انتظار تعامل و همراهی با دولت را داشت.

وی با بیان اینکه هیچگاه در تاریخ سیاسی کشورمان شاهد چنین وضعیتی در پنهان‌کاری و تبانی‌های سیاسی برای پیشبرد قراردادهای اقتصادی و علمی نبوده‌ایم، یادآور شد: از روی اظهارات نمایندگان مرتبط مجلس با موضوع انرژی و نفت، پی می‌بریم که اتفاقات فوق‌العاده فاجعه‌باری در این ارتباط در حال وقوع است که واقعاً همه دلسوزان ملت و کشور باید برای شفاف‌سازی این قراردادها و توافقات دولت آقای روحانی با بیگانگان تلاش کنند.

این محقق با بیان فرازهایی از اظهارات مقام‌های مسئول کشورمان در ارتباط با قرادادهای جدید نفتی، عنوان کرد: وقتی مسئولان ذیربط کشورمان با مطالعه متن قراردادهای نفتی بر آن 500ایراد می‌گیرند و مجلس هم بعد از رایزنی‌های متعدد با دولت، 15 ایراد اساسی بر آن وارد می‌کند و سرانجام در رفت و آمد این قرارداد بین دولت و رئیس مجلس مشخص نشد با این اشکالات چگونه می‌توان منافع ملت و کشور را حفظ کرد و قراردادهای ذلت‌بار و پرخسارت دیگری گریبان مردم‌مان را نگیرد.

قراردادی که به‌طور نیابتی استقلال کشور را هدف قرار داده
میثم معافی، مدرس دانشگاه هم این قرارداد را وجه اقتصاد نفتی برجام می‌داند و می‌گوید: هنری کیسینجر در تئوری معروف واستعماری خود در سال 1974 می‌گوید:اگر نفت را کنترل کنید کشورها را کنترل خواهید کرد؛ و اگر غذا را کنترل کنید، مردم را کنترل خواهید کرد.

وی در ادامه می‌افزاید: عقد قراردادهای نفتی بلند مدت 15 تا25ساله درادبیات "اقتصادسیاسی"، سیاست "فروش نفت" نیست بلکه "واگذاری" نفت و مخازن نفتی وتمام فرآیندهای فنی و مهندسی آن است که دراین حالت شرکت‌های نفتی مجرب وتکنولژیست ایرانی باید بفکر تاسیس کارگاه‌های چیپس و پفک باشند آنهم شرکت‌های باغیرتی که در دوران اوج محرومیت ومظلومیت به داد ملت ایران و شرکت ملی نفت رسیده وآنرا در غیاب کمپانی‌های استعماری غرب اداره کردند.

وی در پایان یادآور شد: به نظر می‌رسد این الگو بعد از قراردادAFTFبانکی، فقط می‌تواند یک نفع داشته باشد و آنهم برجام است، البته به نفع سر بُرد آمریکا و انگلیس، که به نوعی یک "اشانتیون نفتی" برای برجام تلقی خواهد شد.

نمایندگان مردم در آزمون بزرگ
به گزارش بلاغ، در شرائطی که اکثر مردم و حتی برجستگان کشور و نخبگان استان‌ها از مفاد قراردادهای جدید نفتی بی‌اطلاع و یا معترض جدی‌اند، دولت باید با شفاف‌سازی و طی مسیر قانونی مجلس، خود را از مظان ابهام‌ها و اتهام‌ها برهاند و نمایندگان مجلس نیز به وظیفه تاریخی خود در این ارتباط عمل کنند.

 

انتهای پیام/