به گزارش مازند اصناف و به نقل از فارس، محمدکاظم انبارلویی امروز پنج شنبه 7/9/92 طی یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت: دکتر حسن روحانی رئیس جمهور محترم به وعده خود با مردم عمل کرد و گزارش عملکرد یکصد روزه دولت را ارائه داد.

سه تن از مجریان صدا و سیما در این گزارش، رئیس جمهور را یاری کردند. متاسفانه بر خلاف اصول حرفه‌ای خبرنگاری گزارش یکصد روزه را تبدیل به یک گفتگوی خودمانی کردند و آن را از مرتبت «دیالوگ» به «مونولوگ» فرو کاهیدند.

دیروز روزنامه ایران ارگان دولت در تیتر اول خود ازاین گزارش نوشت: «رونمایی از هشت سال نابسامانی و 100 روز تدبیر» به نظر می‌رسد این نگاه به گزارش یکصد روزه یک نگاه افراطی و به دور از انصاف و  عدالت بود. دلایل زیر می‌تواند این نگاه را اصلاح کند؛

1- بدون شک یکی از توفیقات دولت در یکصد روز تصدی مسئولیت  بویژه در دقیقه 90 این ایام موضوع پیروزی دیپلماتیک و گفتگوهای ژنو بود که منجر به یک توافقنامه شد. این  توافقنامه قرار است تحریم‌های جدید را متوقف کند و تحریم‌های قدیم را به تدریج کاهش دهد و حق غنی‌سازی و برخورداری از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای را پاس بدارد. این پیروزی چگونه به دست آمد؟ نماینده دولت در حالی سر میز مذاکرات ژنو نشسته بود که ایران در دولت نهم و دهم  چرخه سوخت را کامل کرد ودیپلمات های ما با غنی‌سازی 5/3 درصد، 5 درصد و نیز 20 درصد بر سر میز مذاکرات نشستند. آقای ظریف در این قمار دیپلماتیک چپش پر بود و با 19 هزار سانتریفیوژ با شش قدرت جهانی سخن می‌گفت، مردم می‌دانند این توانایی در صد روز اخیر پیدا نشده و محصول هشت سال تلاش دولت گذشته بود، آن هم با دادن شهدای هسته‌ای! رئیس سازمان انرژی هسته‌ای دولت گذشته فردی بود که از ترور سرویس‌های موساد و تروریست‌های رژیم اشغالگر قدس جان سالم بدر برده بود. لذا نابسامان نشان دادن عملکرد دولت گذشته و بی‌مهری به آن در پدیداری این پیروزی از انصاف و عدالت بدور است.

2- آقای روحانی فوری‌ترین کار دولت را تامین کالاهای اساسی دانست. برخی از روزنامه‌های دوم خردادی از این گزارش تیتر زدند که تنها سه روز گندم داشتیم! به نظر می‌رسددر این مورد شعور مخاطب نادیده گرفته شده است. تامین کالاهای اساسی برای کشور چیزی نیست که با 4 یا 5روز تدبیر قابل حل باشد. مساعی دولت گذشته در انباشتن انبارها نادیده گرفته شده، طرح این موضوع نیاز به ارائه سند و مدرک دارد. بر فرض هم صحت داشته باشد، ذکر آن جز عقده‌گشایی علیه رئیس دولت گذشته چه فایده‌ای دارد؟

3- آقای روحانی دوباره موضوع خالی بودن خزانه را مطرح کردند. متاسفانه خبرنگاران یا مجریانی که آنجا بودند یک کلمه به نقدهای مشفقانه‌ای که به این سخن در مطبوعات و رسانه‌ها مطرح شده بود، اشاره نکردند. خزانه کشور محل دریافت‌ها و پرداخت‌های دولت است. صفر بودن آن حتی منفی بودن آن دلیل بر خالی بودن آن نیست. حال آنکه رئیس جمهور اذعان دارند وقتی خزانه را تحویل گرفتند. به اصطلاح مانده حساب آن 1280 میلیارد تومان بوده است. آشکارترین دلیل نادرست بودن این ادعا این است که دولت طی هشت ماه گذشته پرداخت‌های خود را سر موعد عمل کرده است. اگر خزانه خالی بود که کارمندان دولت و قضات و نیروهای لشکری و کشوری باید می‌رفتند خانه می‌نشستند تا دولت برود دنبال خزانه پر.

از سوی دیگر رئیس جمهور محترم گله خزانه خالی را دارند، از طرف دیگر در همین گزارش وعده دو بسته کالایی را تا پایان سال، به اقشار کم درآمد می‌دهند. اگر خزانه خالی و دولت با کسری روبه‌روست این دو بسته کالایی را آن هم بدون مصوبه مجلس از کجا می‌خواهند بدهند؟

4- آقای روحانی از یک سو می‌گویند درآمد دولت‌های نهم و دهم بی‌سابقه بوده است. از سوی دیگر از بدهی دولت به بانک‌ها، تامین اجتماعی و تعهدات سخن می‌گویند، بعد عدد و رقمی که از درآمد و بدهی می‌گویند، جای هیچگونه نگرانی باقی نمی‌گذارد اما اعداد و ارقام را طوری می‌گویند که اگر دولت بدهی دارد یک فاجعه است.

همه دولت‌ها بدهی داشته‌اند، بدهی خود را باید تصفیه کنند بخصوص  که رئیس جمهور قبول دارد در آمدها حداقل در بخش نفت طی هشت سال گذشته بی‌سابقه بوده است.

5- رئیس جمهور از موضوع کسری یارانه‌ها در سال جاری گفتند. بدون اینکه برای ادعای خود سندی ارائه دهند. منتقدین در این باره سند ارائه داده‌اند که دولت کسری ندارد. اما نه رئیس جمهور، نه مسئولین  مربوط در این مورد حاضر نشدند توضیح دهند.

منتقدین به طور شفاف گفتند مهم‌ترین منابع حاصل از قانون هدفمندی یارانه‌ها فروش نفت خام در داخل، میعانات گازی و نفتی و گاز طبیعی است جمع جبری این سه قلم براساس صورت‌های مالی شرکت ملی نفت نه تنها پاسخگوی تامین منابع قانونی هدفمندی یارانه‌هاست بلکه مقدار زیادی هم مازاد دارد که دولت باید به عنوان درآمد عمومی به خزانه واریز کند. اما رئیس جمهور همه این نقد ها را نادیده گرفت وپاسخی به آن نداد وحرف خود را در مورد کسری یارانه ها تکرار کرد.

6- رئیس جمهور محترم مطالبی در مورد مهار تورم و کنترل حجم نقدینگی مطرح فرمودند، که در خور تقدیر است. اما مردمی که هر روز برای خرید به بازار می‌روند، می‌توانند در مورد این توفیق دولت در کنترل گرانی، تورم و... داوری کنند.

7- رئیس جمهور، به حق به تلاش‌های دولت در مورد تهیه پیش‌نویس حقوق شهروندی اشاره کردند که شایسته تقدیراست.

اما صدور یک کیفر خواست علیه دولت گذشته در این گزارش بدون آنکه اجازه و حق دفاع به آنها بدهند با رعایت حقوق شهروندی سازگار است؟

8- رئیس دولت در این گزارش تصریح دارد «دنبال آشتی است و می‌خواهد با همه آشتی کند.» این رویکرد خوبی است، باید از آن استقبال کرد و این رویکرد متضمن وحدت ملی، وحدت نخبگان و... است. اما اگر اینطور است چرا دو سوم گزارش عملکرد قهر و کینه‌توزی با دولت گذشته است؟ این با دنبال آشتی بودن نمی‌خواند. نقد دولت گذشته حق است، باید از آن دریغ نکرد اما نقد با گوشه و کنایه، طنز و هجو از سوی رئیس دولت که باید سخن او مقوم وحدت ملی باشد چه معنی دارد؟

9- نقطه قوت این گزارش این بود که آقای رئیس جمهور منشا توفیقات دولت را همیاری و همکاری مردم و هدایت‌های رهبری دانستند. حق هم همین است این نگاه نشانه اعتدال است باید از آن تشکر کرد.

البته لازم بود از منتقدین هم که با نقد مشفقانه او را یاری کردند،با ادای وظیفه پاسخگویی تشکر می‌شد و نیز از مسئولین  دولت گذشته نیز که با سکوت خود فضای سیاسی را آرام نگه داشته‌اند تشکر می‌شد. اگر روزی قرار باشد مسئولین  دولت فعلی و دولت گذشته در یک مناظره تلویزیونی عیار ادعاهای خود را  مستنددر معرض افکار عمومی بگذارند، فضای ابهام برطرف می شود و به سوی شفاف سازی می رویم. این فضا کمک می کند گام های پیشرفت برای کشور را محکم تر برداریم.