به گزارش مازند اصناف؛ و به نقل از روابط عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران، علی حلاجیان در سال 1313 در روستای لپاسر شهر رامسر به دنیا آمد.

وی از 15 سالگی (سال 1328 خورشیدی) در کنار پدرش به نمدمالی روی آورد. او توانست با زنده نگه داشتن این هنر فراموش شده، نمدمالی را رونق دهد و در کنار دیگر استادان انگشت‌شمار مازندران همانند شاه نظری و قنبری هنر سنتی نمدمالی را ارتقا دهد.

در سال 1391 آثار علی حلاجیان توانست مهر اصالت بین‌المللی یونسکو را دریافت کند که افتخار بزرگی برای مازندران بود و این هنرمند دوشنبه 14 دی‌ماه درگذشت.

دلاور بزرگ‌نیا مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران در پیامی درگذشت استاد علی حلاجیان را به خانواده هنرمندان صنایع‌دستی کشور تسلیت گفت. درگذشت استاد و هنرمند با اخلاق مازندران و پدر بزرگوار شهید، جامعه هنری و صنایع‌دستی استان را به سوگ نشاند.

معاون صنایع‌دستی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران نیز با تسلیت درگذشت این هنرمند چیره‌دست گفت: استاد علی حلاجیان این نقوش ذهنی را سینه به سینه از پیشینیان و قدیمی‌های این حرفه آموخته بود.

سید رحیم موسوی‌ساروی افزود: استاد حلاجیان معتقد بود اگر بخواهیم غنی‌ترین هنر دستی کشور را به‌صورت میراثی ماندگار نگه داریم، باید شکل سنتی و بومی آن در زمینه‌های تولید، ساخت و... حفظ شود در غیر این صورت ارزش اصلی خود را از دست خواهد داد.

نمدمالی هنری است که بیشتر ارزش معنوی آن قابل توجه بوده و رونق این کهن صنعت دستی بیشتر در بین دامداران به واسطه تأمین مواد مورد نیاز آن که از پشم گوسفندان تهیه می‌شود، رواج داشته و دو نیاز عمده مفروش کردن زمین و هم به‌عنوان پوشش زمستانی مناسب و سالم به‌کار می‌رود.

استفاده از نمد هم به منظور یک زیرانداز سنتی و هم برای پوشش مرسوم بوده که عمر آن به حدود هزاره اول «ق-م» برمی‌گردد و حتی پوشش و کلاه ملتزمان پارسی و مهمانان مادی که نقش برجسته‌های تخت جمشید در ردیفی که ملازمان و مهمانان را بر دیوار بار عام به قصد شرف‌یابی به محضر پادشاه نمایش می‌دهند از قدیمی‌ترین مستندات تصویری این نوع دست‌بافته است.

با توجه به خاصیت گرمایی و نیز مطلوب بودن آن به عنوان عایق رطوبتی می‌توان حدس زد این محصول به‌دست مردمی ساخته شده که خطر سرما و رطوبت بیشتر از کسان دیگر زندگی‌شان را تهدید می‌کرده است، لذا محدوده مناطق کوهستانی و دامنه‌های سلسله جبال البرز مهد تولید این صنعت دستی ارزشمند و ضامن سلامتی است.

تولید نمد به قدرت بدنی نیاز دارد، از این رو، مردان میراث‌دار این هنر به شمار می‌آیند.

این هنر با گذشت سال‌ها همچنان پیوند عمیق و استوار خود را با فرهنگ غنی و باورهای بومی منطقه حفظ کرده‌ است و اکنون در غرب مازندران رواج دارد.

اکنون نمدمالان این مناطق با خلق آثار برجسته، زینت‌بخش گنجینه‌های بزرگ و دیگر مراکز هنری جهان هستند و پیوسته تحسین بازدیدکنندگان آثار فرهنگی را برانگیخته‌اند.

قالب، حصیر، دارچوبی، پنجه و کمان از جمله ابزارهای این صنعت بوده و کلاه، کوله، کلمد، دوش نمد و فرش نمدی از محصولات این حرفه است.