به گزارش  خبرنگار مازند اصناف؛ با وجود گذشت 8 ماه از سال جاری، نمایندگان اتاق اصناف ایران در مازندران گویی غرق در یک خواب طولانی اند...

 امیدواریم با تصویب یک قانون کشوری، در خصوص شرح وظایف نمایندگان و تعیین حداقل جلسات سالانه نمایندگان، آنان را برای خورن یک صبحانه دست جمعی دور هم جمع کند!

آری، با گذشت نزدیک به 250 روز از سال جاری هنوز نمایندگان مازندرانی اتاق اصناف ایران، گرد یک میز دور هم ننشسته اند و دریغ از حتی یک جلسه یا مصوبه برای بهبود یا ترمیم دردهای پیکره عظیم اصناف در استان...

آقایان! تنها 110 روز از سال 94 باقی است، ما همچنان منتظر می مانیم...

آنچه مسلم و مبرهن است آن است که نمایندگان اتاق های اصناف در جای جای کشور، نماینده قشر عظیمی از بازاریان هستند که باید ضمن اشراف به مشکلات عمده بازار، در جهت رفع و التیام آن همت گمارند؛ و بی شک این مهم، بدون برگزاری جلسات منظم و منسجم، میسر نخواهد شد.

با وجود آنکه در روزهای ابتدایی نهمین ماه سال جاری هستیم اما نمایندگان اتاق اصناف ایران در مازندران، موفق به برگزاری حتی یک جلسه کاری نشده اند؛ جلسه ای که کمترین کار ممکن این کارگروه نخبه صنفی در استان است تا ضمن رصد استانی، تصمیمات و راهکارهای لازم نیز در این خصوص اندیشیده شود.

جلسه ای که با قول های نافرجام هفته به هفته عقب افتاد و تعداد این هفته ها از یک هفته به 35 هفته از سال رسید و تنها 17 هفته دیگر باقی است که امیدواریم در فرصت باقی مانده، شاهد برگزاری جلسه این نمایندگان و یا نشست روسا و هیات مدیره اتاق های اصناف استان با این نمایندگان باشیم.

با وجود آنکه دو نماینده اتاق اصناف ایران از مرکز استان و چهار تن دیگر از شهرهای پل سفید، نکا، فریدونکنار و محمود آباد هستند و فاصله چندانی هم از لحاظ زمانی و مسافت با یکدیگر ندارند اما همچنان عزم واحدی منجر به گردآمدن این اعضا گرد یکدیگر نشده است.

امیدواریم "نماینده اتاق اصناف ایران" تنها یک سمت پر لعاب و پسوند دهان پر کن نباشد، بلکه بار مسئولیت و احساس تعهدی باشد که این اعضا، شایسته تر از دیگران بر دوش خود احساس کنند و تمام تلاش خود را برای حمایت از اصناف استان انجام دهند.

باید به این نکته اذعان کنیم که اگر نمایندگان گرامی، جایگاه و مسئولیت خود را جدی نگیرند، باید منتظر جدی نگرفتنشان از سوی دیگران نیز باشند و بدیهی است که توقع از دیگر دستگاه ها برای پاسخگویی به مطالبات آنها و جدی گرفتن انتظارات شان، منطقی بنظر نمی رسد.

گفتنی است نمایندگان مازندرانی اتاق اصناف در طی چند ماهه اخیر و در پاسخ به سوال خبرنگار ما در خصوص عدم برگزاری جلسات، عدم هماهنگی بین اعضا، عدم مصوبه قانونی برای لزوم برگزاری جلسات، عدم تعیین دبیر جهت برنامه ریزی جلسات و نکاتی از این دست را عمده ترین دلایل عدم برگزاری جلسات عنوان کرده اند.

شایان ذکر است خلا وجود مصوبه قانونی مبنی بر شرح وظایف نمایندگان و همچنین لزوم برگزاری جلسات نمایندگان، موجب شده تا نه تنها در مازندران در دیگر نقاط کشور نیز، رغبت و همتی برای برگزاری جلسات از خود نشان ندهند.

بدیهی است برگزاری جلسات و فراتر از آن نشست نمایندگان با هیات مدیره اتاق های اصناف، حداقل بهره اش تخلیه روانی هیات مدیره اتاق های اصناف مازندران در بیان مشکلات شهرهای استان و مطالبات اتحادیه های صنفی تابعه آنهاست. ضمن اینکه شاید در این جلسات صدای اصناف شهرهای کوچک استان به گوش مسئولان استانی برسد.

شایان ذکر است حل و فصل مباحث مالیاتی، ارزش افزوده، تداخل صنفی، فعالیت دستفروشان، بازارهای هفتگی، اجرای طرح رجیستری موبایل، اصلاح برخی قوانین نظام صنفی، نبود کشتارگاه های صنعتی، فقدان میادین میوه و تره بار در برخی نقاط استان و فعالیت بی رویه واحدهای فاقد پروانه کسب از جمله مهمترین دغدغه ها و مطالبات اصناف در مازندران است که امیدواریم با تلاش نمایندگان و حمایت سایر دستگاه های مرتبط، مرتفع گردد.

مازنداصناف همان گونه که از نام و فعالیت رسانه ای اش در طی چند سال اخیر، پیداست از خانواده اصناف و خودی است اما رسالت خبری ما، ایجاب می کند تا به بیان چالش ها و انتقادات بپردازیم تا شاهد رشد روزافزون اصناف استان باشیم.

مازنداصناف زبان گویای اصناف مازندران است که هدفش حمایت و تعالی بخش اقتصادی استان بویژه قشر رفیع اصناف است و پرداختن به سوژه های اینگونه، علیرغم تصور برخی، خودزنی نیست بلکه ابراز تعهد و وجدان کاری صادقانه در قبال اصناف و مخاطبان گرامی است که امیدواریم مفید فایده واقع شود... ان شاء الله

نمایندگان گرامی، بفرمایید صبحانه!

انتهای پیام/

مجتبی قربانی