به گزارش مازند اصناف؛ رویکرد برندپوشی و برندشدن کل کلی است که در چند دهه اخیر گوش عالم را کر کرده، مارک‌ها و برندهای خارجی که با نام‌های معروفشان روی تمام اجناس را گرفته‌اند و تبدیل به معیاری برای انتخاب و تصمیم‌گیری شدند  و بسیاری از ویترین‌های مغازه‌ها پا به عرصه رقابت این مارک‌ها گذاشته اند و با استفاده از دکوراسیون‌های خاص اروپایی و تبلیغات در فروشگاه‌های خود که بیشتر پوسترهای بازیگری معروف خارجی هستند درصدد جلب و جذب افراد به استفاده از این نوع برند هستند.

در بین بسیاری از افراد این مطلب جا افتاده است که هرچه هزینه‌ گزاف‌تر بابت یک برند  پرداخت کنند شخصیت و به قول معروف کلاس‌شان هم بالاتر می‌رود و به قول جوانان تمام لباس و وسایلش مارک است.

بسیاری از افراد در این حرفه برندپوشی اسیر شدند و تنها به نوع اسم و مارک فکر می‌کنند تا به کیفیت جنس آن و بی‌توجه به درآمد و هزینه‌های زندگی، خود و خانواده را آنقدر تحت فشار قرار می‌دهند تا یک مارک و برند خاص و معروف و دهن پرکن را داشته باشند.

**غمبار بودن داستان مارک‌ها

از آنجا که جنس‌های ایرانی ازنام‌های پرزرق و برق محروم هستند، متاسفانه در بیشتر مواقع در مقابله با اجناس خارجی کم می‌آورند و حتی نمی‌دانند با چه اسمی روانه بازار شوند تا متقاضی خاص خود را پیدا کنند؟

اسم‌های مارک‌های معروف و اغلب تقلبی که به خاطر نوع تبلیغات در رده‌های اول قرار می‌گیرند و شاید اجناس ایرانی آن‌ها بدون هیچ اسم و رسم معروفی توان مقابل با آن‌ها را هم پیدا نکنند و بازار ایران را به اسارت خود درآورده اند.

در نهایت بسیاری از اجناس ایرانی تسلیم یکی از همین برندهای معروف و اسم و رسم‌دار می‌شوند و با نام چاپی به اسم این برندها روانه بازار می‌شوند و مهر فیک بر پیشانیشان می‌خورد.

** اجناس فیک

این لغت را چه خوب می‌شناسیم (فیک) اجناس بخت برگشته ایرانی که با بودن نام‌های ایرانی خریداری ندارند و هویت خود را به این برندها می‌فروشند و تنها برچسب آن‌ها بررویشان می‌خورند و نام جنس فیک را بر دوش می‌کشند.

** تأثیر برندهای لوکس بر افکار عمومی

در بسیاری از افراد جامعه رویکرد برندپوشی و داشتن لباس‌های مارک به حدی است که تنها با پوشیدن آن لباس و داشتن موبایل و وسایل مارک خودشان را قبول دارند و در بین دوستانشان مورد قضاوت قرار می‌گیرند این افراد معیار انتخابشان نام‌های پرزرق و برق مارک‌ها است .

این روزها بیشتر شاهد رشد برندهای خاص در پاساژها و سیتی سنترهای مدرن هستیم که حتی در بسیاری از آن‌ها اجناس که به اسم برند معروف به فروش می‌رسد اصل نیست و ممکن است اجناس چینی باشند که به اسم این برندها به مردم عرضه می‌شوند. متاسفانه افراد هم بدون هیچ اطلاع و آگاهی این اجناس چینی و بی‌کیفیت را به قیمت‌های گزافی خریداری می‌کنند.

بی‌شک امروزه کیفیت در اولویت‌های پایین‌تری قرار می‌گیرد و هزینه‌هایی که پرداخت می‌شوند بیشتر بابت نام‌های چاپی است تا کیفیت اجناس!

افراد نسبت به مارک‌های مختلف تعصب خاصی پیدا کرده‌اند، از لباس، جواهرات، وسایل خانه، ماشین، ساعت، گوشی‌های تلفن همراه در بین جوانان، زنان و مردان گرفته تا مارکلوازم‌التحریر و کیف و کفش در دانش‌آموزان این رویکرد و داشتن و استفاده از یک برند در بعضی مواقع تا حدی است که بسیاری از فرزندان بدون توجه به درآمد خانواده و هزینه‌هایشان خواستار این وسایل هستند و پدر و مادرها در بعضی مواقع با زیربار رفتن قرض و تحت شرایط سخت به ناچار وسایل و برند خامی را برای فرزندشان تهیه می‌کنند و مبالغی را پرداخت می‌کند که حتی در باورها هم نمی‌گنجد و فارغ از نوع کیفیت آن جنس و کالا تنها پول اسم و رسم آن برند را پرداخت می‌کنند.

تولیدکنندگان با افزایش کیفیت کالاهای ایرانی می‌توانند اجناس ایرانی را با اسم‌های ایرانی و زیبا وارد بازار کنند و با تبلیغات گسترده و درست و بستر را برای جلب مشتریان از جمله جوانان برای داشتن اجناس ایرانی اما با کیفیت بالا آماده کنند و سرمایه‌داران بیشتر برای برند کردن اجناس ایرانی وقت و سرمایه خود را بکار بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران