کد خبر : 1492
تاریخ خبر : 1392/10/24
_1389729783.jpg)
گزارش
«وضعیت شناسی» و «ظرفیت سنجی» دولت یازدهم
<p><br />
<br />
</p>
به گزارش مازند اصناف و به نقل از بلاغ-متن زیر گفتاری است از دکتر امینی؛ جامعه شناس و استاد دانشگاه در رابطه با «وضعیت شناسی» و «ظرفیت سنجی» دولت تدبیر و امید که می توانید بطور کامل آن را بخوانید:
پدیداری دولت یازدهم به عنوان فرجام انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، متغییر مهمی در تکوین و تعیین مناسبات و شرایط اجتماعی و سیاسی ایران از بعد از 24 خرداد 92 است. اگر چه پدیداری دولت یازدهم را نمی توان بریده از شرایط اجتماعی و سیاسی کنونی جامعه ایران تحلیل کرد اما باید در یک نگاه دیالکتیک دانست که این پدیده تازه نیز، خود بر مناسبات و شرایط اجتماعی کنونی و آتی ایران موثر خواهد بود همچنانی که دولت های پیشین چنین بوده اند. بنابراین فهم دولت یازدهم ضروری یا لااقل مفید برای تنظیم کردارهای اجتماعی و سیاسی خصوصا برای رقبای آن به نظر میرسد. امری که تلاش چندانی در جریان مذکور برای آن انجام نشده است.
پیش از این درباره مبنای نظری دولت یازدهم برای ترسیم چیستی و کیستی آن مطالبی بیان شده است اما در این گفتار قصد بر آن است که «توان و موقعیت» دولت کنونی سنجیده گردد. در واقع در این گفتار «وضعیت شناسی» و «ظرفیت سنجی» دولت یازدهم اساس وجهه ماست.
البته روشن است که برای این مقصود، توجه صرف بر عملکرد و مواضع دولت یا کنش ها و واکنش های آن در محیط سیاسی و اجتماعی با توجه به عمر کوتاه سپری شده از دولت، معقول و منطقی نیست. بنابراین، در وضعیت شناسی دولت بر فهمِ «توان پایه» آن متمرکز خواهیم بود و در این میان به عملکردها و مواضع دولت به عنوان «نشانه هایی» برای این نوع فهم استناد خواهیم کرد.
توان پایه به ما می گوید که مجموعه ای مانند دولت یازدهم در برابر مسایل و چالش هایی که به ناگزیر خواهد داشت از چه میزان ظرفیت برای مواجهه با آنها برخوردار است. توان پایه در حکم فونداسیون است که بیش از «بنا و نمای ساختمان» یعنی چهره ظاهری و بیرونی دولت(رفتارها و عملکرد صرف) به ما می گوید که استحکام و ظرفیت رویارویی دولت با چالش ها و مسایل در آینده چگونه رقم خواهد خورد. در واقع در این گفتار بیشتر به دنبال استعداد سنجی دولت در مواجهه با مناسبات و شرایط آینده هستیم.
برای پیش بردن روشمند بحث، ناگزیر به داشتن یک چارچوب مفهومی هستیم که از یک سو بتواند کاشفگر توان پایه دولت یازدهم باشد و از دیگر سو این ظرفیت را داشته باشد که با ارجاع به کارکردها و رفتارهای دولت، چونان نشانه ای این مفاهیم را ادارک پذیر نماید. این مفاهیم به شکل زیر است:
1- فراینداجتماعی وسیاسی تکوین دولت یازدهم
2- ظرفیت دولت در مدیریت چالش ها
3- قدرت موجه سازی
4- خطاهای استراتژیک
1) فراینداجتماعی وسیاسی تکوین دولت یازدهم
پیروزی دولت گفتمانی نبود بلکه سیاست ورزانه بود.
وزن بالای عقبه های سیاسی دولت
دولت ائتلافی از سازندگی و اصلاحات
خلاء برخورداری از یک عقبه اجتماعی مستقل
2) ظرفیت دولت در مدیریت چالشها
چالش استقلال – توسعه
چالش عدالت-توسعه
چالش نخبه- توده
3) قدرت موجه سازی
4) خطاهای استراتژیک
جمع بندی)