به گزارش مازند اصناف؛ صنعت تولید خودرو در کرهجنوبی همانند بسیاری از کشورهای هم قد و قوارهاش نظیر ایران، ترکیه و پاکستان در دهههای 1950 میلادی پا گرفت.
به طور مشخص درباره کرهجنوبی، این صنعت پس از آن متولد شد که ۳ برادر کرهای در اقدامی مبتکرانه، یک موتور اصلاح و بومیسازی شده جیپ را در داخل اتاق و بدنه دستساخته خودشان نصب کردند که از ورقههای آهنی بشکههای مستعمل نفت و در قالبی شبیه به خودروهای جیپ ارتشی ـ آن سالها ـ ساخته بودند و برای تکمیل آن نیز از لوازم و قطعات مستعمل بازیافتی همان جیپهای نظامی استفاده کردند و به این ترتیب این ۳ برادر به نامهای چویی مو سئونگ (که تاجری فعال و نفر اصلی این تیم بود) به همراه چوییها اِ سئونگ و چوییسونسئونگ، ضمن ثبت کردن نامشان در تاریخ کشور کرهجنوبی به عنوان نخستین تولیدکنندگان خودرو این کشور، در عمل پایهگذاران صنعت تولید خودرو در پاره جنوبی سرزمین دوپاره شده شرق آسیا، یعنی کره شدند. این رویداد به عنوان یک نقطه عطف تاریخی در اوت سال ۱۹۵۵ اتفاق افتاد و نامی که برای این خودرو انتخاب شد، «سیبال» بود که در زبان کرهای به معنی «حرکت جدید» یا «شروعی جدید» است.
به فاصله ۵ سال پس از تولد نخستین اتومبیل در کرهجنوبی یعنی در سال ۱۹۶۰م خط تولید اتومبیلهای «شینجین» در کارخانهای به نام «شینجین پابلیکا» با دریافت موافقتنامه از تویوتای ژاپن و با لیسانس تکنیکی این شرکت خودروساز راهاندازی شد.
در پی این حرکتهای اولیه و در ادامه این مسیر، دولت کرهجنوبی در سال ۱۹۶۲م اقدام به تدوین و ابلاغ برنامه «سیاستهای ارتقای صنعت تولید خودرو» و همراه با آن، دستورالعمل پشتیبانی و حفاظت از صنعت ساخت اتومبیل برای حمایت از این صنعت تازه متولد شده و نوپا در کره کرد. براساس مفاد مندرج در این قوانین، راهاندازی خط تولید خودرو در کرهجنوبی برای خودروسازان خارجی (به صورت مستقل) ممنوع اعلام شد، به جز مواردی که تولیدکنندگان خارجی خودرو اقدام به عقد قرارداد سرمایهگذاری مشترک با همتایان تجاری کرهای کنند. تلاشهای دولت کره، شرکتهای فعال در دیگر بخشهای تجاری این کشور را تشویق به ورود در صنعت خودرو کرده و باعث به راه افتادن موجی از فعالیتهای تازه شروع شده مرتبط با این صنعت شد.
به این ترتیب در همان سال ۳ شرکت کرهای دیگر وارد عرصه خودروسازی شدند؛ صنایع دقیق کیهاونگسهاونگ که بعدها نام آن به صنایع کیا تغییر یافت، فعالیت خود را با مشارکت شرکت مزدا ژاپن در تولید خودرو از سال ۱۹۶۴ آغاز کرد؛ شرکت صنایع اتومبیل هادونگ هوان (که جد سلف کمپانی سانگیونگ موتور کنونی است) و شرکت اتومبیل «سااِنارا» که با مشارکت تکنیکی شرکت نیسان موتور ژاپن فعالیت خود را پایهریزی کرد، نخستین خودروساز کرهای لقب گرفت که به تجهیزات و امکانات پیشرفته مونتاژ خودرو مجهز و شروع به کار کرد.
در ادامه حرکت روبه جلو صنعت تولید خودرو در کرهجنوبی، شرکت آسیا موتورز در سال ۱۹۶۵م تاسیس شد و به دنبال آن در سال ۱۹۶۸م کمپانی هیوندای موتور با مشارکت فنی کمپانی فورد موتور امریکا شکل گرفت. با این حال صنعت خودروسازی کرهجنوبی تا آن زمان فقط به صورت مونتاژ وسایل نقلیه و سرهم کردن مجموعه اجزا و قطعات تولید خودرو که به طور کامل از طریق شرکای خارجی آنها وارد این کشور میشد، فعالیت میکرد.
در سال نخست از دهه ۱۹۷۰ میلادی برخی رویدادهای غیرمنتظره منجر به تحولاتی جدید شد. در این سال شرکت تویوتای ژاپن شروع به ابراز تردید و دودلی برای ادامه همکاری خود با شرکت اتومبیلسازی شینجین کرده و در نهایت با انصراف تویوتا از ادامه این مشارکت و همکاری در سال ۱۹۷۲م، شرکت شینجین وارد یک قرارداد سرمایهگذاری مشترک (جوینت ونچر) با کمپانی جنرالموتورز امریکا شده و به دنبال آن شرکت جنرال موتورز کره تشکیل شد که در ادامه در سال ۱۹۷۶م به شرکت ساراهان موتورز تغییر نام پیدا کرد.
از سوی دیگر شرکت کیا نیز در سال ۱۹۷۳م نخستین کارخانه و خط تولید یکپارچه تولید خودرو خود واقع در گوانگ میهاونگ کرهجنوبی را تاسیس و راهاندازی کرد و پس از آن نیز به عنوان رویدادی جدید، شرکت هیوندای موتورز در سال ۱۹۷۵م نخستین اتومبیل ارتقایافته و متحول شده خود را با نام تجاری «هیوندای پونی» تولید و روانه بازار کرد که نوعی انقلاب و تحول بزرگ در صنعت خودرو این کشور به شمار میرفت و شرکت هیوندای این اقدام جسورانه را با به استخدام درآوردن جرج ترنبول که پیش از آن، قائممقام ریاست کمپانی لیلاند موتور بریتانیا بود، تحقق بخشید. هیوندای در ادامه فعالیتهای بلندپروازانه خود اقدام به ثبت یک رکورد دیگر در زمینه نخستینها شد، چراکه بهعنوان نخستین شرکت کرهای صادرکننده اتومبیل، صادرات خودرو پونی هیوندای را از سال ۱۹۷۶م به کشورهای کلمبیا، ونزوئلا و اکوادور در امریکای جنوبی آغاز کرده و این صادرات را تا ۷ سال یعنی تا سال ۱۹۸۲م ادامه داد. در نهایت شاید بتوان در اختیار گرفتن شرکت سارهان موتورز کره بهوسیله گروه (صنعتی) دوو در سال ۱۹۸۲م و سپس تغییر نام این شرکت به دوو موتورز در سال ۱۹۸۳م را جزو آخرین فعالیتهای انجامشده در زمینه راهاندازی شرکتهای تولیدکننده خودرو در کرهجنوبی به شمار آورد، هر چند در طول سالهای بعدی و حتی تا امروز نیز نباید این تحولات را تمام شده تلقی کرد؛ تحولاتی مانند ورود سامسونگ به این عرصه در سال ۱۹۹۴م، ادغام کامل آسیاموتورز با کمپانی کیاموتورز در سال ۱۹۹۹م، همچنین خریداری دوو موتورز به وسیله جنرال موتورز امریکا در سال ۲۰۰۲م و ادغام با یکدیگر.
مجموعه این تحولات، کرهجنوبی را در حال حاضر به نقطهای رسانده است که مطابق آخرین گزارشهای موجود، پس از کشورهای چین، امریکا، ژاپن و آلمان به عنوان پنجمین خودروساز بزرگ دنیا در این صنعت حضور دارد. براساس آخرین آمار اعلام شده از سوی سازمان بینالمللی سازندگان خودرو(OICA)، صادرات خودرو کرهجنوبی از سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد، همواره بیش از ۳ میلیون دستگاه در سال بوده و از سال ۲۰۱۰م به این سو نیز هیچگاه کمتر از ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه نبوده است. آمار سازمان یاد شده حاکی از آن است که حداقل در طول ۲۰ سال گذشته کشور کرهجنوبی به طور ثابت جایگاه پنجمین تولیدکننده خودرو در جهان را در اختیار داشته است، هر چند در برخی سالها تولیدات این کشور در مقایسه با سال گذشته خود کاهش پیدا کرده است.
چنانکه در گزارش OICA میتوان مشاهده کرد، تولید خودرو کرهجنوبی که در سال ۲۰۱۰م به بیش از ۴ میلیون و ۲۷۱ هزار دستگاه رسیده بود، در طول سال بعد یعنی سال ۲۰۱۱م به ۴ میلیون و ۶۵۷ هزار دستگاه نیز افزایش پیدا میکند. اما در ۲ سال پیاپی ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳م تولید این محصول در کره به ترتیب به ۴ میلیون و ۵۶۱ هزار دستگاه و ۴ میلیون و ۵۲۱ هزار دستگاه کاهش پیدا میکند. با این حال آمار پایانی سال ۲۰۱۴م نشانگر آن است که در طول سال گذشته میلادی روند تولید خودرو در کرهجنوبی تا حدودی بهبود پیدا کرده و به حدود ۴میلیون و ۵۲۵ هزار دستگاه رسیده که به معنی رشد ۰/۱ درصدی تولیدات ۵۴ شرکت عرضهکننده خودرو در این کشور است؛ کشوری که در حال حاضر حداقل دوسوم خودروهای تولیدی خود را به کشورهای دیگر در شرق و غرب دنیا صادر میکند.
ایران جیب