به گزارش مازند اصناف؛  نوع نگرش انسان نسبت به زندگی و حوادث پیرامونی اش می تواند زندگی را گوارا و دلنشین یا ناگوار و تلخ جلوه دهد:
زندگی زیباست ای زیبا زیبا پسند
زیبه اندیشان به زیبایی رسند
آنچه بیش از هر چیز می تواند به آرامش روحی انسان کمک کند این است که بداند و بپذیرد و باور کند خدای حکیم و دانا جز خیر برای او نمی خواهد. حتی اگر به ظاهر سختی یا ناراحتی و کمبودی به او رسیده باشد. برخی مسلمانان با دیدن ثروت و مال و مکنت سایر بندگان آه تاسف سر می دهند که ای خدا چرا به فلان بنده ات اینقدر می بخشی و ما را محروم می کنی!؟ غافل از اینکه معلوم نیست این مال و منال به ظاهر زیبا خیر آنها باشد و چه بسا خدا با این نعمت ها سرگرمشان کرده تا موعد و مهلت عذابشان فرا برسد!
در آیه ۴۴ از سوره انعام می خوانیم:
«فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُون.»
«پس چون آنچه را كه بدان يادآورى شده بودند فراموش نمودند درهاى همه چيز را (از نعمت‏هاى دنيا براى استدراج و تكميل آزمايش) روى آنها گشوديم تا چون به آنچه داده شدند خوشحال گشتند و دل بستند به ناگاه به كيفرشان گرفتيم پس يكباره وامانده و نوميد شدند.»
                                                                                                                                              ***
سه نکته:
* دنیا نعمت است یا نقمت!؟
در قرآن کریم آمده است: «و عَسى اَن تُحبّوا شيئاً وهو شرّ لكم» چه بسا چيزى را دوست داريد، در حالى كه براى شما شرّ است. حضرت على (ع) مى فرمايد: «اگر ديدى خداوند نعمت هايش را بر تو مدام مى دهد، ولى تو گناه مى كنى، پس به هوش باش، چه بسا اين لطفها عاقبت خوشى ندارد!» (حکمت های نهج البلاغه) آری، دنيا و بهره هايش، هم مى تواند براى انسان نعمت باشد، هم نقمت.


** آیه ای که با دیدن ثروتمندان باید تلاوت کرد!
در تفسیر مجمع البيان نقل شده که پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله فرمودند: «اگر مشاهده كردى كه دنيا به كام گنهكاران است خوشحال مباش، زيرا اين استدراج الهى و به تدريج هلاكت كردن اوست! و آنگاه حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند.» یعنی با دیدن ثروت بندگان خدا حسرت آن را نخور زیرا تو نمی دانی آنها مورد نظر و عنایت خدا باشند و چه بسا مورد غضب حق تعالی قرار دارند و بی خبر از آنند.

*** شجاعت مثال زدنی قنبر غلام حضرت علی(ع)
در كتاب تلخيص الاقوال از امام حسن عسكرى (ع) چنين نقل شده كه قنبر غلام اميرمؤمنان (ع) را پيش حجّاج آوردند. حجّاج پرسيد تو چكار براى على ابن ابى طالب (ع) مي كردى؟ گفت وسايل وضوى او را فراهم مى ساختم! پرسيد هنگامى كه از وضو فارغ مي شد چه مي گفت ؟ گفت اين آيه را مي خواند: «فلما نسوا ما ذكروا به فتحنا... (آیه ۴۴ سوره نساء) و تا آخر آيه را تلاوت كرد، حجاج گفت گمان مي كنم اين آيه را بر ما تطبيق مى كرد! قنبر نیز با شجاعت گفت: آرى! (تفسیر نورالثقلين ج ۱، ص ۱۸)

تراز