به گزارش مازند اصناف؛ اولین محصول لامبورگینی یعنی ۳۵۰GT یک کوپه لوکس بود که با نمونه ۲+۲ تحت عنوان ۴۰۰GT جایگزین شد. در اواخر دهه ۶۰ اما برای به‌روزرسانی این خودرو و دور نماندن از رقبا، ۴۰۰GT جای خود را به محصولی به‌مراتب مدرن‌تر به نام ایزه‌له‌رو داد.

با این حال در ابتدای دهه ۷۰ به دلیل وضع قوانین سختگیرانه در ایالات متحده آمریکا و اصرار فروچیو لامبورگینی برای حضور این رده از محصولات شرکت در بازار این کشور، نمونه بهبود‌یافته ایزه‌له‌رو با شکل و شمایلی کاملا متفاوت و تغییرات فنی متعدد با نام جاراما راهی بازار شد.

جاراما علاوه بر اینکه نام یکی از پیست‌های مشهور اسپانیاست، نام منطقه‌ای است که گاوهای زیادی به عرصه گاوبازی عرضه کرده است. طراحی جاراما توسط مارچلو گاندینی در استودیو برتونه تورین انجام گرفت.

این خودرو از نظر ظاهری شباهت‌های انکار‌ناپذیری به آیزو‌له‌له دارد (تقریبا دوقلو هستند!) که اندکی پیش از جاراما و توسط گاندینی شکل گرفته بود. متعلقات فنی و تزئینی جاراما مشترکات زیادی با اسپادا داشت. پیشرانه این کوپه ۲+۲ لوکس که در دماغه قرار داشت، از نوع V12 به حجم ۳.۹ لیتر بود که قدرتی معادل ۳۵۰ اسب بخار تولید می‌کرد.

در گزارش عصر خودور آمده، در سال ۱۹۷۳ نمونه بهبود‌یافته جاراما با پسوند GTS (یا S) معرفی شد که در آن پیشرانه قوی‌تر شده (۳۶۵ اسب بخار) و برخی امکانات رفاهی همانند گیربکس اتوماتیک و فرمان هیدرولیک و سقف تارگا قابل سفارش بود. در ۱۹۷۶ و پس از تولید تنها ۳۲۸ دستگاه، جاراما خط تولید را ترک گفت. بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶، ۱۷۶ نمونه از سری اول و ۱۵۲ نمونه از گونه GTS تولید شده بودند. در آن دوره خود فروچیو لامبورگینی نیز از یک جاراما به عنوان خودرو روزمره استفاده می‌کرد.

جاراما در ایران
برخلاف اسپادا، میورا و کونتاش که بسیار مورد توجه ایرانیان بودند و در تیراژهایی قابل توجه (بیش از انگشتان یک دست!) وارد ایران شدند، جاراما چندان مورد استقبال ثروتمندان پیش از انقلاب اسلامی قرار نگرفت. شاید اصلی‌ترین علت این عدم موفقیت در این باشد که این خودرو نه جذابیت و توانایی‌های فنی میورا را داشت و نه راحتی و ابهت اسپادا را. با این حال بنابر اسناد موثق یک یا ۲ دستگاه از این خودرو به ایران وارد شده‌اند. تنها نمونه‌ای که ورودش به کشورمان با اسناد رسمی تایید شده یک خودرو مشکی‌رنگ با تودوزی مشکی است به شماره شاسی ۱۰۵۲۰. مالک اولیه این جاراما GTS مدل ۱۹۷۶ مشخص نیست؛ با این حال این خودرو پس از پیروزی انقلاب اسلامی مصادره شده، بعدها به طور مزایده‌ای به فروش رسید.

بنابر سند موجود، خودرو در سال ۱۳۶۶ توسط مالک وقت از کشور با پلاک ترانزیت خارج شده، به فردی فرانسوی تحویل داده شد. جاراما مشکی‌رنگ ایرانی بعدها به فردی در موناکو فروخته شد که تاکنون مالک خودرو مانده است. متاسفانه مرجع ذیربط بدون توجه به عدم بازگشت جاراما به ایران (که مثلا با پلاک ترانزیت موقت از ایران خارج شده بود)، زمینه از دست رفتن یکی از اصیل‌ترین خودروهای کشور را فراهم آورد.


علاوه بر این، گفته‌هایی مبنی بر وجود یک نمونه سرمه‌ای رنگ مدل ۱۹۷۱ از سری معمولی نیز شنیده شده است که قابل تایید نیست.

بازار خبر