به گزارش مازند اصناف؛ اين روزها خريد و گشت و گذار در فروشگاه‌ها و پاساژها به تفريح و سرگرمي براي جوانان تبديل شده است؛ تفريحي كه در برخي از موارد فروش ميليونی را براي مغازه داران به همراه دارد. افراد از طبقات مختلف براي خريد به فروشگاه‌هاي متفاوتي مي‌روند اما بازار پوشاك و كفش برند به مساله‌ای براي جوانان در كشور تبديل شده و هر كس كه از پوشاك و كفش برند استفاده نمي‌كند به قول معروف بي‌كلاس است. فروشگاه‌هاي شمال شهر تهران پر است از برندهاي مختلفي كه گاه فقط اسم آنها را شنيده‌ايم و مشخص نيست در زماني كه ما در تحريم بوده‌ايم اين همه پوشاك و كفش برند از كجا وارد كشور مي‌شده‌اند. آيا اينها تقلبي نيستند؟
 
نايك، آديداس، ريبوك، كت، مانگو، جنرا، جيو، تامي، چيكو، زارا، پوما و بسياري از نام‌هاي ديگر كه به گوش خيلي‌ها آشناست؛ بسياري از افراد همواره از اين نوع برندها براي كفش و پوشاك خود استفاده مي‌كنند و برخي ديگر نيز در آرزوي استفاده از اين برندها و خريد آنها هستند. اما بايد ديد در كنار رنگ و لعابي كه در ويترين فروشگاه‌هاي اينچنيني وجود دارد آيا اين اجناس اصل هستند، يا تنها نام اين برندهاي معروف را يدك مي‌كشند؟
 
برندهاي تقلبي از كجا مي‌آيند؟

شايد بسياري از افراد برند پوش به ويژه در شمال تهران فكر كنند كه دارند جنسي را مي‌خرند كه از خود آمريكا يا اروپا وارد كشور شده است، غافل از آنكه بسياري از اين اجناس تقلبي در گوشه و كنار بازار تهران توليد مي‌شود. اجناسي كه آرم و لوگوي معروف آنها نيز در همين بازار تهران توليد مي‌شود و به توليد‌كنندگان اين برندها مي‌رسد. اين افراد با مهارتي وصف نشدني اين آرم‌ها و سگك‌ها و برندها را به همان شكل اصل توليد مي‌كنند و افرادي كه توليد‌كننده اين برندها هستند آنها را مي‌خرند و در نهايت فروشندگان اين فروشگاه‌هاي لوكس مبلغ گزافي را نيز براي اينها پرداخت مي‌كنند، چرا كه اينها همواره مشتريان خاص خود را دارند. در برخي از موارد نيز اين مارك‌ها از كشورهاي چين، بنگلادش و تايلند يا به صورت قاچاق وارد كشور مي‌شود.

 آرم تقلبي چند؟

مارك‌ها و آرم‌هاي مختلف به صورت توپ‌هاي مختلف يا كيلويي در اختيار خريداران قرار مي‌گيرد. در گرانترين حالت مي‌توان يك توپ هزارتايي از مارك‌هاي معروف تامي، آديداس و... را با 50هزار تومان خريد و در برخي از موارد نيز براساس كيفيت اين آرم‌هاست كه قيمت براي آنها تعيين مي‌شود. آرم‌هاي فلزي اين برندها را نيز مي‌توان در بسته‌هاي 250 تا500 عددي با قيمتي معادل 25 تا 40 هزار تومان خريداري كرد توليدكنندگان كيف و كفش بيشتر از توليدي‌هاي پوشاك، به كيفيت آرم توجه دارند، چون معتقدند آرم و مارك استفاده شده در كيف مي‌تواند نظر مشتريان را به خود جلب كند و هرچه با كيفيت‌تر باشد بيشتر به محصولات اصلي شبيه خواهد بود.  300 درصد سود بيش از 99 درصد اجناس برند داخلي هستند يا در شرايط خوش‌بيني مي‌توان گفت كه 98 درصد پارچه خارجي دارند، اما در ايران دوخته شده‌اند. ممكن است كه كيفيت پارچه مهم باشد، اما كيفيت دوخت نيز نقش مهمي در جذابيت آن ايجاد مي‌كند. فروشندگان اجناس را با هزينه كم مي‌خرند و با سودهاي 80 تا 300 درصد به مردم مي‌فروشند. شايد شما تي شرتي را در بازار به قيمت 80 هزار تومان بخريد، در صورتي كه احتمالا  70 هزار تومان از آن سود خالص براي فروشنده باشد زيرا آنها را به صورت فله‌اي خريداري كند.

 9 روش تشخيص اصل از فرع

نخستين نكته اينكه تمام لباس‌هاي خارجي درجه یک همواره داراي دكمه و زيپ زاپاس هستند. اجناس با كيفيت خارجي داراي دفترچه‌اي 4تا8برگي هستند كه مشخصات كارخانه و زمان توليد و كشور توليد‌كننده جنس را در خود دارد. راه تشخيص جالب ديگر نوع دوخت درون لباس است كه در برندهاي اصل درون و بيرون لباس هيچ تفاوتي از نظر دوخت ندارند. لباس‌هاي خارجي به سختي قابل تنگ كردن هستند وبا تنگ كردن آنها از زيبايي شان كاسته مي‌شود. همه برندهاي معروف داراي كدي هستند كه در دفترچه ثبت شده‌اند و مي‌توان از طريق خواندن باركد آن در اينترنت از اصل بودن آن آگاهي يافت. بسياري از برندها در كشورهاي اصلي دوخته نمي‌شود و كشورهايي مانند مالزي يا سنگاپور آنها را به عنوان كشور واسطه مي‌دوزند و اگر با چنين اتفاقي مواجه شديد نگران نباشيد. در كت‌ها و كاپشن‌هاي برند معروف نام برند در زير يقه دوخته مي‌شود و راه تشخيص مناسبي است. اگر در مغازه‌اي چند برند معروف را در كنار هم ديديد كه به فروش مي‌رسند شك نكنيد كه تقلبي هستند زيرا اين برندها هر كدام نمايندگي مخصوص به خود را دارند. درباره كفش نيز همين مسائل صدق مي‌كند و يك عامل مهم در آن استفاده از چرم در آن است و بايد بدانيم كه برند معروف كفش چرم در حدود 800هزار تومان قيمت دارد، اما اين به تنهايي نمي‌تواند تعيين‌كننده اصل بودن آن باشد.

 خريد برندهاي دست دوم

برخي از مردم به دليل درآمد ناكافي براي خريد برندهاي اصل به سوي اجناسي مي‌روند که به نام برندهاي دست دوم مشهورند. اين برندهاي دست دوم نيز فروشگاه‌هاي مخصوصي دارند كه با نام تاناكورا بسياري از پوشاك و كفش خود را به فروش مي‌رسانند. فروشگاه‌هايي كه با بوي كهنگي و مواد شيميايي به جاي بوي خوش از مشتريان خود استقبال مي‌كنند. گلچيني از لباس‌ها و كفش‌هاي خارجي در اين فروشگاه‌ها عرضه مي‌شود كه مشتريان كهنه طلب را جذب مي‌كند كه يا گراني آنها را به اين سمت كشانده يا عشق برند. پيش‌تر اين لباس‌ها از طريق مرز پاكستان وارد سيستان و بلوچستان و بعد از طريق ايرانشهر وارد بازار مي‌شد و اكنون قاچاق اين كالاها از طريق عراق وارد مهاباد مي‌شود. به‌طور متوسط روزانه 180 تن از اين كالاها وارد بانه مي‌شود و فروشندگان آنها با مراجعه به شهرهاي مرزي بار خود را خريداري مي‌كنند. در ايران بيش از 20هزار نفر در كار توزيع و عرضه اين كالاهاي دست دوم هستند و اشتغال كاذبي را به وجود آورده‌اند؛ اشتغالي كه مي‌تواند در حوزه‌هاي مختلف توليدي و نساجي ما به كار رود و توليد داخلي را افزايش دهد اما، متاسفانه تنها در جهت ضربه به توليد داخلي حركت مي‌كند.

 سالم‌سازي بازار يك اصل مهم است

يك عضو كميسيون اقتصادي مجلس در گفت گوبا «آرمان» در اين زمينه مي‌گويد: اگر اقدام براي تقلب در برند‌سازي بر توليد داخلي ما موثر باشد بايد از بروز آن جلوگيري كرد. حمايت از برندهاي داخل يك وظيفه ملي است. عطاءا... حكيمي ادامه مي‌دهد: دولت بايد امنيت اقتصادي را در داخل كشور ايجاد كند و اگر با توليدات اينگونه از بازارها مقابله نكند اقتصاد ايران وارد آشفته‌بازاري مي‌شود كه در آمدن از آن بسيار سخت خواهد بود. اقتصاد شفاف در كشور باعث توليد بيشتر و حذف توليدات ناسالم خواهد شد. او تصريح مي‌كند: حضور برندهاي دست دوم به صلاح اقتصاد كشور نيست و با ورود آنها به كشور بسياري از بيماري‌ها با اين كالاها به كشور وارد مي‌شود و اشتغال در كشور از بين مي‌رود. براي حضور هر چه بهتر كالاهاي بادوام داخلي بايد سالم‌سازي در بسياري از بازارهاي كشور صورت گيرد و به يك دغدغه براي دولت تبديل شود.

* آرمان