*نویسنده : مجتبی مهرآبادی،استان خراسان شمالی  بهمن 93 ( دانشجوی ارشد مدیریت )

مقدمه :

به گزارش مازنداصناف راه‌های مختلفی برای بیان درك ما از زمان وجود دارد. برای قرنها مردم از حركت ماه، ساعت آفتابی و  اذان  برای تنظیم برنامه‌ زمانی روزانه خود استفاده كردند ، در طول تاریخ ، تمدن‌ها به زمان و ابعاد آن توجه داشته‌اند و این توجه در این دوران نیز وجود دارد و عباراتی مانند «وقت طلاست» گویای این توجه است.

جوامع امروزی جوامعی هستند كه در آنها تعداد ساعات كافی در طول روز وجود ندارد. فناوری‌های نوین ، محیطی فراهم آورده‌اند كه تقریباً در مدت زمان كم می‌توان به خیلی از اطلاعات دسترسی پیدا كرد و خیلی كارها را سریعتر و آسانتر انجام داد اما تمایل به سریعتر انجام دادن كارها و بیشتر كار انجام دادن روز ‌به ‌روز بیشتر می‌شود. مدیریت زمان ضرورتی غیرقابل انكار برای موفقیت در تمام مراحل زندگی به شمار می‌رود.

زمان تنها منبعی است كه با یك نرخ ثابت صرف می‌شود یعنی در هر دقیقه 60 ثانیه و در هر ساعت 60 دقیقه! بنابراین همه نیاز دارند كه بدانند چگونه از زمانی كه در اختیار دارند بهره بگیرند. هر اندیشه و هر اقدامی نیاز به زمان دارد و هر عاملی و هر امری كه زمان می‌طلبد، می‌تواند به طور بالقوه ضایع‌كننده وقت نیز باشد.

زمان کار  و اهمیت آن در اسلام :

این رویكرد كه همواره با بشر همراه بوده ‌است ، این احساس را برای او به وجود آورده ‌است كه از زمان عقب می‌ماند و نمی‌تواند از آن به صورت مؤثر بهره گیرد. تاریخ به ما می‌گوید كه مدیریت ضعیف زمان یك مسئله قدیمی است، مسئله‌ای است كه فناوری آن را به وجود نیاورده ‌است و آن را نمی‌تواند حل كند.

  در اسلام نیز ، کار مقدس شمرده است و به منزله جهاد در راه خداست؛ در روایات نقل شده است که دعای شخص بیکار مستجاب نمی شود و کسانی که بار زندگی خود را بر دوش دیگران انداخته اند مورد لعنت اند وکم کاری و سهل انگاری در کار، مورد انتقاد است تا آنجا که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند دوست دارد هرکس کاری انجام می دهد آن را به نحو أحسن انجام دهد.   

   قرآن می فرماید: هرگاه از کار مهمی فارغ شدی به کار مهم دیگری بپرداز. «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» (انشراح، 7) بنابراین بیکاری، ممنوع  و بیکاری مایه ی خستگی، تنبلی، فرسودگی، فرصتی برای نفوذ شیطان، ایجاد فتنه و گسترش گناه می باشد.  البتّه اسلام برای کار، ساعت و مرز قرار داده و به کسانی که در ایام تعطیل کار می کنند، لقب متجاوز داده است.

امام رضا علیه السلام میفرماید : مؤمن باید ساعات خود را بر چهار بخش تقسیم کند: ساعتی برای کار، ساعتی برای عبادت، ساعتی برای لذّت و ساعتی برای دوستان و رسیدگی به امور اجتماعی که در غیر این صورت انسان به صورت عنصری حریص در آمده و مورد تمام انتقادهایی که درباره ی حرص است قرار می گیرد.

اصناف 724