به گزارش مازنداصناف محمد مهدی رئیس‌زاده، دبیر انجمن صنایع نساجی گفت: پوشاکی که از طرف ترکیه وارد کشور ایران می‌شود تنها متعلق به خود ترکیه نیست، بسیاری از این کالاها چینی و حتی از کشورهای شرق آسیا و دیگر کشورها هستند.

وی افزود: این اواخر فیلیپین هم به تولید پوشاک روی کرده و آن را به کشور ما صادر می کند، منتها تولیدات این کشورها از طریق امارات یا ترکیه به کشور ما وارد میشود.

وی تأکید کرد: این کشورها برندهای معروف را کپی‌سازی کرده و قیمت‌هایشان هم فوق العاده نسبت به برند اصلی پایین‌تر است زیرا اصل نیستند.

بازار ایران به دلیل قیمت بالای برندها توان رقابت با آن‌ها را دارد

رئیس زاده اظهار داشت: اگر برندهای اصلی خود ترکیه وارد ایران می‌شدند نمی‌توانستند با پوشاک ایرانی رقابت کنند، زیرا این تولیدات اصل قیمتشان بالا است و چون گران هستند بنابراین محصولات ما از نظر قیمت و کیفیت قابل رقابت با آن‌ها است.

وی اضافه کرد: آن چیزی که قابل رقابت نیست جنس های بنجل یا کیفیت پایین چین است که از طریق امارات و ترکیه وارد می شود.

بخشی از واردات پوشاک از طریق اظهار خلاف واقع وارد کشور می‌شود

دبیر انجمن صنایع نساجی گفت: بخشی از واردات از طریق اظهار خلاف واقع وارد کشور می‌شود، زیرا پوشاک جزو اولویت ده است و حقوق ورودی اش هر چقدر که در جدول است در دو ضرب می شود به همین دلیل حاصل آن به قدری زیاد است که اصلا به صرفه نیست از طریق قانونی پوشاک وارد کشور کنند.

وی عنوان کرد: مواد اولیه صنعت نساجی یک سری اقلامی هستند که تعرفه پایینی هم دارند. پس اظهار خلاف واقع می تواند موجب سوء استفاده شود. در واقع پوشاک وارد کشور می‌شود ولی به عنوان پوشاک اظهار نخواهد شد بلکه وارد بخش دیگری می شود که تعرفه کمتری دارد.

لباس‌های حراج شده و چروک خورده برندهای ترکیه، اتو می‌شوند و با فاصله زمانی در ایران به فروش می‌رسند

وی با بیان این که مد در کشور ما اصولا یک فصل از کشورهای تولیدکننده برند عقب است، گفت: یک مشکل دیگر در بحث پوشاک در بازار داخلی حراج‌های فصلی در کشورهای تولیدکننده برند است. در ترکیه آخر فصل، حراج واقعی صورت می‌گیرد یعنی ۷۰ درصد حراج می گذارند این بهترین فرصت است تا وارد کننده‌ آخر فصل به سراغ این حراج  برود و تولیدات برندها را با قیمت پایین بخرد.

رئیس زاده تصریح کرد: واردکننده لباس را به ارزش یک دلار می خرد و آن را از طرق مختلف وارد کشور می کند این لباس‌های پر چین و چروک و در گونی گذاشته شده از طریق لنج وارد کشور می‌شوند، بخار می‌خورد و اتو می‌شود و جوان‌ها نیز از آن‌ها استفاده می‌کنند.

وی تأکید کرد: در حقیقت این لباس‌ها همان لباس یک دلاری است که حالا چندین برابر فروخته می شود و این چنین می‌شود که فروشگاهی مثلا در شمال شهر تهران به جای اینکه به سود ۱۳ درصدی از تولیدات داخل اکتفا کند، به سودی ۱۰۰ تا ۲۰۰ درصدی می‌رسد.

نیازمند منابع ارزی هستیم تا ماشین آلات خود را به روز کنیم

وی در رابطه با نوسازی ماشین‌های صنعت نساجی گفت: ماشین الات کلا از سال ۸۴ به بعد در صنعت نساجی بازسازی شد و واردات هم صورت گرفت.خیلی از ذخایر ارزی بابت همین نوکردن صنایع به کار رفت اما الان در سال ۹۴ هستیم و ده سال گذشته و صنعت پوشاک صنعتی است که مرتب باید به روز شود چون با مد و سلیقه مردم رابطه دارد.

دبیر انجمن صنعت نساجی در پایان خاطرنشان کرد: پوشاک یک بخش صنعت است، به طور مثال فرش ماشینی که خیلی هم پیشرفت داشته است ماشین الات ۳۵۰ شانه داشت و بعد ۷۰۰ شانه و بعد ۱۰۰۰ شانه و الان ۱۲۰۰ شانه داریم. خیلی روی این تکنولوزی کار شده و برای پیشرفت بیشتر نیازمند منابع ارزی در جهت نوسازی‌اش هستیم.

نسیم