به گزارش مازنداصناف ،صنعت سیمان با داشتن ۳۲ زیر مجموعه در بازارهای بورس، فرابورس و پایه بورس معادل ۲.۵ درصد از ارزش کل بازار سهام را در اختیار دارد و ۲۶ نماد از ۳۲ نماد این مجموعه در فهرست پربیننده ترین نمادهای بورسی قرار دارد.
مرور سهام این صنعت در فاصله سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۸۴حاکی از روزهای خوشی برای سهامداران این صنعت است. از سال ۱۳۸۲ و قبل از ترکیدن حباب بورس تهران تا سال ۱۳۸۴، سهام شرکتهای سیمانی جزو پر اقبالترین سهام بورسی محسوب میشدند. تا اینکه سکه خوش اقبال این صنعت در سال های بعدتر روی دیگری را به صاحبان این صنایع و بازار معاملاتی نشان داد.
در سال ۱۳۸۹ عرضه سیمان در مناطقی از شهر تهران و شهرهای اطراف آن به شدت کاهش پیدا کرد، بطوری که عوامل ساخت و ساز در پروژه های ۹۹ ساله این اتفاق را در شرایطی که وزارت صنایع از رشد ۲۳ درصدی تولید سیمان خبر می داد، عجیب توصیف کردند. شاخص این صنعت در زمستان سال ۱۳۹۰ هم زمان با اوج گیری نرخ ارز رو به افزایش گذاشت، بطوری که شاخص این صنعت تا خرداد ۱۳۹۱ به بیشینه تاریخی خود رسید.
مجموع ارزش بازار شرکتهای سیمانی در سال ۱۳۹۱، ۳۲ هزار میلیارد ریال بود که به موجب آن ۳ درصد از کل ارزش بازار تهران به این صنعت اختصاص یافت و لقب نهمین صنعت عمده بورس را بعد از صنعت خودرو از آن خود کرد.
سال ۱۳۹۱ سال پررونق این صنعت بهشمار آمد تا جاییکه بر اساس گزارش عملکرد سه ماهه ۱۸ شرکت سیمانی در ابتدای آن سال معادل یک سوم از سود پیش بینی شده این صنعت پوشش یافت و از نظر بازده در آن سال مالی صنعت سیمان بیشتر از بازده بازار محاسبه شد.
حال و هوای سیمان در تالار شیشهای
طی سال های گذشته صنعت سیمان در تالار شیشه ای حال و هوای دیگری به خود گرفت. این تغییر را می توان در کاهش سهم سیمانیها در شرکتهای سرمایهگذاری و منفی شدن سهام آنها در بورس تهران مشاهده کرد. تغییرات قیمت سهام سیمان تهران طی دو سال اخیر یکی از این نمونههاست که نشان میدهد افت سریع قیمت سهم، موجب رسیدن شاخص قدرت نسبی به محدوده بیش فروش شده است.
به گفته کارشناسان، وضعیت سهام صاحبان صنعت سیمان جالب نیست و با افت ارزش سهام مواجه شده است. این افت قیمت سهام که چند سالی است ادامه دارد تا به حدی بوده که موجب شده تا ارزش سهام سیمان در بورس به کمتر از یک سوم ارزش ذاتی و واقعی کاهش یابد.
افزایش هزینه تمام شده سیمان در پی تحریم های اقتصادی و سیاست های یارانه ای منجر به کاهش حاشیه سود شرکتهای سیمان شد؛ تا جاییکه در سال ۱۳۹۳ با زیان ۲۸ درصدی کل بازار شاخص صنعت سیمان نیز زیانی ۱۵.۴۲ درصدی را برای سهامدارانش بهمراه داشت. در همان سال تنها شش شرکت از ۳۲ شرکت سیمانی تعدیل مثبتی را در گزارشات خود اعلام داشتند.
بداقبالی شرکت های سیمانی در سال گذشته تنها به زیان شاخص بورس ختم نشد. به علت رکود ساخت و ساز، تعطیلی بسیاری از پروژه های عمرانی از جمله مسکن مهر، فشار تحریم ها و مشکلات اقتصادی، کاهش صادرات بدلیل جنگ و بحران سیاسی در کشورهای واردکننده سیمان از جمله عراق، افغانستان، یمن و سودان و افزایش بهای سوخت، این صنعت را با بحرانی جدی رو به رو کرد.
در حال حاضر حدود ۷۰ کارخانه سیمان با ظرفیت اسمی ۷۹ میلیون تن وجود دارد. صنعت سیمان بعد از صنایع بانکداری، خودرو و پتروشیمی چهارمین صنعت پربیننده بورس اوراق بهادار بوده و پس از صنایع نفت، بانک و پتروشیمی نیز چهارمین صنعت پربیننده فرابورس قلمداد میشود. از ۳۱ شرکت سیمانی در بورس، شش شرکت از ارزش معاملاتی میلیاردی برخوردارند و هشت شرکت با تغییر قیمت نزولی و منفی همراه بودند که از شرکتهای پرببینده این صنعت میتوان به سیمان فارس و خوزستان و سیمان داراب اشاره کرد.
همچنین پیشبینی سود سال ۱۳۹۴ این شرکتهای سیمانی با وجود تعطیلی یک ماهه واحدهای تولیدی کلینکر در پی انباشت آن در واحدهای تولید سیمان، تاثیری منفی گذاشت تا اینکه پیش بینی اکثر شرکت های این گروه با تعدیل منفی اعلام شد.
شرکتهای سیمانی هم اکنون برای جبران بدهیهایی که مشمول افزایش هزینه ها و بدهیهای ارزی است، افزایش ۱۷ درصدی قیمت را در دستور کار خود قرار دادند. افزایش قیمتی که به گفته شیخان، رییس انجمن صنفی تولید کنندگان سیمان، تنها راه پیش رو پس از افزایش قیمت برق و گازوییل است که در صورت تحقق آن تاثیر بسزایی در میزان سوددهی این شاخص در بازار سهام خواهد داشت.
هم اکنون ظرفیت تولید سیمان در کشور ۸۵ میلیون تن و میزان نیاز داخل ۵۵ میلیون تن است. در خرداد ماه امسال تولید سیمان به ۵ میلیون و ۸۸۲ هزار و ۹۹ تن رسید و توزیع آن طی سه ماه نخست امسال بالغ بر ۱۲ میلیون و ۶۷۶ هزار و ۲۱۴ تن بوده است.
عبدالرضا شیخان با امیدواری از برطرف شدن مشکلات بازار داخلی سیمان و همکاری وزارت مسکن و شهرسازی و بتنی شدن بخشی از روکشهای جاده ای کشور برای افزایش ایمنی و طول عمر جاده ها و کاهش استهلاک خودروها، آینده بازار داخلی سیمان تا پایان سال ۱۳۹۴ را خارج شده از رکود پیش بینی کرده است.
ناگفته نماند که بدلیل تقاضای لازم در بازار داخلی، رکود در حوزه بازار مسکن و طرح های عمرانی و مشکل صادرات، کارخانه های سیمان با هفت درصد ظرفیت اسمی تولید می کنند که این مساله منجر به کاهش بازدهی این شرکت ها و افزایش قیمت تمام شده سیمان شده است.
به نوشته بلومبرگ، شرکت سرمایه گذاری چارلمگ لندن پیش بینی می کند که سرمایه گذاری در نمادهای بانکی، شرکت های ارتباطی و صنایع سیمانی در بازار اوراق بهادار تهران چه پیش از لغو تحریم ها و چه پس از آن قابل انجام است و این تمایل بدلیل خواسته ی سرمایه گذاران خارجی برای آمادگی حضور در بازار سهام ایران پیش از آرام شدن فضای اقتصادی ایران در پی لغو تحریم هاست.
براساس این گزارش، شرکتهای سرمایه گذار خارجی مایلند تا پیش از نهایی شدن مذاکرات هسته ای ایران- آمریکا وارد معاملات "بازار رونق پذیر بورس تهران" شوند، چراکه پایین بودن ارزش بازار سهام ایران برای سرمایهگذاران حاشیهای خارجی تشویق کننده است.
از طرفی دیگر بازار صادرات سیمان ایران میتواند با وسعت بخشیدن شعاع صادراتی منطقه ای از انباشت عرضه بکاهد. طرح های عمرانی دوحه برای میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ در قطر، ساخت پروژه های عظیم ساختمانی دوبی برای برگزاری اکسپو ۲۰۲۰ و افزایش تقاضا در ساخت و ساز در عربستان سعودی می تواند این کشورها را در مسیر آینده صادراتی سیمان ایران از طریق مکانیسم شفافی همچون بورس قرار دهد.
منبع: ایسنا