به گزارش مازنداصناف از ابتدای سال ۹۱ آثار تحریم بخشی از اقتصاد ایران نمایان شد. اقتصاد ایران که توجه بیش از اندازه به درآمد نفتی داشته و واردات زیادی را در مرزهای خود شاهد بود؛ با آغاز تحریم ها با مشکلات فراوانی رو برو شد.
افزایش قیمت طلا و ارز و به دنبال آن افزایش قیمت کالا، خدمات و مسکن بخشی از آثار تحریم ها بود. اما از سوی دیگر برخی کارشناسان با انتقاد از واردات بی رویه لوازم بهداشتی با ارز مبادله ای، واردات خودروهای لوکس، عدم توجه به اقتصاد داخلی و بسیاری از دلایل دیگر، مشکل اصلی را «سوء مدیریت» عنوان می کردند. مشکلی که با رفع تحریم ها نیز باقی خواهد ماند و شاید علت اصلی وضعیت کنونی اقتصاد بیمار ایران نیز همین «سوء مدیریت» باشد.
اما در این میان نظرات چهره های سیاسی تغییرات جالبی داشت. دولت دهم و حامیان وی در آن زمان مشکل اصلی را تحریم دانسته و تلاش داشتند تا نسبت به اثرات تحریم بزرگنمایی کنند و از سوی دیگر منتقدین دولت وقت مشکل اصلی را سومدیریت می دانستند.
با تغییر دولت در سال ۹۲ جای جواب ها تغییر کرده و دولت یازدهم مشکل اصلی را تحریم دانسته و منکر وجود «سوء مدیریت» شد. در این میان در برخی رسانه ها تغییر مواضع چهره های سیاسی بیش از پیش دیده می شد. مثلا آیت الله هاشمی رفسنجانی در تاریخ ۱۳۹۱/۰۷/۱۶ در رابطه با مشکلات کشور می گوید: «به هر حال در توليد نبايد وضع كشور اينگونه باشد. اين موضوع ربطي به تحريمها ندارد و اين از جمله اموراتي است كه مديرها بايد جوابگو باشند. تحريم چه تأثيري ميخواهد روي كشاورزي بگذارد؟ شايد بگويند واردات سم و كود كم شده است، ولي اين حرف زيبنده ايران نيست.»
اما ایشان در دوران دولت یازدهم و در تاریخ ۱۳۹۴/۰۳/۲۶ مشکلات را ناشی از تحریم می داند: «عدهای حرفهای عجیب و غریب میزنند که ما میخواهیم خودمان به دانش دست پیدا کنیم و این در حالی است که تحریمها پدر مردم را در آورده است اکثر مردمی که مزدبگیر هستند تحریمها استخوانهای آنها را خرد کرده است.»
اما بسیاری نیز بر این باورند که اگر تصور کنیم که تنها راه مستحکمکردن سیاستهای داخلی کشور گره زدن با سیاست خارجی است، اشتباه است؛ البته این ارتباط بیتاثیر نیست و آثار مثبت و منفی دارد.
منبع: تراز