به گزارش مازند اصناف و به نقل از خبرگزاری فارس از شهرستان بهشهر، گویا شورای اسلامی بهشهر به ویژه کمیته گردشگری آن سوژه‌ای مناسب‌تر و بهتر از پناهگاه حیات وحش میانکاله را به ذهن خود نسپردند که هراز گاهی چند سنگ به طرفش پرتاب می‌کنند تا شاید یکی از آنها به هدف بخورد!

استفاده از این پناهگاه برای مقاصد گردشگری و اقتصاد شهرستان در حالی مطرح می‌شود که گزینه‌های زیادی برای این مقصود در محدوده مدیریت شورای شهر بهشهر وجود دارد، دریا، دشت، جنگل، چشمه عمارت، عباس‌آباد و ده‌ها اثر  تاریخی ـ طبیعی در دل بهشهر وجود دارد که حتی نیم ‌نگاهی هم به آن نمی‌شود.

* فرصت‌هایی که نادیده گرفته می‌شوند

سال‌ها است که دو طرح دریای بهشهر اندر خم جاده‌های بی‌تدبیری مانده و ای کاش این طرح‌ها هم مانند طرح مروارید به شهرستان نکا اجاره داده می‌شد تا حداقل، گردشگران بتوانند از امکانات رفاهی خوبی برخوردار شوند.

منطقه نمونه گردشگری عباس‌آباد و باغ ملی آن، آن‌چنان که باید روی گردشگران را نمی‌بیند و طراحی مناسبی برای اندک امکانات آن انجام نشده است، به طوری‌ که بسیاری از گردشگران ضمن لذت ‌بردن از مناطق مختلف آن آرزو می‌کنند "ای کاش چنین منطقه‌ای در شهر ما بود تا بهترین امکانات را برایش مهیا می‌کردیم و پول خوبی هم نصیب شهرمان می‌شد."

پارک جنگلی«سنگ‌نو »هنوز برای گردشگران، ناآشنا است در حالی که با امکانات عادی به یکی از بهترین نقاط گردشگری مازندران تبدیل می‌شود.

آنچه که اکنون در مناطق نمونه گردشگری بهشهر دیده می‌شود، بسیار ناچیز است.

این مناطق تشنه حضور گردشگران هستند اما مسئولان بهشهر نشان داده‌اند که در جذب سرمایه‌گذار استعداد خوبی ندارند.

* آنها که نام خود را دلسوز مردم گذاشته‌اند

 هفته گذشته علی‌رضا کوچکی عضو و مسئول کمیته گردشگری شورای شهر بهشهر در یکی از جلسات شورا گفت: "سال‌ها است مردم بهشهر منتظر اتصال دریای چهار فصل به میانکاله و متعاقب آن به ساحل دریای خزر هستند."

این عضو شورا تصریح کرد:" اگر چنین اتفاقی بیفتد، فاصله بهشهر تا دریا از 42 به 18 کیلومتر کاهش یافته و باعث رونق گردشگری می‌شود."

وی بر اتصال میانکاله به دریا از طریق احداث پل تاکید داشت.

*‌ جاده میانکاله به دریا، مردود شد

طرح احداث پل بر روی میانکاله از سال 89 مطرح شد اما سازمان محیط زیست و به تبع آن اداره کل محیط زیست مازندران با آن مخالفت کرد.

به‌دنبال اصرار و پیگیری‌های مسئولان شهرستان بهشهر و البته پس از به‌نتیجه نرسیدن طرحی که شهرداری بهشهر  ارائه داده بود، مقرر شد؛ اداره کل محیط زیست مازندران نسبت به معرفی مشاور اقدام کند و این اداره هم با معاونت پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی تهران در تاریخ ششم دی‌ماه 90، قراردادی با موضوع "انجام مطالعات ارزیابی زیست‌محیطی احداث پل عابر پیاده" منعقد کرد.

نتیجه گزارش ارزیابی دانشگاه شهید بهشتی به دفتر ارزیابی اثرات زیست‌محیطی سازمان مرکزی ارائه شد و سازمان هم با توجه به این گزارش و در نظر گرفتن تمامی جوانب، اجرای پروژه را اعم از احداث جاده و یا پل عابر پیاده بر روی تالاب میانکاله، مردود اعلام کرد.

مطالبی که از زبان مسئول کمیته گردشگری شورای اسلامی بهشهر عنوان شد؛ ادامه همان اصرارهای مسئولانی است که  اخیراً هدایت و برنامه‌نویسی جلسات شورای شهر دارند.

* مردم، واقعیت را می‌دانند

صحبت از مردمی شده است که منتظر احداث جاده بهشهر به دریا از طریق میانکاله هستند، در  حالی‌که مردم بهترین مشاور، امین، شاهد و نگهبان این قصه‌اند، مردم خوب می‌دانند جاده‌ای که از آن صحبت می‌شود، به‌دلیل تغییرات اقلیمی در تالاب میانکاله ایجاد شده است که به مرور زمان و با پیشروی آب دریای خزر، دوباره پر از آب شد.

به بیانی دیگر، عضو جدا شده از میانکاله بار دیگر به پیکر اصلی خود بازگشت و این پیکر، دیگر نمی‌خواهد عضوی از اعضای خود را از دست بدهد مگر اینکه حال میانکاله به 37 سال قبل بازگردد.